Vragen van Tad

Voor iedereen:
Q: Stel dat een discussie tussen jou en een andere user op het forum uit de hand loopt, waarbij je door de hoogopgelopen emoties net wat dingen eruit hebt gegooid die je beter niet had kunnen zeggen. Hoe zou je hiermee omgaan?
A:

- Lorem: Die situatie zal niet zo snel gebeuren bij mij. Natuurlijk zal het er hard aan toe kunnen gaan, maar ik ben zelf altijd rustig in zware situaties. Als het dan toch gebeurt, dat ik uit de slof schiet, dan herpak ik mijn rust, neem misschien een korte rust, zodat ik even helder na kan denken. Daarna de situatie weer herpakken en proberen op te lossen.

- Meraki: Dat kan altijd gebeuren, bovendien kan ik als bemiddelaar ook bemiddeling van een mede-crewlid vragen. Daarin zijn die andere user en ik dan gewoon gelijken. Al vind ik wel dat je als bemiddelaar wel degelijk een voorbeeldfunctie hebt. Daar komt nog bij dat ik dat soort ruzies sowieso niet in het openbaar zou houden. Ik heb bovendien al vrij weinig ruzie online, kan me er zo niet eens eentje voor de geest halen. Ik denk altijd goed na over mijn woorden om de ander niet zomaar te beledigen, maar om er zeker van te zijn dat wat ik wil zeggen wel goed overkomt. Ten slotte kan ik veel hebben en veel slikken, omdat ik weet dat het maar online tegen me gezegd wordt, en ben van nature erg rustig. Hierdoor ben ik er niet zo bang voor dat ik online ruzie zal krijgen. Mocht het toch gebeuren en mocht ik dingen hebben gezegd die ik had moeten zeggen, dan zal ik de eerste zijn die dat durft toe te geven en mijn excuses aanbieden. Daar heb ik geen problemen mee!

- Slughorn: Ik denk eerlijk gezegd dat ik het bericht op het forum weghaal, aangezien dit niet leuk is voor de andere user als ik die laat staan. Het is niet de bedoeling dat mijn onhandigheid dingen zou verspreiden over Quizlet, of zoiets. Daarna zou ik die persoon persoonlijk pb'en - waarschijnlijk mijn excuses aanbieden voor het onhandige gedrag van hoogopgelopen emoties - en proberen om het verder via pb uit te spreken. Mocht het zo echt niet werken, dan laat ik het waarschijnlijk of varen of ik stap naar een collega bemiddelaar als het echt moet.

- Papiliones: Hoe ik hiermee om zou gaan is, dat ik mijzelf meteen verontschuldig tegenover diegene en zeg dat ik het niet zo bedoelde. Natuurlijk is dat al te laat en had ik dat niet moeten zeggen. Ik zou twee opties kiezen: 1. Het even laten rusten, zodat we beiden wat gekalmeerd zijn en dat we samen daarna over kunnen praten. 2. Ik stap naar mijn collega om te vragen of zij kan bemiddelen tussen de user en mij. Ik zou mij wel rot voelen en best wel teleurgesteld in mijzelf zijn, dat ik me zo heb laten gaan. Ik probeer dan zeker om het goed te maken en dat het goed zit tussen de user en mij. Het gaat er ook om of die persoon dat wilt, maar ook hoe die user zich voelt erover. Misschien heb ik hem/haar wel erg gekwetst en wilt die persoon het niet uitpraten. Ik zou het wel erg jammer vinden, zou het als we het niet uitpraten. Het is dan de keuze aan de user, maar ik probeer dan wel mijn best te doen voor diegene.

- Leliana: Dat is natuurlijk in iedere situatie heel spijtig, helaas komt het wel ees voor dat je emoties de overhand krijgen. Zodra ik zelf gekalmeerd ben zal ik ook direct mijn excuses aanbieden voor mijn gedrag en indien mogelijk uitleggen waarom ik zo uit mijn slof schoot. Ik ben van nature niet iemand die op het internet dingen vaak op laat lopen tot een hevige ruzie, maar zeg nooit nooit. In dat geval lijkt het me belangrijk om me te verontschuldigen.

- Seaworth: Ik ben niet bang om mijn fouten toe geven en ik zou dan ook een bericht sturen naar de user in kwestie, met daarin mijn excuses. Want het is sowieso niet netjes om eerst te praten en dan pas te denken, maar als bemiddelaar is dat helemaal dom. Dus dan is een excuus wel het minst wat de ander van mij mag verwachten. En afhankelijk van hoe de ander daarop reageert, is het of klaar of zoeken we zelf bemiddeling.

