2.10

Sascha Ralina Johnson

'Sascha,' begint Harry als hij mijn kantoor in komt. 'Ik weet dat je druk bezig bent met het benefietgala, maar zou je ook het afscheidsfeest van William organiseren. Hij gaat met pensioen en dat willen we groter aanpakken omdat hij bijna veertig jaar hier werkte.'
Ik kijk op van de computer. 'En wanneer zou dat moeten zijn? Mag het na het gala?' Ten slotte moet ik proberen om rustig aan te doen. 'Je hebt trouwens nog mazzel, want ik ga zo weg.' Een afspraak omtrent de tafeldecoratie voor de benefietgala, de menukaart keuren en op de locatie zelf een paar dingen bespreken.
'Het liefst over tien dagen want dan kunnen we het tegelijk met zijn verjaardag vieren. Je hebt het eerder gedaan en dat was een succes. Sommige praten er nog over.' Hij blijft voor mijn bureau staan. 'Zal er ooit een dag zijn dat je je haren niet op steekt?'
'Ik kan je geen garantie geven maar ik doe mijn best voor Williams afscheidsfeest.' Even schud ik mijn hoofd. 'En ik vind los haar niet echt professioneel.' Ik maak de e-mail af en schakel dan over naar mijn tablet, die dan in mijn tas gaat en controleer ik nog mijn agenda. 'Ik heb drie afspraken buiten de deur dus ik kom niet meer terug. Morgenochtend ben ik weer op kantoor.' Ik trek mijn blazer aan en hang mijn schoudertas over mijn arm. Zelfs mijn topje valt wat wijd maar dat heb ik expres gedaan want toen ik vanochtend wakker werd, kon ik zien dat mijn buik wat ronder is. Weliswaar dat het na een toiletbezoek weg was maar ik wil geen risico nemen. 'Ik moet weg.'
'Is goed, ik bel je anders wel.' Hij verbergt een geeuw.
'Nog niet helemaal wakker?' wil ik weten en loop ik mijn kantoor uit.
Harry schudt zijn hoofd. 'Alex is ziek dus ik heb niet echt veel geslapen.' Opnieuw geeuwt hij.
Ik kijk hem aan. 'Waarom ben je dan hier? Als Alex ziek is, kun je beter bij hem blijven en vanuit huis werken.'
'Ik werk een halve dag. Straks met de lunch ga ik naar huis,' zucht hij. 'Maar aangezien het heerst, kan het best zijn dat hij mij aansteekt. Iets wat ik je laat weten, uiteraard.'
Ik druk op de knop van de lift. 'Lilah, neem boodschappen aan voor degene die bellen. Voor de rest van de middag ben ik niet bereikbaar en straks om half drie ga ik gelijk naar huis.' Anders merk ik het zelf wel dat ik het rustig aan moet doen. Voorlopig eerst drie afspraken. Bloemist, catering en naar de locatie voor de benefietgala. Beneden in de garage stap ik in de auto, waarvan Andy de deur voor mij open houdt. 'Eerst de bloemist, dan catering en als laatste de locatie voor het benefiet gala,' geef ik aan.
Andy knikt. 'De adressen staan in de navigatie.' Hij doet de deur dicht voor mij en stapt dan zelf in om weg te rijden.

Het cateringbedrijf heeft alles binnen en zijn we het nog redelijk snel eens geworden. Een normaal menu opgesteld maar ook een vegetarische versie. Nu is het afwachten of alles ook op tijd is over een week. Nu naar de bloemist om de bloemstukken en decoratie te bespreken. Op mijn tablet doe ik wat aan mijn e-mails. Geen mail van Lilah over een belangrijk telefoontje. Wat weer meevalt.
Binnen tien minuten zijn we er en stopt de auto.
'Miss Johnson.' Andy glimlacht wat als hij de deur open doet voor mij.
Hoewel ik best terug wil glimlachen, gaat het niet. Ach, wat maakt het uit. Hij weet er van en daarmee is hij een van de weinigen. 'Dank je.' Met hem naast me, gaan we de bloemenzaak in. 'Hallo, ik heb een afspraak met Matthew Reid.'
De vrouw knikt en loopt weg van de balie.
Daarna komt Matthew terug met de vrouw. 'Miss Johnson, kom verder.' Hij gebaard dat ik hem kan volgen. 'Om met iets unieks te komen voor een benefiet gala waar ook eten geserveerd wordt, hebben we iets gevonden. Samen met uw wens om iets met een wereldbol te doen.'
Ik kan een tafel zien met verschillende bloemstukken. Ieder met een wereldbol. 'U heeft zeker uw best gedaan. De glazen wereldbol is mooi en apart.' Wat mij aan het nadenken zet. 'Kunt u ook een bloemstuk maken voor de tafel bij de entree. Ik wil er een andere glazen wereldbol bij hebben, die wat groter is en met licht.'
'Dus een bloemstuk en een glazen wereldbol als lamp, begrijp ik het dan goed?' wilt Matthew weten.
'Ja,' knik ik. 'Kan ik een andere afspraak maken zodat ik het bloemstuk eerst te zien krijg. Nog twee weken en dan moet het allemaal naar de locatie toe. Transport is bij de prijs inbegrepen, toch?'
Wat hij bevestigd. 'Jazeker, even de agenda erbij pakken.' Hij is binnen een minuut terug. 'Over een paar dagen is de eerste mogelijkheid en dan kan ik u wat bloemstukken laten zien. In het weekend zijn we ook open.'
'Ik werk in het weekend niet. Maar we zullen zien hoe het gaat.' Ik ben anders wel bereid om een uitzondering te maken. Hoewel het vast niet hoeft want er is genoeg tijd.

