- Home
- Ontdek
- Stories
- Naar de toekomst || Romi's schrijfwedstrijd
- Beoordelingen opdracht 3 - Richonne
Beoordelingen opdracht 3 - Richonne
Well done, everyone! Ik kijk uit naar de volgende opdracht!
En bij deze wens ik jullie allemaal natuurlijk een fijn, gezond en heel gelukkig 2017 ♥
En bij deze wens ik jullie allemaal natuurlijk een fijn, gezond en heel gelukkig 2017 ♥
Opdracht 3: Milo the Spacecat
Door: SelenaGomez1
Totaal aantal punten: 56/100
Originaliteit 15/20
Ik vind het erg leuk gedaan dat je vanuit het oogpunt van een kat hebt geschreven. Je zegt zelf dat het een absurd verhaal is, en dat klopt ook, maar zeker origineel en ook vermakelijk. Soms zijn absurde verhalen gewoon erg leuk. Ik heb vooral genoten van het karakter van de kat.
De grafgeesten waren ook leuk en toch heb ik heel erg idee dat ik iets mis. Behalve je hoofdpersonage springt er namelijk niet echt iets uit wat nieuw voor me is en hier had ik graag meer in willen zien. Je hebt tenslotte wel een nieuwe planeet gemaakt!
Spelling en Grammatica 11/15
Ik herinner me mijn baasje, Ruben nog heel erg goed – Hier heb je een komma-fout en daardoor loopt de zin niet lekker. Na Ruben hoort er nog een komma te komen. Later in je verhaal maak je nog eens dezelfde fout met een komma.
verlieft – Dit moet verliefd zijn.
planeert – planeet.
Het houden aan de opdracht 5/15
De opdracht was om veel aandacht te besteden aan de wereld waarin je personage leeft. Dit miste ik wel. Je bent juist heel erg gefocust op het personage en niet zozeer op zijn wereld. Je hebt een nieuwe planeet gecreëerd en toch krijgen we er maar heel erg weinig over te weten. Het is mooi, groot en er zijn grafgeesten. Dat is alles wat ik er nu van weet. Ik hoef natuurlijk niet meteen ieder detail te kennen, maar hier mis ik toch echt wel cruciale informatie. Qua woorden zit je goed, maar je had nog genoeg ruimte om je planeet verder uit te werken. Het liefst zou ik de grafgeesten verder uitgewerkt zien en aangezien de volgende opdracht over zombies gaat… grijp je kans!
De opbouw van het verhaal 13/20
Ik vind het erg leuk dat we een stukje geschiedenis krijgen. Even wat meer over het leven van Milo. Uiteindelijk is niet cruciaal voor het verhaal zelf, maar ik vind zeker wel dat het iets toevoegt. Hoewel ik graag had gezien dat je het verhaal had opgerekt en meer had verteld over de wereld, vind ik de opbouw op zich wel goed. We leren Milo wat beter kennen en dat is fijn. Ik vind het jammer dat het daarna echter zo snel gaat. In de ene alinea wordt Milo gered door Peter en in de volgende wordt hij al de ruimte in gestuurd. Dat gaat heel snel en vind ik erg jammer. Er zit echt wel potentie in dit verhaal. Een leuke humoristische short-story, bijvoorbeeld!
Geloofwaardigheid 10/20
Hier wil eigenlijk terugkoppelen naar wat ik hierboven heb gezegd. Je verhaal straalt een beetje humor uit. Dat is leuk, maar dat is niet het sci-fi gevoel waar ik op zit te wachten. Dit is een leuk verhaal over een “grumpy cat’ die naar de ruimte wordt gestuurd en wordt opgegeten. Zelfs dat voelde humoristisch, door wat Milo op dat moment dacht. Dat een wetenschapper een dier naar de ruimte stuurt is natuurlijk best geloofwaardig. Dat de kat denkt en daar het maaltje wordt van gekleurde zombies… dat is wat minder geloofwaardig als je maar weinig uitleg geeft.
Spanning 2/10
Dit mis ik eigenlijk in zijn geheel. Ook hier komt weer dat humoristische tintje naar voren. Ook het sarcastische karakter van Milo zorgt ervoor dat de spanning niet voelbaar is. Zo beschrijf je heel simpel en in twee zinnen dat Milo opgegeten wordt. Dat zou een heel spannend moment kunnen zijn, met pijn en achtervolgingen en vluchten voor de grafgeesten. Maar dat voel ik helemaal niet. In het begin zit meer spanning dan in het einde en dat klopt toch niet helemaal, als je kijkt naar wat er dan allemaal gebeurd. In het begin ben ik toch heel nieuwsgierig naar wat er nu staat te gebeuren met Milo. Dat het afzwakt naarmate het verhaal vordert is natuurlijk niet helemaal de bedoeling. Heel jammer, want ik weet dat je veel beter kunt!