- Hooverphonic: Oei, die is lastig. Ik denk eerlijk gezegd dat het niet zo snel zal gebeuren, maar uitsluiten kan je natuurlijk nooit.
Als ik echt dingen eruit gooi die niet netjes zijn, bijvoorbeeld schelden, manipuleren, dreigen, noem maar op, zal ik hier zeker op terugkomen en zeggen dat het echt niet netjes van mezelf is geweest en ik hiervoor mijn excuus wil aanbieden. Ik zal vertellen dat ik me kan voorstellen dat misschien het vertrouwen in mij als user, maar ook als bemiddelaar behoorlijk zou kunnen zijn geschaad en dat ik zoiets enorm begrijpelijk zal vinden. Ik zal denk ik vragen wat ik zou kunnen doen om het goed te maken, omdat ik erg graag toch samen door één deur wil kunnen met diegene. Ik zal eventueel bemiddeling voorstellen met een andere bemiddelaar, en daarin een bemiddelaar uitzoeken waarvan ik weet dat we niet heel close zijn, zodat de bemiddeling zo neutraal mogelijk zal verlopen.

Ben ik in dezelfde situatie echter wel netjes gebleven, maar bijvoorbeeld alleen wat feller geweest in mijn antwoorden, dan zal ik er denk ik alsnog ook wel op terugkomen. Ik zal denk ik vragen naar hoe ik ben overgekomen op de ander en de situatie opnieuw wat genuanceerder overbrengen. Ik zal dan denk ik ook aangeven dat ik wat fel ben geweest in eerste instantie omdat de discussie me op dat moment erg raakte en mijn emoties de overhand namen, en dat het in werkelijkheid niet zo zwart-wit is als ik eerder wel beweerde.

- Aire: Dat zou me denk ik niet heel vaak gebeuren, aangezien ik mijn emoties redelijk onder controle heb (zeker op het internet), maar laten we zeggen stel.
Ik denk als ik zo boos wordt dat er echt dingen uitvliegen waar ik spijt van krijg, dat de ruzie dan ook best wel hevig is. Misschien had ik die dingen dan beter op een andere manier moeten zeggen, maar ze moesten wel gezegd worden. Ten eerste zou ik mijn excuses aanbieden omdat het er allemaal niet zo netjes uitkwam, en even duidelijk maken wat ik wel en niet meende. Daarna zou ik nog even rustig uitleggen wat me dwars zit, en dan hoop ik dat we samen tot een oplossing kunnen komen.

- Apaixonar: Eigenlijk denk ik altijd wel twee keer na voor ik iets zeg, zeker online omdat dingen daar soms toch anders overkomen dan je ze misschien bedoelt, maar zoiets kan natuurlijk altijd gebeuren. Als hier inderdaad sprake van is, zou ik niet twijfelen om mijn excuses aan te bieden – dat is dan gewoon terecht. Soms zijn alleen excuses echter niet genoeg en dan zou ik ook zeker bereid zijn om het uit te praten. Dan kan ik alleen maar hopen dat we er samen uitkomen en anders kunnen we altijd nog hulp inschakelen van een (andere) bemiddelaar.

Q: Stel dat een van je vrienden in een ruzie betrokken is. Ze gaan in bemiddeling, die om de neutraliteit te waarborgen op touw wordt gezet door een andere bemiddelaar. Het zit echter hoog bij je vriend(in) en diegene appt jou op een late avond met zijn/haar frustraties en onzekerheden over de ruzie om stoom af te blazen en raad te krijgen. Hoe zou je hiermee omgaan?
A:

- Lorem: Ik ben iemand die altijd eerlijk blijft, het is logisch voor die vriend/in spreekt over wat hem/haar dwars zit, ik geef altijd advies hoe ze het beter had moeten doen, of had moeten reageren, dat de andere bemiddelaar het goed bedoelde, alleen om hem/haar te helpen.
Ik ben erg neutraal als het gaat om eerlijkheid. Het geeft geen hulp als je tegen iemand liegt.

- Meraki: In de vorige vragen heb ik al gezegd dat het geen probleem is om onpartijdig te zijn en dat ik niet aan vriendjespolitiek doe. Natuurlijk zal ik mijn vriendin steunen, maar ik zou het meer algemeen houden: dat ik begrijp dat het vervelend voor haar is, dat het vast goed komt en dat ik vertrouwen heb in mijn mede-bemiddelaar. Ik zou dus meer de luisterende/troostende houding aannemen en me buiten de details houden.

- Slughorn: Ik zou naar haar luisteren. Ze is mijn vriendin, dus ik zal op haar reageren als een vriendin. In deze situatie ben ik dus niet de bemiddelaar, maar dat betekent niet dat -omdat ik deze zaak niet doe- niet naar haar mag luisteren. Ik zou me echter niet verder met de zaak bemoeien. Ik ga niet achter de rug om van een collega proberen om die ruzie alsnog op te lossen, maar zal het verder aan diegene overlaten.

- Papiliones: Hoe ik hier ermee om zou gaan is, om privé en zakelijk gescheiden te houden, dus ik vind dat die vriend(in) gerust naar mij kan komen om zijn/haar hart te luchten. Ik doe mijn taak op Quizlet, maar ik ben ook een vriendin voor mijn vrienden. Als zij mij buiten Quizlet nodig hebben, dan ben ik voor ze. Natuurlijk moet je je taak en wat er achter de schermen gebeurt voor jezelf houden, maar je kan dan wel praten over de ruzie. Ik ben niet de desbetreffende bemiddelaar om haar/zijn ruzie te helpen oplossen of te begeleiden. Ik ben dan de vriendin die haar erbij steunt en raad geeft, wat hij/zij het beste kan doen.

- Leliana: Lastig. Als vriendin vind ik het helemaal prima dat ze bij mij stoom af blaast, maar dit is verder buiten Q om. Ik zal dan ook geen poging doen tot bemiddelen en als de vriendin in kwestie een opmerking maakt die mogelijk zinvol is voor mijn collega en de persoon van de ruzie op Q zou ik wel aanraden dat ze dit ook overlegt met de bemiddelaar die haar momenteel helpt. Maar als vriendin mag ze zeker stoom af blazen, ik wil wel duidelijk hebben bij haar dat ik inhoudelijk er niet echt op zal antwoorden, eerder het even aanhoren etc.

- Seaworth: Ik zou wel uiten dat ik het niet fijn vind dat ze daarmee naar mij komt en haar aanmoedigen om hetzelfde te sturen naar de bemiddelaar met wie ze contact heeft. En heel eerlijk zeggen dat ik beide kanten niet weet en dus niet kan oordelen. Iets wat ik overigens behoorlijk vaak zeg, ook tegen vrienden.

- Hooverphonic: Goeie vraag. Ik zal gewoon naar hem/haar luisteren en ondersteunen. Met ondersteunen bedoel ik niet direct ‘’partij kiezen’’ maar wel inleven in zijn/haar gevoel, en mijn mening over de casus, wie zit er goed, wie zit er fout, achterwege te laten. Ik denk dat je bemiddelen en vriendschap goed los van elkaar kan houden. Je hoeft niet diep in de details te graven om iemand te kunnen steunen, dat kan ook in algemene zin.

- Apaixonar: Een vriendin is een vriendin en die kan naar mij toekomen als haar iets dwarszit of als ze iets kwijt wil. Dat dit over een situatie gaat die zich afspeelt op Quizlet maakt het alleen wel iets ingewikkelder. Ik zal wel gewoon een luisterend oor bieden, maar inhoudelijk zou ik mij nergens mee bemoeien. Zij zijn naar een andere bemiddelaar toe gestapt voor bemiddeling en daarom is het niet mijn taak om daar verder iets mee te doen.

Q: Stel je wordt bemiddelaar en zet enthousiast je beste beentje voor. Na verloop van tijd komt er bij een collega-bemiddelaar echter een berichtje van een user binnen, waarin deze persoon aangeeft niet echt veel vertrouwen meer te hebben in jou als bemiddelaar. Na verloop van tijd wordt het duidelijk dat deze user niet de enige is die andere verwachtingen had toen hij/zij op je stemde en dat er eveneens een aantal andere users zijn die zich niet langer fijn voelen bij jou als bemiddelaar. Hoe zou je hiermee omgaan?
A:

- Lorem: Ik zou ten eerste rustig blijven, misschien doe ik wel gewoon iets verkeerds, en vraag ik aan de andere bemiddelaars wat ik dan fout heb gedaan. Want iedereen kan leren van zijn/haar fouten. Daarbij vragen aan de andere leden wat ik misschien fout doe als een bemiddelaar. Gewoon om meer informatie binnen te krijgen van de situatie, zodat ik weet hoe ik ermee om moet gaan.

- Meraki: Hahah, wil je ons bang maken!?
Ik zou gewoon rustig blijven en checken bij andere bemiddelaars: is er misschien inderdaad iets wat ik fout doe? Ook zou ik in gesprek gaan met de user zelf: op welke manier voldoe ik niet aan zijn/haar veranderen? Daarnaast zou ik ook mijn excuses aanbieden, omdat ik toch iemand teleur heb gesteld. Vervolgens zou ik kijken of het komt door zaken die ik aan kan passen, dan zou ik daar hard aan werken. Het kan natuurlijk ook zijn dat het gewoon niet klikt tussen die user en mij en dat hij/zij van een andere aanpak houdt. Mocht het echter echt aan mij liggen, dan zou ik dus zeker wat doen met de opmerkingen. O, ik zou de user ook nog gerust willen stellen en uitleggen dat hij/zij ook meteen naar mij mag komen. Dat ik geen problemen heb met (opbouwende) kritiek en dat ik niet (hard) bijt. Y:)

- Slughorn: Wel, ik denk dat ik in eerste instantie met mijn collega-bemiddelaar in gesprek zou gaan. Wat zou ik kunnen doen om het te verbeteren? Waar zit op dit moment mijn fouten en kan ik die aanpakken? Ik zou ermee aan de slag gaan om alsnog die goede bemiddelaar te worden. Echter, stel je voor dat de berichten blijven binnenstromen dat mensen niet tevreden over mij zijn, dan zou ik uit mijn functie stappen. De functie bemiddelaar is er natuurlijk om mensen te helpen, en als ik dat niet doe, dan maar geen blauw naampje.

- Papiliones: Oei, dat zal dan wel heel pijnlijk zijn, want ik doe altijd mijn best om het zo goed mogelijk te doen. Dan zou ik eerder een gevoel hebben dat ik ze teleur heb gesteld en door mij geen vertrouwen meer in mij hebben. Ik zou daar wel heel erg mee zitten en van schrikken, maar ik zou wel vragen aan de users waar het aan ligt, op welke punten ik op moet letten en hoe ik mijzelf dan kan verbeteren. ik zou zoveel mogelijk informatie willen hebben, zodat ik extra mijn best kan doen om de "schade" te herstellen. Om te laten zien dat ik daadwerkelijk de bemiddelaar ben waarop ze hebben gestemd. Daarnaast zou ik ook aan mijn mede-collega's vragen of zij nog feedback willen geven, mij daarin willen steunen en helpen. Het is dan natuurlijk ook niet nodig om van je taak af te stappen, als je doorzet en laat zien dat je jezelf wilt verbeteren, dan zou het wel goed moeten komen.

- Leliana: Ja super jammer natuurlijk! In eerste instantie zou ik niet boos zijn maar het vooral jammer vinden. Nu moet ik zeggen ik ben een leergierig persoon en stel het heel erg op prijs als anderen me het vertellen als ik iets fout doe. Het is niet altijd leuk om te horen maar wel heel erg leerzaam! Ik denk dat ik bij mijn mede bemiddelaars en bij de users in kwestie in eerste instantie om meer informatie zou vragen. Wat gaat er fout? Waarom krijgen ze dit gevoel bij mij? Wat kan ik er aan doen om dit te verbeteren? etc. En natuurlijk mocht ik iemand erg gekwetst hebben zou ik ook persoonlijke excuses aanbieden, dit is natuurlijk nooit de bedoeling.

- Seaworth: Oei, dat is natuurlijk een heel serieus probleem. Dan moet je even heel kritisch naar jezelf kijken, maar dat zou ik dan ook zeker bespreken met de andere collega's. Presteer ik wel voldoende of laat ik steken vallen? Wat waren die verwachtingen en hoe voldoe ik daar dan niet aan? Uit die vragen moet je dan je conclusies trekken en meestal houd dat ook in dat jezelf aanpast, op de een of andere manier.

- Hooverphonic:
Pittige vraag! Ik zal zeker navragen bij de andere bemiddelaars hoe zij er zelf tegenaan kijken. Ook zal ik de verschillende situaties die de users schetsen waarom ze over mij ontevreden zijn met elkaar vergelijken en zoeken waar het precies vandaan komt. Ik zal ook kijken naar de verbeterpunten en hier actief mee aan de slag gaan. Na verloop van tijd zal ik het denk ik opnieuw nachecken bij mijn collega bemiddelaars hoe ze er nu tegenaan kijken hoe het gaat, en eventueel ook de users die over mij bericht hebben gedaan navragen wat ze er nu over denken.
Mocht het echt allemaal nog vrij negatief blijven, zal ik de vraag neerleggen of het misschien beter is als ik stop met bemiddelaar zijn. Niet perse omdat ik me afgewezen voel (want het hoeft niets over mij als persoon te zeggen), maar wel om de sfeer goed te houden, en ook in de hoop meer ruimte te bieden aan de rest van de bemiddelaars. Het gaat er niet om dat ik er beter van word als ik bemiddelaar zou zijn, maar dat Quizlet er vooral baat bij heeft.

