Chapter 28

||Serena Faith Young

Als we thuis aankomen, is het huis een stuk voller dan normaal. Ik wurm me uit Jakes houdgreep en strompel zelf het huis binnen om te kijken wie er allemaal zijn. De hele pack min Embry, Claire en Quil is er, wat al minstens zes personen zijn en er staan nog drie bloedmooie personen in de kamer. Een meisje met zwart, kort geknipt haar en dat me aan een elfje doet denken, een meisje met een zelfverzekerde uitdrukking en donkerbruine haren en een man van rond de vijfentwintig. Hij moet wel de dokter zijn waar Jake het over had: Carlisle Cullen. Die meiden moeten dan wel Alice en Bella zijn, als Jakes verhaal klopt.
      De sfeer in de kamer is gespannen. Sam staat tegenover Carlisle en de rest van de pack staat achter Sam. Ik strompel naar Emily.
      'Waar is het meisje?' vraag ik op gedempte toon.
      Emily werpt me een voorzichtige glimlach toe. 'Hoe voel je je?' vraagt ze zachtjes.
      'Prima, maar waar is het meisje?' herhaal ik mijn vraag.
      'Ze ligt boven op een van de logeerkamers,' glimlacht Emily moederlijk zoals altijd.
      Ik wil reageren, maar mijn blik word getrokken door de vampier die haar vingers over Jakes arm laat glijden. Bella Cullen. Alleen die naam zorgt ervoor dat mijn lichaam begint te trillen van jaloezie. Ze moet van Jake afblijven. Als ze ook nog eens stom begint te lachen, is de maat vol.
      Sneller dan ik me voor had kunnen stellen, loop ik op Jake af en ga ik voor hem staan.
      'Ik denk dat je bij je eigen soort moet blijven,' zeg ik met meer venijn in mijn stem dan ooit. Wow, ik lijk wel een jaloerse bitch. Oh wacht, dat ben ik ook.
      Bella's amberkleurige ogen bekijken me aandachtig en ergens in de verte hoor ik Paul en Jared fluiten. Bella kijkt afwachtend naar Jake. 'Is zij het?' vraagt ze haast teleurgesteld.
      Jake geeft een knik als bevestiging en Bella trekt zich terug naar Alice. Ik wil vragen wat ik ben, maar ik word afgeleid door een kusje die achter mijn oor wordt geplaatst. Onwillig kruipt er een huivering over mijn rug.
      'Voor heel even dacht ik dat je haar hoofd eraf ging bijten,' fluistert Jake zachtjes in mijn oor.
      Ik trek mijn schouders op. 'Ik had het bijna geprobeerd.'
      Jake pakt mijn hand vast en loopt langs de pack richting de trap die naar de bovenverdieping leidt. Op het moment dat ik de eerste traptree op wil stappen, word ik terug gedwongen door een bloedmooie jongen met bronzen haren die van trap afstapt en op Bella en Carlisle afloopt. Zodra de jongen zijn armen om Bella slaat terwijl Bella heimelijk naar Jake staart, weet ik genoeg. Die bitch heeft ook nog een vriendje.
      'Ze droomt,' hoor ik de jongen zeggen. Zijn stem klinkt als zijde, maar lang niet zo aantrekkelijk als Jake. Waarom vergelijk ik Jake in vredesnaam met een wildvreemde jongen? Ik ben vandaag echt behoorlijk jaloers.
      Mijn zicht wordt ontnomen door Paul, die met donkere ogen op mij en Jake neerkijkt. 'Wat gaan jullie boven doen, bij die bloedzuiger?'
      'Ik wil dat Lucretia Serena's been heelt,' zegt Jake, terwijl hij beschermend zijn warme arm om mijn middel slaat. Hij kijkt Paul uitdagend aan.
      'Hoe weet je of je haar kan vertrouwen,' vraagt Paul met opgetrokken wenkbrauwen. 'Straks vermoordt ze Serena.'
      Ik vraag me af wat Paul het kan schelen of het goed gaat met mij, maar ik word afgeleid door Jake, die me de trap op trekt.
      'Wat is er mis met Paul, normaal is hij nooit zo geprikkeld,' vraag ik nieuwsgierig.
      Jake werpt me een grijns die ervoor zorgt dat mijn hart als een bezetene begint te kloppen. 'Paul... heeft een paar problemen. Voor het eerst in zijn leven, verdiend natuurlijk,' grijnst Jake vermakelijk.
      Ik geef Jake een corrigerende duw. 'Dat is onaardig.'

Ik heb een vraagje: zouden jullie geïnteresseerd zijn in een verhaal met iemand van de Volturi? Alec? Demetri? Let me know!