Een gezellig avondje bij de familie Walles
Een gezellig avondje bij de familie Walles
Een gezellig familiemomentje bij de familie Walles? Ongehoord. Zelfs als het gezin voor slechts één seconde herenigd werd, brak er een ruzie uit om u tegen te zeggen. Een orkaan viel in het niets naast de rampen die zich afspeelden in dat huis. Helaas drong dat alles niet door tot de moeder van het gezin, Ellie. Voor het vijfde jaar op rij probeerde ze haar gezin bij elkaar te brengen met een enig kerstdiner. Vader Felix keek zijn vrouw bezorgd aan, terwijl Ellie zelf geen vuiltje aan de lucht zag.
‘Ik waardeer de moeite, mama,’ begon de oudste dochter Chloé, die een beetje verder weg schoof van haar jongere broer. ‘Maar ik denk niet dat dit een goed idee is.’ Ze schoof haar stoel nog verder naar de kant van de tafel, totdat ze niet meer verder kon.
‘Hé, waarom schuif je nu weg?’ bromde Caine, het jongste lid van het gezin.
‘Dat is omdat je slecht bent,’ zei de andere broer, Xander. ‘Ik snap niet dat je dat misbaksel nog niet verstoten hebt, moeder,’ zuchtte hij vervolgens. ‘Ik kan niet eens geloven dat ik dezelfde lucht inadem als hij. Misschien raak ik nog besmet met zijn slechtheid.’ En dat was het begin van een mooie discussie – werkelijk prachtig.
‘Mam, zeg Xander eens dat niet alles kan maken omdat hij een superheld is? Ik bedoel maar, ik ben niet degene die een ruzie probeert te beginnen. Kunnen we niet allemaal voor één keer normaal doen en vergeten dat Xander en ik toevallig elkaars tegenpool zijn geworden?’
‘Hoe moet ik dat vergeten wanneer je zoiets draagt?’ stootte Chloé geschokt uit. ‘Het lijkt alsof je rechtstreeks uit de hel bent gestapt.’
Caine bromde.
‘Dat is omdat hij rechtstreeks van hel komt,’ glimlachte Xander schijnheilig. Hij zou nooit een mogelijkheid voorbij laten gaan om zijn broer de grond in te boren. Misschien was dat precies waarom klein Caine van het goede pad gedwaald was, omdat de verwachtingen, opgelegd door zijn grote broer, gewoon onhaalbaar waren.
Caine was nooit ergens goed in geweest – behalve in slecht zijn, zouden zijn ouders zeggen. De waarheid was dat Caine zelf niet eens vond dat hij slecht bezig was. De mensheid was goed in alles afschilderen als een zwart-wit plaatje dat Caine altijd neerzette als de ultieme slechterik. Huizen Walles weer eens opgeblazen? Dat rotjoch van een Caine zat er waarschijnlijk achter – hij was niet voor niets een schurk.
Meestal was het niet eens Caine die de boel in de fik zette. Het feit dat hij een schurk was, was ook uit de lucht gegrepen. Hij was weliswaar lid van een organisatie die rebelleerde tegen die van zijn broer, maar wat iedereen vergat, waren de waarden waar beide organisaties voor stonden. Als je verder zou kijken dat de knappe heldendaden van zijn broer en de laffe protestdaden van Caine zelf, zou je misschien zien dat de superheldenorganisatie misschien toch niet zo super was.
‘Xander, vit niet zo op je broer,’ zei zijn vader kalm. Hij was altijd een kalme, zachtaardige man geweest die nooit ook maar een beetje boos kon worden. ‘Je weet dat hij een kort lontje heeft.’
‘Een kort lontje,’ herhaalde Caine boos. ‘Ik ben helemaal niet degene met een kort lontje.’
‘Sorry dat ik je ego heb gekrenkt.’ Xander stak zijn tong uit.
Caine schoot overeind, klopte op de tafel en zei woest: ‘Laat me anders jouw ego eens krenken, superheldje van mijn kloten.’
Zonder aanleiding veroorzaakte Xander een explosie in Caines gezicht, waardoor hij achterover viel op zijn stoel, die brak door de plotse val. ‘Over kloten gesproken… ik neem aan dat mijn superheld down there groter is dan de jouwe?’
‘Waar komt dat opeens vandaan? Dit is totaal niet relevant!’ Caine duwde zichzelf overeind, was klaar om een van zijn zwarte gaten in te zetten tegen zijn broer, maar werd tegengehouden door zijn moeder die aan het hoofd van de tafel bijna in tranen uitbarstte.
‘Het spijt me dat ik gekomen ben,’ zei Caine met herwonnen kalmte. ‘Maak er een leuk onderonsje van zonder mij.’
‘Wat?’ zei Chloé met een overslaande stem. ‘Zodat Xander mijn haar kan vergallen met één van zijn explosies?’ Ze sloeg haar armen in een bruut gebaar over elkaar en keek haar beide broers boos aan. ‘Wil toch net lukken, dat mijn ene broer een creep is en mijn andere broer een klootzak.’
En dat was het moment waarop beide broers zich stortten op hun zus en de familie Walles langzaam uit mocht kijken naar een nieuw huis.
Er zijn nog geen reacties.