You're automatic to me...

‘Eindelijk, ik sta hier al een kwartier ofzo’ zegt Bill een beetje aangeschoten.
Larissa weet niet goed wat ze moet en kan zeggen.
‘Laat je me nu nog binnen of niet?’ zegt hij terwijl hij de deur openduwt.
‘Sorry’ mompelt Larissa en met een brok in haar keel en tranen in haar ogen loopt ze naar de woonkamer.
Nu merkt Bill toch wel dat hij te ver is gegaan.
‘Larissa, ik, uhm, ik, sorry.’
Larissa weet nog steeds niks uit te brengen.
‘Meisje, ik bedoelde het niet zo?’
‘O nee? Hoe bedoelde je het dan?’ roept het meisje ineens.
‘Ik, sssst, lieverd, alsjeblieft.’
‘Noem me niet zo, dat meen je toch niet!’
Nu is het de beurt aan de jongen om verbaasd te zijn.
‘Dat meen ik niet? Hoe bedoel je?’
‘Nou eerst snauw je me af aan de telefoon en dan kom je ook nog eens bruut binnenvallen? Ben je zo echt? Is dat de echte Bill?’
‘Maar meisje toch?! Ik, ik hou zielsveel van je! Ik, ik heb me vandaag misschien gedragen als een lul ja, maar dat zal niet meer gebeuren! Dat beloof ik!’
Hij wacht op een reactie van het meisje.
Maar deze blijft uit. Het blijft stil.
Totdat Larissa opeens in snikken uitbarst.
‘Maar lieverdje, kom hier!’
En ze jongen neemt zijn vriendin in zijn armen ne wiegt haar zachtjes op een neer.
‘Ik hou van je! Echt waar! Meer dan alles!’
Het meisje kijkt de jongen met betraande ogen aan.
‘Ik hou ook van jou!’ Fluisterd ze.
‘Kom je gaan naar bed, het is al laat.’
‘Beloof je dat je bij me blijft’ vraagt het meisje opeens.
Verbaasd kijkt de jongen naar zijn vriendin.
‘Na-natuurlijk lieverd!’
En hand in hand lopen de twee samen naar boven.

Eenmaal daar aangekomen kruipt het meisje helemaal tegen de jongen aan.
‘Ik hou van je Bill, ik wil je niet kwijt!’
‘Je raakt me ook niet kwijt lieverd! Dat beloof ik!’ Probeert de jongen haar gerust te stellen.
En zo te zien werkt het.
Het meisje opent haar betraande ogen en kijkt de jongen schuldig aan.