Elliot Finnigan
I can be whatever you want me to be
“Rustig maar, ik eet hem vannacht echt niet op,” was het antwoord van de jongen.Cassian
Elliot vond de naam en de jongen zelf nu al mooi.
“Hoi, nou welkom dan,” zei zijn nieuwe kamergenoot niet al te van harte. “Welk bed neem je?”
Ah, die was dus niet hier om vrienden te maken. Noted.
Elliot vroeg zich af wat zijn gave was, maar geloofde niet dat Cassian hem dat snel zou vertellen.
"Uh, mij is het gelijk?" Het kwam er een beetje uit als een vraag, aftastend. Elliot wist niet wat het juiste antwoord was, wat het antwoord was dat Cassian zou willen.
"Het bovenbed? Het onderste is meestal felbegeerd." Zegt hij dan weifelend, in de hoop om Cassian te plezieren. Het onderste bed was in vele gevallen het handigste.
De directrice glimlachte breed.
"Nou, ik laat jullie maar even kennis maken."Zegt ze opgewekt en laat hen alleen.
Elliot draait een beetje ongemakkelijk rond en wacht tot Cassian iets zou zeggen of tot ze zijn kleren zouden brengen.
De enkele schaarse bezittingen die hij had zou hij vast nog wel krijgen. Ze zouden zijn appartement al overhoop gehaald hebben. Moet hij nog iets zeggen tegen Cassian? Wat dan?
"Ben je hier al lang?" Komt er uiteindelijk uit. En dan begint het.
"Ik ken nog niet veel van alle regels hier, wat voor soort krachten zitten hier allemaal? Valt het eten mee? Hoe zit het met persoonlijke spullen?"
Het hek is helemaal van de dam, hij heeft ook zoveel vragen.
"Wat zijn de leukste plekken om rond te hangen, worden er echt vriendengroepen gemaakt ?"
Er zijn nog geen reacties.