- Aire: Ouch. Nou, ik zou sowieso luisteren naar wat ze te zeggen hebben. Ik zou graag willen weten aan welke eisen ik niet voldoe, en wat er precies niet volgens verwachingen ging. Als ik denk dat het mogelijk is om me aan te passen zodat ik wel aan deze eisen voldoe, dan probeer ik dat eerst nog even. Mochten de users dan nog steeds klagen, dan denk ik eerlijk gezegd dat de lol er voor mij vanaf is, en zou ik misschien wel stoppen. Hangt er natuurlijk vanaf hoeveel users ontevreden zijn. Maar ja, aan een bemiddelaar die de users niet vertrouwen heb je ook niet zoveel.

- Apaixonar: Dit zou een nare situatie zijn; het is natuurlijk nooit prettig om te horen dat je niet aan de vooraf gestelde verwachtingen voldoet. Ik zou ten eerste bij mezelf even nagaan of ik misschien weet waar mijn fouten liggen. Ten tweede zou ik ook contact opnemen met de andere bemiddelaars over deze kwestie. Wellicht weten zij waar het fout gaat en hoe ik mijn functie beter zou kunnen bekleden. Met de tips die daaruit komen zou ik vervolgens aan de slag gaan en kijken of het zo beter gaat. Als na verloop van tijd echter blijkt dat mensen nog steeds niet tevreden zijn over mijn werk, zou ik overwegen om de functie te verlaten. Niemand heeft iets aan een bemiddelaar waarvan niemand vindt dat hij/zij de functie juist bekleedt.

Voor Marleen en Veerle:
Q: Jullie zijn eerder al eens moderator geweest en toen zijn jullie allebei vrij snel weer gestopt. Ik weet uiteraard niet wat de reden hiervan is geweest (functie bleek toch niet helemaal te passen, persoonlijke omstandigheden, ...) en hoef deze ook absoluut niet in detail te weten, maar wat geeft ons de zekerheid dat dit niet weer voor zal komen?
A:

- Meraki: Dat mogen jullie best weten hoor! Ik heb mijn hele leven al veel problemen met mijn maag, soms gaat dat prima, soms gaat het wat minder. In de tijd dat ik mod werd (by the way, dream come true. Slechte timing van mijn maag), werden de problemen erger. Mijn maagzuur heeft moeite met het verteren van eten, het voelt dan alsof mijn maag compleet samentrekt om harder te werken en dat doet vreselijk zeer. Ik at dan ook minder omdat ik die pijn niet wilde voelen, maar toen ging ik dus te weinig eten en daar werd ik weer ziek van. Intussen hebben we de oorzaak gevonden -eindelijk- en heb ik de juiste medicatie. Mijn maag houdt mij nu dus niet meer tegen!

- Leliana: Hier heb ik al een beetje antwoord op gegeven bij de vraag van Beauchamp. Kijk, je weet nooit wat er in de toekomst zal gebeuren maar voor mezelf heb ik veel meer het gevoel dat ik deze verkiezing in ben gestapt met een veel beter beeld van wat het van me vraagt en hoe dat in mijn bestaande schema zal gaan passen. Ik ben dus beter ingesteld op wat er gaat komen, het zal me dus ook minder overvallen. Nu is in de periode nadat ik gestopt ben als moderator ook heel veel in mijn leven veranderd en ik heb het gevoel dat ik nu ook mentaal er weer aan toe ben om dit soort 'extra' taken op me te nemen. Beantwoord dit je vraag een beetje (samen met het antwoord op Beauchamp)?

Voor Marleen:
Q: Je geeft aan dat je slecht tegen confrontaties kunt en dat je het mede daarom fijn vindt dat je als bemiddelaar kunt helpen. Soms weigeren mensen echter ook bemiddeling. Hoe zou je hiermee omgaan?
A:

- Meraki: Neem mijn woorden hierin niet te zwart/wit. Ik voel me er niet comfortabel (wat ik al minder vind dan "slecht tegen kunnen") bij, maar kan er natuurlijk wel gewoon prima mee omgaan. Ik voel me bijvoorbeeld ook niet comfortabel bij telefoneren, maar dat wil niet zeggen dat ik er van wegloop. Ik telefoneer nog steeds. Zo moet je het een beetje zien. Nu krijg ik juist de kans om er iets mee te doen. Als ik ruzie zie op het forum en me er nu in zou gooien, zouden veel mensen daar waarschijnlijk niet blij mee zijn. Dan ben ik eerder de "bemoeial", terwijl het zo natuurlijk niet bedoeld is! Als bemiddelaar mag ik juist meehelpen!