Ik vind het erg leuk gedaan dat je vanuit het oogpunt van een kat hebt geschreven. Je zegt zelf dat het een absurd verhaal is, en dat klopt ook, maar zeker origineel en ook vermakelijk. Soms zijn absurde verhalen gewoon erg leuk. Ik heb vooral genoten van het karakter van de kat.
De grafgeesten waren ook leuk en toch heb ik heel erg idee dat ik iets mis. Behalve je hoofdpersonage springt er namelijk niet echt iets uit wat nieuw voor me is en hier had ik graag meer in willen zien. Je hebt tenslotte wel een nieuwe planeet gemaakt!
Spelling en Grammatica 11/15
Ik herinner me mijn baasje, Ruben nog heel erg goed – Hier heb je een komma-fout en daardoor loopt de zin niet lekker. Na Ruben hoort er nog een komma te komen. Later in je verhaal maak je nog eens dezelfde fout met een komma.
verlieft – Dit moet verliefd zijn.
planeert – planeet.
Het houden aan de opdracht 5/15
De opdracht was om veel aandacht te besteden aan de wereld waarin je personage leeft. Dit miste ik wel. Je bent juist heel erg gefocust op het personage en niet zozeer op zijn wereld. Je hebt een nieuwe planeet gecreëerd en toch krijgen we er maar heel erg weinig over te weten. Het is mooi, groot en er zijn grafgeesten. Dat is alles wat ik er nu van weet. Ik hoef natuurlijk niet meteen ieder detail te kennen, maar hier mis ik toch echt wel cruciale informatie. Qua woorden zit je goed, maar je had nog genoeg ruimte om je planeet verder uit te werken. Het liefst zou ik de grafgeesten verder uitgewerkt zien en aangezien de volgende opdracht over zombies gaat… grijp je kans!
De opbouw van het verhaal 13/20
Ik vind het erg leuk dat we een stukje geschiedenis krijgen. Even wat meer over het leven van Milo. Uiteindelijk is niet cruciaal voor het verhaal zelf, maar ik vind zeker wel dat het iets toevoegt. Hoewel ik graag had gezien dat je het verhaal had opgerekt en meer had verteld over de wereld, vind ik de opbouw op zich wel goed. We leren Milo wat beter kennen en dat is fijn. Ik vind het jammer dat het daarna echter zo snel gaat. In de ene alinea wordt Milo gered door Peter en in de volgende wordt hij al de ruimte in gestuurd. Dat gaat heel snel en vind ik erg jammer. Er zit echt wel potentie in dit verhaal. Een leuke humoristische short-story, bijvoorbeeld!
Geloofwaardigheid 10/20
Hier wil eigenlijk terugkoppelen naar wat ik hierboven heb gezegd. Je verhaal straalt een beetje humor uit. Dat is leuk, maar dat is niet het sci-fi gevoel waar ik op zit te wachten. Dit is een leuk verhaal over een “grumpy cat’ die naar de ruimte wordt gestuurd en wordt opgegeten. Zelfs dat voelde humoristisch, door wat Milo op dat moment dacht. Dat een wetenschapper een dier naar de ruimte stuurt is natuurlijk best geloofwaardig. Dat de kat denkt en daar het maaltje wordt van gekleurde zombies… dat is wat minder geloofwaardig als je maar weinig uitleg geeft.
Spanning 2/10
Dit mis ik eigenlijk in zijn geheel. Ook hier komt weer dat humoristische tintje naar voren. Ook het sarcastische karakter van Milo zorgt ervoor dat de spanning niet voelbaar is. Zo beschrijf je heel simpel en in twee zinnen dat Milo opgegeten wordt. Dat zou een heel spannend moment kunnen zijn, met pijn en achtervolgingen en vluchten voor de grafgeesten. Maar dat voel ik helemaal niet. In het begin zit meer spanning dan in het einde en dat klopt toch niet helemaal, als je kijkt naar wat er dan allemaal gebeurd. In het begin ben ik toch heel nieuwsgierig naar wat er nu staat te gebeuren met Milo. Dat het afzwakt naarmate het verhaal vordert is natuurlijk niet helemaal de bedoeling. Heel jammer, want ik weet dat je veel beter kunt!
