Chapter 31

||Serena Faith Young

Met een pruillipje kijk ik naar Embry, die Thorn net opvangt voor ze de grond raakt dankzij zijn duw. Een paar armen wikkelen zich om mijn middel en direct voel ik mijn hart een paar slagen overslaan. Ik kijk tegen de zijkant van Jakes gezicht en dan weer naar Thorn en Embry. Al met al zouden ze een leuk koppel zijn, met een hoop ruzies en discussies, maar desondanks super leuk. Ik hoop alleen dat het nog zeven weken duurt voordat Embry het lef heeft om haar te vragen, dat zou betekenen dat Jake me op een ijsje zou moeten trakteren.
      'Je weet dat ik ga winnen, toch?' fluistert Jake zachtjes in mijn oor.
      Een prettige rilling kruipt over mijn rug, maar ik schud steevast mijn hoofd. 'Thorn wilt echt geen vriendje, dat heeft ze me al honderd keer verteld,' verdedig ik mezelf.
      'Natuurlijk, Serry,' zegt Jake met rollende ogen. Hij drukt een kus op mijn kruin en laat me los.
      Direct mis ik de warmte die hij altijd lijkt uit te stralen, maar ik richt mijn aandacht op Embry en Thorn, die al discussiërend de kamer binnen komen gelopen.
      'Wat betekent doe ik het choed?' Embry probeert iets in het Nederlands uit te spreken, wat echt niet goed klinkt. Thorn kijkt hem aan alsof hij van Mars komt en ik gniffel achter mijn hand.
      'Je bedoelt doe ik het goed,' verbetert Thorn hem. Het klinkt raar om haar met een andere tong te horen praten. Ze rolt met haar ogen. 'Het betekent 'doe ik het goed?' en papí kan je zelf wel invullen.'
      'Kinky, hoor!' roept Jared zonder gêne.
      'Altijd, altijd,' grijnst Thorn scheef terug.
      Ik trek vies mijn neus op, terwijl ik mijn hoofd schud. Ik kan echt niet begrijpen hoe Thorn zo nuchter en nonchalant op die gore opmerkingen en grapjes kan reageren. Als ik haar was geweest had ik knalrood geworden, een random feit geroepen en naar mijn kamer gestormd.
      Thorn grijnst en werpt me een knipoog als ze mijn gezicht ziet. 'Ik zei toch dat ze het niet kon hebben,' grijnst ze vervolgens in Pauls richting, die alleen maar kan grijnzen en knikken om het grapje dat alleen hun kennen.
      'Wat?' vragen Embry en ik in koor.
      'Waarom bemoei je je toch altijd overal mee,' kaatst Thorn quasi-geïrriteerd naar Embry. 'Zoek een leven.'
      'Wat?' roept de jongen verdedigend uit. Hij zet een stap van Thorn en steekt zijn handen in de lucht als een teken van overgave. 'Ik ben alleen nieuwsgierig.'
      'Jullie lijken wel een oud, getrouwd stel,' grijns ik, wat me twee geïrriteerde blikken oplevert.
      'Zegt degene die het liefst de hele dag de six-pack van Jake af lebbert,' kaatst Thorn zonder een moment van aarzeling terug. Hoe komt ze toch op die opmerkingen?
      Ik kijk haar met een opengevallen mond aan. 'Dat is zo, zo, zo niet waar!' roep ik verdedigend uit.
      'Oh nee, natuurlijk niet. IJsjes en romantische zonsondergangen lijken er meer op,' grijnst Thorn, wetende dat ze gelijk heeft.
      'Alsof jij Embry niet wil bekken,' kaats ik terug. Ik schrik van mijn eigen woorden en ik stamp naar de keuken, terwijl iedereen in lachen uitbarst. 'Ik neem je aso-taal over.'