Gale hekelt het feit dat zijn vrienden hem verwijtend aankijken. Ja, hij loog tegen ze, is dat zo erg? Liam had niet geconfronteerd moeten worden met ze; niet vandaag op zijn eerste dag.
Zijn vrienden geloven er niks van. Dan grijpt Liam in.
"Hey man." Zegt Liam zacht. "Aangenaam kennis maken. Gale is een beetje toegewezen aan me door de begeleiders, sorry als dat een afspraak van jullie in de war schopte."
Gale wil zijn mond open trekken. Hij wil zeggen dat hij het juist graag doet. Dat hij verder geen plannen had met de jongens en Liam dus niks verstoorde, maar de jongens hebben toch hun oordeel al gemaakt.
"Ik zal jullie anders wel laten? Ik denk dat ik de weg naar mijn kamer wel terug vind." Zegt Liam twijfelend.
Gale kijkt hem aan en wil het liefst zijn hand pakken, zoals hij eerder had gedaan.
"Ik zie jullie nog." Mompelt hij en loopt snel weg.
“Liam, nee, wacht” Probeert Gale hem te stoppen, maar hij is allang weg. Als Gale zich niet al klote voelde, dan voelt hij zich nu wel zo.
“What the fuck, Blaze?” Vraagt Ace, een van de jongens. Cliff houdt zich voor een keer op de achtergrond.
“Wat lieg jij terwijl je afspreekt met die twink?“
Boos kijkt hij op, hoe durft hij Liam zo te noemen?
Gale weet wel dat zijn vrienden het nieuwelingen graag moeilijk maken. Normaal maakt hij zich er niet zo druk om, maar als ze iets over Liam zeggen trekt hij dat niet.
“Fuck off” Gale geeft Ace een schouderduwtje.
“Zoals hij al zei,” zei Gale net zo cynisch terug. “moest ik hem helpen van de begeleiders”
Het was niet helemaal gelogen en zijn vrienden leken het maar vreemd te vinden.
“Yeah right, sinds wanneer luister jij naar begeleiders?” Vraagt Cliff grinnikend.
Gale slaakt een zucht van opluchting als het onderwerp eindelijk terug veranderd naar mooie vrouwen. Maar hij is er met zijn hoofd niet bij..
Hoe zou Liam zijn nu?

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen