Chapter O3

||Emily Young

Ik maak me los uit de omhelzing van Sam en loop naar mijn telefoon. Ik frons als ik zie dat ik een berichtje heb gekregen van mijn nichtje, Serena, en open het berichtje snel.
      Mam en pap pushen me en ik kan het niet. Help, alsjeblieft!
      Hoe is het met Claire?
      X Serena
      'Wat is er, Em?' De armen van mijn verloofde krullen om mijn middel en Sam leest over mijn schouder mee naar het berichtje dat mijn nichtje gestuurd heeft.
      'Serena, duidelijk is mijn zus weer bezig met haar gedrang,' mompel ik onder mijn adem. Ik krijg al huiveringen als ik terugdenk aan het gepush van Crystal, mijn oudere zus en Serena's moeder. Vroeger zeurde ze altijd bij onze moeder dat ik op ballet zou moeten gaan, want ik had 'de perfecte benen' ervoor en ze forceerde me om een aantal ballethoudingen aan te leren. Toen mam eindelijk doorkreeg waar Crystal mee bezig was, kreeg ze op haar kop, maar blijkbaar is ze het nog niet verleerd.
      Crystal heeft me op de hoogte gesteld van Serena's blessure, maar ik heb zelf de landing gezien op tv. Het was op z'n zachtst gezegd een akelig gezicht om te zien.
      'Zou je het erg vinden als ik haar hier een plekje aanbied, in de logeerkamer?' vraag ik Sam. Met puppy-ogen kijk ik mijn verloofde aan, wetende dat hij die echt niet kan weerstaan.
      Sam zucht en plant een kus op mijn linkerslaap, iets wat ik zie als toestemming. Ik kijk even op naar Claire, het zusje van Serena, die tevreden bij Quil op schoot naar een kinderprogramma zit te kijken.
      Hé Serry,
      Geen probleem, je mag zolang als je wilt bij mij en mijn verloofde blijven.
      Claire vermaakt zich wel.
      X Em
      'Wow, wacht even,' zegt Embry ineens. Hij en Jake draaien zich tegelijk om van de eettafel waar ze achter een laptop naar onderdelen aan het zoeken waren. Embry trekt een wenkbrauw op. 'Hebben we het hier over dé Serena Young, jouw nichtje en die turnster?'
      'Ze is lekker,' mengt Paul zich direct in het gesprek.
      Embry, Jake en ik rollen alle drie tegelijk met onze ogen, maar Sam is degene die er wat van zegt. 'Paul, ze is geen stuk vlees en het is mogelijk dat ze misschien hier gaat verblijven dus gedraag je.'
      Jake en Embry geven elkaar een high-five, maar ik heb mijn aandacht op mijn mobiel.
      Thank God! Ik heb al een ticket geboekt, ik kom 's nachts om 0130 aan!
      Ik typ snel een berichtje terug dat ik rond die tijd op het vliegveld ben en richt me dan tot Claire. 'Claire, liefje?'
      Direct kijkt mijn jongste nichtje op van de tv, iets waar de jongens een voorbeeld aan kunnen nemen. 'Ja, tante Emmy?'
      'Raad eens wie er morgen hier is?' vraag ik met mijn kinderstem, die alleen bedoelt is voor mijn vierjarige nichtje of een van de jongens die zich niet weet te gedragen. 'Serena!'
      Direct vliegt Claire van de bank. Haar kleine staartjes stuiteren mee op het ritme waarmee ze wild op me afrent. Enthousiast begint ze aan mijn broekspijp te trekken terwijl ze de naam van haar zus schreeuwt. Soms vind ik het wel sneu voor haar. Het kan zomaar voorkomen dat haar zus en haar ouders een paar maanden weg zijn voor Serena's sport en dan wordt Claire bij ons gedropt. En ik vind het geen probleem om op haar te passen en Quil vindt het ook zeker niet erg om zijn inprent de hele dag te zien, maar het is niet goed voor Claire.
      Maar nu komt haar zus terug.