Elliot Finnigan

“Waarom onderzoek je dat niet zelf in de groepsruimtes bij alle anderen? Daar kan je zelf je zogeheten vriendengroep maken.”Zei Cas bot na een zucht. Het was duidelijk dat die niet echt het vriendelijke type was. Jammer , vond Elliot.

“Aangezien we blijkbaar voorlopig deze kamer delen, laat ik dan even duidelijk zijn: ik ben niet je best friend roomie en ik zou het erg waarderen als je je vragen bewaart voor iemand die wel best friends wil spelen en alles met je gaat onderzoeken. En als dat alles was wat je wilde weten, ga ik de sportzaal zoeken.”

Oke dan, iemand was duidelijk met het verkeerde been uit bed gestapt. Eliott werd kwader en kwader hierdoor. Die gast moest echt gewoon even chillen. Hij probeerde alleen maar aardig te zijn.

"Sure dude." Antwoordde Elliot al even bot."leef jezelf uit in associaal zijn. Als je je morning coffee hebt gehad kun je het nog eens proberen, maar dan als een echt persoon. Of , you know, we kunnen eens sparren en zien of je dan nog zo stoer bent."

Met die woorden draaide hij zich terug naar de deur.
"Laters, asshole." Riep hij hem nog over zijn schouder toe, voor hij op zoek ging naar de keuken om iets te eten te maken.

Vanbinnen kookte hij wel nog. Wie dacht die Cas wel dat hij was?! Ze zaten in hetzelfde Schuitje allemaal hier. Waarschijnlijk allemaal tegen hun zin. Elliot was wellicht net iets te bruut met het pak brood en het tosti ijzer. Hij fronste nog steeds toen hij zijn avondeten binnen schrokte. Een plan begon te rijpen in zijn hoofd.

Hij zou die Cas wel terugpakken.

Hij keerde terug naar de kamer en wachtte geduldig, reageerde niet toen Cas op bed neerplofte. Hij deed of hij sliep.

Toen hij zeker was dat Cas sliep transformeerde hij zijn gezicht naar dat van een wrattenzwijn en ging hij over de rand hangen, voor hij heel luid een zwijnengegil liet ontsnappen om Cas eens flink te laten schrikken.