Hoofdstuk 4

De vrouw kijkt ons boos aan. Ik zie de kaartjescontroleur lopen. Ik zeg :’Ik zal stiller zijn als jij me loslaat.` De vrouw laat los. We gaan naar de wc en doen de deur op slot. Ik hoor de controleur zeggen :’Jij hé, ja jij hé.` We houden onze adem in. Ik hoor dat de controleur steeds dichterbij komt. Ineens hoor ik dat hij weg gaat. Ik en Jessica halen opgelucht adem. We doen het wc-deurtje open en gaan uit de trein. Jessica zegt :‘Volgens mij zijn we in Lelystad.` We lopen het perron af. Op een bord zie ik staan Lelystad. Ik zeg :’We moeten naar Roosendaal, niet naar Lelystad.` Jessica zegt :’Ik zie daar staan van Lelystad naar Barneveld, dan zijn we dichterbij.` Ik zeg :’Als we in die trein gaan moeten we oppassen voor de kaartjescontroleur.` Jessica zegt :’We kunnen ook met iemand mee naar Roosendaal.` Ik knik. Ik hoor een man zeggen :’Oké Wendy, we gaan met de auto naar Tiel.` Ik zeg :’We moeten met hun mee, dan zijn we dichterbij Roosendaal, veel dichterbij.` Jessica en ik lopen sluipen achter de mensen aan. De man doet de deur open voor zijn dochter Wendy en doet hem daarna weer dicht. De man stapt in.