Chapter 20

||Serena Faith Young

Zachtjes neuriënd maak ik mijn huiswerk aan de keukentafel. Claire zit tegenover me en kijkt eens in de twee minuten vragend op. Nadat ze het voor de zoveelste keer heeft gedaan, laat ik een zucht horen.
      'Als ik klaar ben met mijn huiswerk dan gaan we een spelletje doen, oké?' glimlach ik naar mijn jongere zusje. 'Ga nu maar Quil vervelen.'
      'Yaay!' roept Claire enthousiast uit. Ze rent naar me toe en drukt een natte kus op mijn wang. Ondanks dat, glimlach ik even gelukkig. Hoe kan ik dit nou achterlaten over drie en een halve week?
      'Je hebt de grand entree van Thorn gemist, Quil,' hoor ik Embry onder zijn adem brommen als hij zijn boeken dichtslaat.
      'Je vind haar leuk, nietwaar?' vraag ik mijn beste vriend met een scheve grijns.
      'Die bitch?' Embry perst het scheldwoord met moeite over zijn lippen en hij geeft een tevergeefse zucht. 'Ze is apart.'
      'Apart is inderdaad de juiste benaming,' mompel ik onder mijn adem terwijl ik een antwoord voor wiskunde opschrijf.
      'Over wie hebben we het?' vraagt Emily geïnteresseerd. Ze kijkt op van de vaat en trekt haar wenkbrauwen vragend op.
      'Oh ja Emily, het is eindelijk gebeurd bij Embry,' grijnst Jake.
      Embry rolt met zijn ogen en hoewel ik niet helemaal begrijp wat Jake bedoelt, weet Emily het precies. Ze laat de pan bijna van enthousiasme op de grond kletteren, maar zet het gerei nog net op tijd op het aanrecht. Ze schuift aan de tafel, vouwt haar handen in elkaar en kijkt Embry nieuwsgierig aan.
      'Wie is het? Wat voor een meisje is het?' ratelt ze enthousiast.
      'Ze heet Thorn en ze mag me niet,' vat Embry kortaf samen. Hij speelt afwezig met zijn potlood en ik kan zien dat hij ergens anders is met zijn gedachten.
      'Ze rijdt motor en is mannelijker dan Embry, ze heeft vandaag al een jongen neer gehoekt omdat hij aan d'r kont zat,' vult Paul met een grijns op zijn gezicht aan. Ja, Paul die aan de huiswerk tafel zit, doende alsof hij echt huiswerk maakt.
      'Awh, arme meid,' mompelt Emily medelevend.
      'Arme meid? Arme jongen, hij ging stijl achterover,' lacht Jake vermakelijk.
      'Zijn verdiende loon dan,' zegt Emily. 'Je moet haar uitnodigen, Embry, ik wil haar zo snel mogelijk ontmoeten.'
      Ik heb werkelijk geen idee waarom Emily denkt dat Thorn en Embry al gaan trouwen, maar volgens mij heeft ze wel die gedachten in haar hoofd. Ik rol met mijn ogen, Emily is ook een figuur die andermans toekomst perfect kan plannen, maar haar eigen toekomst: ho maar. Ik laat mijn gedachten afdwalen naar Thorn. Ik ken haar natuurlijk pas een dag, maar voor een dag ben ik al veel over haar te weten gekomen. Je zou bijna kunnen zeggen dat ik jaloers ben op de zelfverzekerdheid en zelfstandigheid die ze uitstraalt. Ik zou bijvoorbeeld nooit een jongen op die manier terug kunnen pakken. Zeker niet met een gegipst been, maar ook niet zonder. En hoewel iedereen hier weet dat ik op hoog niveau turnde, lijkt de rest van de wereld dat al vergeten te zijn. Het is bijna ongelofelijk hoe snel je aan de kant kan worden geschoven.
      Een diepe zucht rolt over mijn lippen, ik moet een plan zien te bedenken om hier te blijven.