025

Sam sluit mijn deur, waarna hij om de auto loopt en zelf instapt. Ik leg mijn voeten op het dashboard, terwijl ik naar buiten staar. Sam start ondertussen de motor en scheurt weg over de baan. De huizen en bomen razen voorbij, maar na enkele straten parkeert hij de auto weer.
'Maya, we zijn er.' Fluistert Sam, terwijl hij rustig met me schudt. Overduidelijk denkt hij dat ik in slaap was gevallen, maar dat was niet zo.
'Ik ben wakker.' Antwoord ik, waarna ik handig uit de truck spring. Sam volgt meteen mijn voorbeeld. Ik wandel stilaan naar de deur, terwijl Jake me inhaalt. Hij klikt snel zijn auto op slot en ik druk rustig op de bel. Het duurt niet lang of de deur vliegt al open, waar meneer Lewis vrolijk staat te lachen.
'Welkom!' Tiert hij vrolijk, waarna hij ons een stevige handdruk probeert te geven.
'Kom binnen!' Gaat hij verder, terwijl hij voorzichtig achteruit stapt. Sam doet teken dat ik eerst binnen mag, waarna ik knik. Rustig wandel ik naar binnen, waarna ik weer stop. Sam volgt mijn voorbeeld en meteen kijken we weer naar meneer Lewis.



'Hij is niet thuis.' Lacht meneer Lewis, terwijl hij met zijn hand teken doet dat we hem moeten volgen. Meteen zie ik dat hij ons naar de woonkamer brengt.
'Neem gerust plaats.' Lacht hij, terwijl ik de hele woonkamer nog steeds ben aan het bekijken. Mijn ogen vallen op een één zit, waardoor is er rustig naartoe wandel. Sam neemt plaats in de tweepersoonsstoel, maar gaat in het midden zitten. Meneer Lewis gaat op zijn oude bank zitten en kijkt ons aan.
'Waarover wou u ons spreken?' vraag ik dan maar. Hoe vroeger ik hier klaar ben, hoe meer slaap ik nog over heb.
'Als eerste moest ik van de ouderen vragen hoe het allemaal zat. Zijn er al vorderingen?' Vraagt hij benieuwd, waarna meneer Lewis ons één voor één aankijkt.
'Sorry meneer Lewis, Maliya is nog steeds niet klaar om de roedel te leiden. Ze heeft nog altijd haar kinderachtige streken, zoals vanmiddag. Er scheelt een potentiële leider in haar, maar het duurt nog eventjes.' Zucht Sam, waardoor meneer Lewis neergeslagen begint te knikken.
'Het positieve nieuws is dat ze is ingeprent met iemand, maar ze is nog niet klaar om te zeggen wie.' Biegt Sam dan eerlijk op, waardoor meneer Lewis meteen blij wordt.
'De ouderen zullen blij zijn dit te horen!' Lacht meneer Lewis vrolijk.
'Maar, wat kunnen wij voor u doen aangezien uw zoon niet thuis is?' Vraag ik dan maar, waarna Sam ook even vragend naar meneer Lewis kijkt.
'Hij toont de laatste tijd zoveel tekens. Hij wordt thuis altijd maar boos, hij eet enorm veel en voelt enorm warm aan.' Zucht meneer Lewis, waardoor we gewoon maar knikken.
'Zouden jullie hem een tijdje in de gaten willen houden? Ik zou namelijk niet willen dat hij alleen is wanneer dit gaat gebeuren met hem of dat dit gebeurt in een volle zaal.' Vraagt meneer Lewis aan ons. Alsof we niet wat beters hebben te doen dan een zielig jongetje in de gaten houden. Als hij nu nog niet is getransformeerd, dan is de kans klein dat het nog zal gebeuren!
'Komt in orde, meneer.' Stelt Sam hem gerust, waarna ik even bevestigend knik. Echter denkt geen haar op mijn hoofd aan het in de gaten houden van de mogelijke nieuweling.
Sam en meneer Lewis praten nog wat bij over de normale gang van zaken, waarna we in alle rust het huis verlaten. Ik kijk even op de klok en zie dat het iets na 9 is. Ik stap in de auto en Sam volgt meteen mijn voorbeeld. Om 10 uur moet ik wachtlopen in Seth zijn plaats.
'Rij maar gewoon naar huis en laat me maar gewoon slapen in de auto, maar wil je me wel om 10 uur wakker maken?' Beveel en vraag ik hem tegelijk, waarop hij enkel en alleen maar knikt. Ik leg me goed in de auto, sluit mijn ogen en voor ik het vrijwel besef ben ik in dromenland.

'Maliya, sta je op?' Een zachte stem haalt me uit mijn slaap, maar het is niet die van Sam. Voorzichtig open ik mijn ogen en zie de vermoeide Emily naast me zitten.
'Sorry dat je moest wakker blijven door mij.' Zucht ik, waarna ik me even uitrek en Emily moet lachen. Dan pas merk ik het deken en het kussen op.
'Ik heb naast je geslapen tot het 10 uur was. Sam was er eerst niet helemaal met akkoord, maar ik dacht dat je anders wel koud zou hebben. Uiteindelijk heb ik koud gekregen en ben ik tegen je aan gekropen.' Lacht ze het weg, waarna ik een kus op haar wang druk. Ik doe de deur open en begin me uit te kleden, waarna ik mijn kleren op de stoel leg. Ik loop het bos in en begin me om te vormen. Een paar pijnlijke kreunen verlaten mijn mond, waarna ik niet veel later met 4 poten op de grond sta en de heerlijke bos geur mijn neus binnendringt.