Op de locatie is het slechts doornemen hoe ik het wil hebben. In mijn hoofd heb ik het half als een restaurant met tafels en stoelen, een deel als een dansvloer met een band. Welke ik al gevonden heb. Live muziek is altijd beter. Doordat iedereen op de uitnodiging gereageerd heeft, weet ik ook wat voor muziek gespeeld kan worden. Onderop op elke uitnodiging heb ik iedere gast gevraagd wat voor muziek ze willen horen.
'De ronde tafels worden op donderdag neergezet en verspreid. Bij de band een dansvloer,' legt de man uit. 'Van u begrijp ik dat de bloemstukken op één november komen, op de dag zelf?'
'Dat klopt, ik ben zelf ook vroeg aanwezig.' Vooral omdat ik wil weten hoe het gaat en alles. Hopelijk dat alles gewoon gaat zonder verrassingen. Voor zover dat deze afspraak de laatste is en kan ik zo naar huis. Nog altijd verloopt alles zoals gepland. 'Dank u wel voor de update.' We gaan weer terug naar de uitgang. Mijn telefoon gaat dan af. Dat kan niemand van werk zijn. Chloe, kan ik zien in het venster. 'Ik laat u dan met rust. Een fijne dag en alvast een goed weekend.' Na een groet, ga ik naar buiten met Andy. Al wacht ik wel tot ik in de auto zit. 'Chloe, waar bel je voor?'
'Heb ik dan een reden nodig? Ik wilde normaal gezelschap van iemand die terug kan praten. Max is een lieverd, maar hij brabbelt alleen wat.' Ze zucht diep. 'En ik mis Luke nu al terwijl hij nog niet eens weg is. Over twee dagen gaat hij weg voor het laatste deel van de tour.'
Ik kan het niet helpen dat ik met mijn ogen rol. 'Chloe, het gaat snel genoeg. Als je wilt, kunnen we gaan kijken zodat ik mijn jurk heb voor je bruiloft,' stel ik voor.
'Al wil ik dat nog zo graag want veel tijd is er niet meer, wil ik eerst dat je naar je verloskundige gaat voor een echo. Dan kan ze vaststellen hoe ver je bent en of je een buikje zal hebben met mijn bruiloft, dat is wel handig om te weten voordat je een jurk uitzoekt,' vervolgt Chloe.
Ik schud mijn hoofd. 'We kunnen alvast kijken of er iets is voor mij. De kleur, het model en dat we dan vragen naar eventuele zwangerschapsjurken.' Als je het mij vraagt, kies ik liever gelijk voor een positiejurk voor haar bruiloft. 'Maar Chloe, lieve schat, als ik inderdaad zwanger ben, zal ik in december zeker wel een buikje hebben. We zitten nu in oktober en de maand november zit daartussen, dus dan hebben we het over een periode van minstens vier of vijf weken.'
'Hmm, dat is waar, maar wie weet begint je buik dan net iets te groeien. Je kan er beter wel rekening mee houden...'
'Je zegt het net zelf, iets meer zekerheid kan geen kwaad.' Ik kan zien dat we de snelweg op rijden. 'Ik ben trouwens al onderweg naar huis. Waarom kom je morgenmiddag niet even langs met foto's van de jurken van je andere bruidsmeiden?'