Chapter 19

||Serena Faith Young

'Hoe bevalt het je tot zover?' vraagt Jake me ineens zachtjes.
      We zitten in de kantine, de eerste pauze en Thorn heeft zich bij ons groepje gevoegd. Tot nu toe is het enige wat ze gedaan heeft iedereen beledigen, maar desondanks is het duidelijk dat bijna iedereen haar en haar lef mag. Je komt niet iedere dag een meid van haar lengte tegen die zich niet laat intimideren door een stel brede en lange jongens. Al zijn haar lengte en lieve gezicht als schaapsvacht om een wolf, want man, die meid kan beter schelden dan een matroos.
      Ik scheur mijn ogen van het amuserende gekibbel tussen Thorn en Embry en glimlach kort naar Jake. 'Het is anders dan ik verwacht had, maar wel leuk.'
      'Dat zal je wel snel vergaan,' grijst Jake. Zijn ogen dwalen van Embry naar Thorn en weer terug, daarna kijkt hij me met opgetrokken wenkbrauwen aan.
      'Wat?' vraag ik stom. God, wat zou ik soms de zelfverzekerdheid die Thorn uitstraalt kunnen gebruiken.
      'Wil je wedden? Binnen twee maanden hebben die twee.' Jake wijst met zijn ogen naar Embry en Thorn.
      'No way!' roep ik ongelovig uit. Ik kijk van Thorn naar Embry en schud mijn hoofd. Nooit. 'Deal!'
      'Awesome, ijsje in Port Angeles,' grijnst Jake en steekt zijn hand uit.
      'Je gaat verliezen,' grijns ik en schud zijn warme hand. Overweldigende schokjes trekken vanuit mijn hand door mijn hele lichaam en ik glimlach onbewust.
      'Wat voor weddenschap hebben jullie nu weer gesloten?' vraagt Embry ineens met opgetrokken wenkbrauwen.
      'Niets wat jou aangaat, Embry,' grijnst Jake, voordat ik wat kan zeggen.
      'Stelletjes,' mompelt Thorn onder haar adem. 'Ik neem nooit een vriendje.'
      Ik werp Jake een veelzeggende blik en hij rolt met zijn ogen. Uit mijn tas vis ik een stuk fruit en het is zowaar voor vijf hele seconden stil aan de tafel. Totdat Thorn zich ineens uitrekt en iets te luid 'ik ga toch eens een partij pissen' zegt.
      Direct barst iedereen in lachen uit, ik zie Embry zelfs nonchalant grinniken en Thorn weet niet hoe snel ze de weg uit de kantine moet vinden.
      'Dus, dat is jouw inprent?' vraagt Jared ineens met wiebelende wenkbrauwen.
      Ik heb geen idee wat een inprent is, maar ik heb de jongens er weleens vaker over horen praten. Volgens mij is het een soort codewoord voor 'vriendin' of zo. Ik bijt nonchalant in mijn appel terwijl ik het gesprek stilletjes volg.
      'Ja,' mompelt Embry onder zijn adem terwijl hij met zijn opgegeten appel speelt.
      'Je boft met zo'n chick. Ze kan beter wheelies trekken dan Jared,' mengt Paul zich in het gesprek.
      'Niemand kan beter wheelies trekken dan ik,' zegt Jared en hij slaat zijn niet-bestaande haar over zijn schouder.
      'En ik bof niet. Ze mag me niet eens,' bromt Embry. 'En ik haar ook niet.'
      Iedereen rolt daarop met zijn ogen, niet onder de indruk van Embry's leugen.
      'Vind je dat gek? Je gedraagt je als een kleine bitch,' meng ik me in het gesprek. 'Ze heeft meer mannelijkheid dan jij.'
      'En bedankt, Serena,' zegt Embry quasi-dankbaar.
      Ik haal nonchalant mijn schouders op. 'Het is wel zo.'
      Embry rolt met zijn ogen. Paul en Jared geven hem een vriendelijke klap op zijn schouder en Kim gunt hem een medelevende glimlach. Leah is zo nors als altijd en Seth is te opgetogen over de situatie. Ik werp Jake een schuine blik.
      'Ik ga deze weddenschap zo wel winnen.'