Foto bij 10. Build. Steer. Feel.

We Build the goals of our lives.
All you need is Steer to the light.
Feel the real love of fate.

RITA POV

Ik maakte me dik om Wietske want al had ik toen nog niet door dat we familie waren voelde ik veel voor haar en ik wilde niet dat haar kind gekidnapt werd door haar vader al was ze niet zwanger toch vond ik het een naar idee.
We gingen naar mijn huis en ik stopte even voor dat ik de deur open deed. We kwamen binnen. “ik ben Rita, trouwens,” zei ik tegen onze nieuwe vriendin en zei schudde de mijne en knikte met een glimlach ze stelde zich voor. Toen gingen we doen durf of de waarheid doen en ik vroeg Wietske over haar vader. Maar ze wilde het er niet over hebben en ze werd boos.
“Het is niet eens waar dat mijn vader een kinderlokker is! Iedereen denkt dat zo gaat dat vaak in kleinere dorpen en als je veel paniek hebt met verloren kinderen krijg je snel dat mijn vader de schuld krijgt. Wietske moest huilen.
Ik wilde haar in mijn knuffel trekken maar ze week van me af en ging met haar tranende gezicht in mijn kussen liggen.
Zal ik dan maar thee zetten, vroeg ik en ik ging naar beneden zonder dat ze antwoorde want ik ken haar al heel mijn leven dus ik hoef niet te horen wat haar antwoord was om te weten dat ze thee wilde ik kon het wel niet vinden dus belde mijn moeder. Ze nam niet op.

RITAS MOEDER POV

Ik hoop niet dat mijn dochter me belt want ik zit in een hele belangrijke vergadering en als ze me nu lastig valt met school en zo weet ik niet of ik haar nog wel in huis kan hebben ze moet maar naar haar vader en dan haar echte want Schork is dat niet en trouwens is hij al heel lang op zee gaan vissen naar krabben en zo. Toen ging de telefoon.
“Ahum, zei de man” van de vergadering en hij keek me raar aan. Ik schudde mijn hoofd alsof ik niet wist van wie de telefoon was maar alleen ik had er 1 bij me en dus moest ik weg. R

Reacties?

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen