Hfst 1

Bladerpoot zat bij Wondkit. 'Je zult snel leerling worden, Maankit,' zei hij. 'Nee, ik heb een wond op mijn kop, ik mag van Diamanten Zon geen leerling worden en ik heet geen Maankit meer, want Diamanten Zon heeft mijn naam veranderd.' Bladerpoot keek naar de grond. Zijn zusje had heel veel pech. Hij was al bijna krijger. IJzerkit liep naar Wondkit. 'Wil je meedoen met mosbal?' vroeg hij. 'Nee, dat is voor kittens,' zei Wondkit. IJzerkit liep terug naar Vlekkit en Regenkit. Amberster riep iedereen bij elkaar. 'Welkom bij de leerlingsceremonie. Kom maar, Vlekkit. Vanaf nu ben jij Vlekpoot en is Bloemenpels jou mentor.' Vlekpoot liep opgewonden naar Bloemenpels. 'Kom maar, Regenkit,' zei Amberster. Regenkit liep naar voren, kijkend naar alle krijgers. 'jij bent nu Regenpoot,' zei Amberster. Daarna riep hij IJzerkit. 'Nu heet jij IJzerpoot,' verkondigde Amberster aan de opgewonden kitten.

Wondkit was alleen in de kraamkamer. Ik ben geboren bij de Maansteen, dacht ze. Waarom ben ik niet bijzonder? Bladerpoot rende naar Diamanten Zon. 'Ik word krijger!' riep hij. Wat? Bladerpoot wordt krijger en zij was nog een kitten. Wondkit hoorde Amberster de nieuwe naam van Bladerpoot schreeuwen, Bladerlicht. Titanicpoot rende naar de kraamkamer. 'Hallo, kitten,' murmelde hij. 'Domme kitten, zomaar van de Zonnerotsen vallen,' pestte hij. Titanicpoot grijnsde nog een keer en liep weg. 'Jij stomme, idiote, domme kitten,' riep Wondkit. Wondkit sprong op Titanicpoot. Ze deed een gevecht met de leerling. Wondkit had alleen nog maar schijngevechten met Bladerlicht gedaan. Ze was bijna verslagen. Er liepen allemaal katten langs die 'Net goed,' zeiden. Toen kwam Bladerlicht. 'Stop, Titanicpoot!' riep hij. De leerling vluchtte naar Klitpels. Bladerlicht rende naar zijn zusje. 'Maanster, gaat het goed?' vroeg hij bezorgd. 'Gaat wel,' zei Wondkit. Hij hinkte naar het hol van Hulstblad.

'Jij bent een dagelijkse patiënt,' lachte Papaverpoot. 'Het is niet grappig, Papaverpoot,' sprak Hulstblad zijn leerling streng toe. Papaverpoot keek naar Wondkit. 'Wees blij met je gewonde poot, dan klopt je leerlingennaam ten minste,' pestte hij. 'Ga maar even weg, Papaverpoot,' zei Hulstblad rustig. Arrogant liep Papaverpoot weg. 'Ik betwijfel of je ooit nog kan lopen met die poot,' vertelde Hulstblad. 'Doei dan,' riep Wondkit en hij hinkte weg. 'Wacht,' riep Hulstblad. 'Ik ga geen vieze bladeren eten als het toch niet helpt,' zei Wondkit. Hij bleef door hinken, op weg naar de kraamkamer. Donderhart liep naar de Kraamkamer. Hij trof daar Wondkit aan. 'Hallo,' zei hij. Wondkit deed alsof hij Donderhart niet gehoord had. 'Maanster?' Wondkit bleef liggen. Donderhart ging naast zijn kitten zitten. 'Hallo, Maanster?' Geen reactie. Met hangende poten trippelde Donderhart weg.

Amberster rende naar Wondkit. 'Kan ik iets doen om je blij te maken?' vroeg de Clanleider aan de oude kitten. 'Mij leerling maken!' riep Wondkit. 'Doe ik,' zei Amberster. De leider riep iedereen bij elkaar. 'Er is een leerlingsceremonie,' verkondigde Amberster. Katten keken verbaast. Vooral Titanicpoot, Papaverpoot en Diamanten Zon. 'Wondkit wordt leerling,' vervolgde de Clanleider. 'Kom naar voren, Wondkit,' zei Amberster. Wondkit hinkte naar voren. 'Vanaf nu zul jij bekend staan als Wondpoot en Geenklauw is je mentor.' Geenklauw? Wondpoot was woedend. Geenklauw is de slapste krijger van de Clan. Waarom was Geenklauw zijn mentor? Waarom niet Zilvertand? Of Krassenkop? Gewoon iemand anders. Wondpoot liep boos naar Geenklauw. 'Jij kan mij niks leren!' riep Wondpoot.