Inleiding 1.1

Clary dacht terug aan een paar jaar geleden. Jace was op zijn knieën gegaan bij één van hun lievelingsplekjes. In het huis hingen op verschillende plekken tekeningen en schilderijen met het stukje natuur erop gemaakt.

Het was een plek waar Clary als kind vaak kwam spelen en tekenen met haar moeder. Toen ze ouder werd was ze er vaak geweest met Simon en toen ze Jace leerde kennen werd het hun plekje. Jace was als voorbereiding naar Luke gegaan. Hoewel Luke niet Clary haar echtte vader was, kwam dit wel het meeste in de buurt.

Jace had gevraagd om zijn zegen en vroeg om de toestemming om Clary ten huwelijk te vragen. Luke had hem flink lopen plagen maar natuurlijk wel met een dreigend tintje wat er niet plagend aan was. Hij mocht haar ten huwelijk vragen als hij zorgde dat Clary niets overkwam, dat hij voor haar zou zorgen en haar ging liefhebben, als dat hij Jocelynn lief had. Jace was even stil gevallen, iets wat niet vaak gebeurde, de oh zo stoere en zelfverzekerde Jace was bloednerveus geweest om het te vragen en nu had hij zijn toestemming.

Jace was flink aan de slag gegaan. Hij had allemaal foto's laten afdrukken en met een lijn tussen de bomen opgehangen. Maar het waren niet alleen foto's van hen twee. Nee het waren foto's op hun plekje. Eerst met een kleine Clary en een jonge moeder. De twee werden steeds ouder en de moeder werd langzaam ingeruild voor Simon. Haar beste vriend en haar maatje kwam met haar op de foto. En dan als laatste de foto's van Jace en haar. Elk jaar, als ze weer een jaar samen waren namen ze een foto. Het was leuk om ze terug te zien en ze hoorde erbij.

Jace had kaarsen gekocht en aangestoken. Tot slot had hij nog een prachtige ring gekocht.

Clary weet nog dat Jace die dag nerveus was. Hij gedroeg zich anders dan anders, maar ze dacht dat het door zijn parabataii kwam. Alec en Magnus waren in een adoptie proces voor een heksenkind. Door hun band werd Jace ook onrustig. Jace had het laten gaan en haar laten denken dat het dat inderdaad was, maar hij wist dus wel beter.

Magnus had alle kaarsen aangedaan terwijl Clary en Jace na een heerlijk dinner, een stukje gingen wandelen. Clary merkte de kaarsen op en vroeg wat er daar aan de hand was. Ze gingen er samen heen om te kijken. Ineens zag ze de foto's en met tranen in haar ogen bekeek ze de foto's van zichzelf en de veranderende mensen.

Emotioneel had ze zich naar Jace gedraaid die haar met een lieve glimlach aankeek. 'Heb jij dit gedaan?" had ze gevraagd met een brok in haar keel en hij knikte. Daarna zakte hij omlaag op één knie. Clary voelde hoe de tranen uit haar ogen ontsnapte en vol ongeloof keek ze hem aan.

'Clarissa Adele Fairchild, je betekend al zes jaar heel erg veel voor mij. Ik heb je altijd lief en ik houd van je. Met de zegen en toestemming van Luke wil ik je graag vragen. Lieve Clary, wil jij mijn vrouw worden? Wil je met mij trouwen?" Vroeg hij haar met een hese stem. Clary kon het niet geloven een emotionele Jace vroeg haar ten huwelijk.

'Ja, natuurlijk wil ik dat ja heel graag' gaf ze hem als antwoord. Ze vloog hem om zijn nek en bijna viel hij om. Lachend gaf ze hem een kus en hij pakte haar hand om er een prachtige ring om te schuiven. Clary was eventjes verbaasd, want ringen hoorde niet bij de shaduwjagers. 'Ik weet hoeveel dit voor je zou betekenen en hoe graag je dit wilde' zegt hij zacht. 'Het was de ring van mijn moeder' vervolgt hij. Clary keek ernaar. ' Ik hou van je' zegt ze.