Chapter 27

||Serena Faith Young

Versteend kijk ik Jake in zijn donkerbruine ogen. Shapeshifters, vampiers? De legendes zijn geen legendes, maar de realiteit? Ik kan Jakes verhaal moeilijk betwijfelen, aangezien ik het met mijn ogen heb gezien.
      'Hoe komt het dat dat meisje de radio en de open haard aan kon zetten?' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen.
      Ik zit nog steeds met mijn rug tegen Jakes torso. Hij heeft zijn armen om mijn lichaam geslagen en zijn hoofd leunt op de mijne. Ik voel me het gelukkigste meisje op deze wereld, maar tegelijkertijd ben ik ook verward. Vampiers en weerwolven? Het lijkt wel een sprookje.
      'Sommige vampiers hebben in hun mensenleven een eigenschap die ze echt apart zetten, als die eigenschap sterk genoeg is, nemen ze die mee zodra ze gebeten worden in de vorm van een gave,' legt Jake kalm uit. 'Zoals gedachtelezen.'
      'Maar zij had meerdere gaven?' zeg ik aarzelend.
      'Ja, ik ken halve delen van haar verhaal. Ze is blijkbaar speciaal en heeft de gave van Almacht. Dat houdt in dat ze alle gaven zou kunnen beheersen. Of zoiets,' legt Jake uit.
      'Wow, dat lijkt me awesome,' mompel ik onder mijn adem. Dat betekent dat je het nooit koud hoeft te hebben, je zou je eigen theewater kunnen koken en mensen hun gedachten kunnen lezen.
      'Vampier zijn is niet awesome, Serena,' mompelt Jake onder zijn adem, maar hard en grof genoeg voor mij om het te kunnen verstaan.
      'Ik wist niet dat je geprikkeld zou worden,' zeg ik speels. Ik geef Jake een zachte por in zijn zij, die mij desondanks waarschijnlijk meer zeer deed dan Jake. Dan frons ik even als me iets te binnen schiet. 'Ik herinner me iets over inprenting in de legende, wie zijn er allemaal ingeprent?'
      Jake zucht hoorbaar. 'Embry en Thorn, Quil-'
      'Embry en Thorn!?' schreeuw ik verbaast uit. 'Daarom heb je met me gewed.'
      Jake krijgt een schaapachtige grijns en ik geef hem een speelse klap.
      'Emily en Sam, Jared en Kim en Quil en Claire,' somt Jake op.
      'Mijn zusje?' vraag ik versteend. Ik frons twijfelachtig. 'Ze is vier.'
      'Hé, je kan niet boos worden op Quil. We kunnen niet kiezen op wie we inprenten,' sust Jake zachtjes. Hij plant een kus op mijn kruin en ik laat een verlangende zucht horen.
      Ik voel Jakes mobiel trillen en nieuwsgierig lees ik mee op zijn scherm naar het sms'je
      Die bloedzuiger is knock-out en Sam heeft de Cullens gebeld, hij wilt dat je terug komt met Serena.
      - Paul
      'Die klinkt vrolijk,' mompel ik onder mijn adem terwijl ik me uit Jakes warme omhelzing wurm. Ongemakkelijk krabbel ik overeind. 'De Cullens zijn toch de 'goede' vampiers?'
      Jake knikt instemmend en grijpt me onverwachts onder mijn knieën en schouders. Een fractie van een seconde later lig ik tegen zijn borst en ik geef een kreet van schrik.
      Jakes gelach overstemt mijn kreet en ik geef hem een speelse klap op zijn schouder. 'Dat is toevallig niet grappig,' zeg ik met een pruillip.
      'Hmm, ik vind het behoorlijk grappig,' antwoordt Jake. Hij imiteert mijn kreet met een veelte hoge meidenstem en ik rol met mijn ogen.
      'Kleuter,' mompel ik onder mijn adem. Ik wikkel mijn armen om Jakes nek en ik nestel mijn hoofd in de holte van zijn nek.
      'Ah, pas op met wat je tegen mij zegt,' zegt Jake op een quasi-dreigende stem.
      'Anders staat er midden in de nacht ineens een wolf in mijn kamer?' vraag ik sarcastisch met opgetrokken wenkbrauwen.
      'Zoiets,' hoor ik Jake grijnzen.
      Een diepe zucht rolt over mijn lippen. Hoe kan ik dit nu in vredesnaam verlaten over minder dan drie weken? Voor het eerst in mijn hele leven heb ik vrienden én ben ik verliefd, op Jake nog wel. Nu is dat niet het grootste ding, want Jake wijst me vast en zeker toch af, maar Thorn en Embry kan ik toch moeilijk achterlaten.