Hoofdstuk 15

Ik trek de glasscherf uit mijn hand. Ik wou de Kiwi Spelen vergeten, maar nu is mijn hand bloederig en denk ik er weer aan. Ik kruip bang door het huis. Ik zie een briefje. Ik lees het.

'Hallo Tirma, in mijn huis is het geheime voorwerp verstopt. Ik weet niet of ik je de geheime brief wel kan geven. Ik ben nu 32. Ik ben nu ziek. Lieve Tirma, ik weet dat je meedoet aan de Kiwi Spelen. Tir, doe je best. De kiwi fan is je vader. Hij heet Max Palm. Het enige geschenk is het geheime voorwerp. Tir, ik hou van jou. Je moet je best doen. Tir, een gedicht speciaal voor jou.

Nog zoveel plannen
Onverwacht afscheid
Nog zoveel dromen
Onverwacht kwijt
Je te verliezen
Gewoon weg waarheen
Verloren mijn liefste
Gewoon weg meteen
Herineringen troosten
Hoop inherent
Vredelievend te vinden
Hoop op onbekend

Lieve dochter, hopelijk tot ooit. Veel liefs van Jolien Palm, je moeder.`


Dat had ik niet verwacht. De kiwi fan is Max Palm. Ik zie allemaal foto's van een meisje met mooie bruine haren. Er stond onder: Tirma Palm. De datum stond er ook op. Van 12 jaar geleden tot dit jaar.