Inleiding 1.4

Toen Clary 39 weken zwanger was braken haar vliezen. De zwangerschap was goed verlopen. Jace en Clary hadden genoten van de groeiende buik en de schopjes.

Ze waren thuis geweest toen ze braken. Clary was even behoorlijk in paniek geraakt. Ze was bang, mistte haar moeder en wist het even niet meer. Ze had besloten om in een normaal ziekenhuis te bevallen want zo wilde ze haar moeder eren die dit had gedaan. Er was echter een hoop gedoe geweest in de weken vooraf. Ze hadden besloten het op het moment zelf te kiezen.

Jace had gauw de spullen gepakt en ze besloten om naar de ziekenboeg te gaan en het daar op natuurlijke wijze te doen. Clary was gesloopt maar weigerde anti-pijn runes te gebruiken. Jace had geleerd hoe hij haar kon bij staan en deed het fantastisch.

Voordat de kleine was gekomen was Luke langsgekomen. Hij vertelde hoe trots hij op haar was en hoe trots Jocelyn was op haar. Dat had haar weer even energie gegeven. Na een hoop pijn, vermoeidheid en spanning was hij dan toch echt daar.

Kleine Juke was vrij snel te wereld gekomen. Dolblij was Jace toen hij zag dat het een jongen was. Ze hadden even het moment genomen om met zijn drieën te genieten maar al vrij snel lieten ze het iedereen weten.

Alec was door het dolle geweest samen met Magnus. Hun kleine Novan had vanaf nu een speelvriendje. Alec voorspelde dat Juke en Novan later parabataii gingen worden.

Isabelle was smoorverliefd geworden op de kleine Juke en Clary moest beloven dat zij mocht oppassen. Het liefste had ze Juke van Clary gepakt om te knuffelen maar ze begreep dat Clary en Jace de kleine zelf wilde vasthouden voor nu.

Luke en Maryse hadden beide lopen huilen. Ze waren erg emotioneel geweest. Ook Robert was behoorlijk emotioneel tijdens zijn bezoek.

Na een uur bezoek waren ze met rust gelaten. Samen hadden ze besloten weer terug te willen naar hun eigen huis. Ze hadden het gek gevonden om nu met hun zoon naar huis te gaan maar ook leuk.

Hun prachtige zoon Juke Wayland was eindelijk thuis.