Elliot Finnigan

De directrice geeft hem informatie over de werking van het instituut en de manieren waarop mensen hier hun krachten onder controle proberen te krijgen.
Na de uitleg van de dame knikte Elliot bedachtzaam.

Het leek een beetje een internaat principe te zijn hierbinnen, als ik overdag vrij om te gaan en staan, maar wel een uur waarop je binnen moest zijn. Het zou niet te slecht zijn om een vaste slaapplek te hebben, om niet meer opgejaagd te worden.

"I guess I can give it a chance." Zegt hij dan, zonder enig enthousiasme, maar proberend om toch ook het wantrouwen uit zijn stem te houden.
De roodharige haar glimlach kon haast niet breder zijn.
"Perfect! Kom maar mee, dan stel ik je voor aan je kamer genoot."
Elliot volgt haar maar en word niet veel later een kamer ingeleid.

In het binnengaan had Elliot al het nummer 8 gezien. Het was altijd goed om je kamer te kennen. Hij raakt echter een beetje afgeleid als er al een jongen in de kamer blijkt te staan met zijn rug naar hun toe.

"Goedemiddag Cassian," spreekt de directrice de jongen aan. "dit is je nieuwe kamergenoot. Elliot Finnigan. Hij is net gearriveerd, dus wees een beetje aardig voor hem, ok?" Zegt de vrouw, alsof ze de andere jongen wilt waarschuwen.

Elliot vraagt zich af of zijn vermoedens juist zitten. Zou de jongen iets gedaan hebben bij zijn vorige kamer genoot?
"Hi." Brengt Elliot wat ongemakkelijk uit, hij doet er zelfs dat akward zwaai gebaar bij.
Als de jongen zich dan echter omdraait, slikt Elliot even.
Damn hij is knap.