Opdracht 3: Als Blikken Konden Doden
Door: Virtues
Totaal aantal punten: 80/100
Originaliteit 12/20
Hm, ik ben hier niet heel erg wild van. Eigenlijk is niets in je verhaal echt nieuw en mis ik ook wat verfrissende elementen. Wat ik mis is wat meer over het verleden of eventueel de toekomst. Misschien een mini epiloog aan het eind, bijvoorbeeld, om te laten zien hoe ze dit enorme probleem hebben opgelost. Ik heb een beetje gevoel alsof je verhaal stopt net op het punt dat het begint en spannend wordt. Want ik geloof zeker dat het vervolg van je verhaal heel origineel kan zijn, maar een groep astronauten in een ruimteschip die door wat voor reden dan ook plotseling niet terug kunnen keren naar de aarde is gewoon niet denderend origineel, ondanks dat het veel potentie heeft.
Spelling en Grammatica 13/15
onder men – onder hen.
verf of de muren – Op de muren, neem ik aan.
Het houden aan de opdracht 12/15
Dit heb je wel netjes gedaan. Het sci-fi element is in ieder geval duidelijk. Ik had graag meer willen weten over de aarde (waarom is dat ineens vergaan tot as? Wat is er gebeurd?) maar omdat dat natuurlijk niet de wereld is waar James op dat moment leeft snap ik dat je daar niet op in kunt gaan. Hij weet het tenslotte ook niet. Ergens wel jammer, want ik ben echt super nieuwsgierig. Ook ben ik heel erg benieuwd naar de mogelijk nieuwe wereld die er ‘moet’ komen, maar dat is weer een heel ander verhaal.
Je woordenaantal is goed, de sci-fi is ook goed. Ik had misschien iets meer willen weten van het ruimteschip zelf, maar er was geen storend gebrek aan informatie.
De opbouw van het verhaal 19/20
Hier heb ik eigenlijk niet zoveel op aan te merken. Je begint eigenlijk heel simpel, met een simpele introductie van je personages. Bij korte verhalen en one-shots zie ik meestal liever niet al te veel introductie, want dan is er minder plek om bijvoorbeeld gebeurtenissen of emotie uit te werken. Toch werkt het in jouw verhaal heel goed. Hier is het echt nodig om de ‘crew’ wat beter te leren kennen.
Ik vind het vooral bijzonder hoe van een blije stemming zo naar een verschrikkelijke einde met een zelfmoord toe kunt werken zonder dat het gehaast voelt. Ondanks dat het niet heel origineel is dat James geen contact krijgt met de aarde, leef ik toch met hem mee en voel ik toch zeker de spanning die daarbij hoort. Good job!
Geloofwaardigheid 15/20
Ik heb geen enkele moeite met de geloofwaardigheid in het begin van je verhaal. Alles loopt lekker en het zou ook iets kunnen zijn wat in het echt gebeurd. Maar dan blijkt dat de aarde is ontploft (?) en daar stopt het eigenlijk met geloofwaardig zijn. Natuurlijk is het sci-fi en in een verhaal kan alles, maar wel met goede uitleg. Ik vermoed dat dit later in het verhaal nog aan bod zou zijn gekomen, maar nu dat er niet is heb ik echt moeite om het nog ‘geloofwaardig’ te vinden. Hoezo is de aarde ineens weg? Hoezo hebben ze niets gemerkt? Wat is er in die vijf jaar gebeurd? Het voelt heel onwerkelijk, omdat je niet verwacht dat zoiets zomaar kan. Ik had graag iets meer duidelijkheid hierover gehad, misschien met een flashback naar het verleden?
Spanning 9/10
Ja, bijna perfect! Door dat stukje ongeloofwaardigheid gaat er voor mij wel iets van spanning af, maar verder heb je het heel netjes gedaan!
Hm, ik ben hier niet heel erg wild van. Eigenlijk is niets in je verhaal echt nieuw en mis ik ook wat verfrissende elementen. Wat ik mis is wat meer over het verleden of eventueel de toekomst. Misschien een mini epiloog aan het eind, bijvoorbeeld, om te laten zien hoe ze dit enorme probleem hebben opgelost. Ik heb een beetje gevoel alsof je verhaal stopt net op het punt dat het begint en spannend wordt. Want ik geloof zeker dat het vervolg van je verhaal heel origineel kan zijn, maar een groep astronauten in een ruimteschip die door wat voor reden dan ook plotseling niet terug kunnen keren naar de aarde is gewoon niet denderend origineel, ondanks dat het veel potentie heeft.
Spelling en Grammatica 13/15
onder men – onder hen.
verf of de muren – Op de muren, neem ik aan.
Het houden aan de opdracht 12/15
Dit heb je wel netjes gedaan. Het sci-fi element is in ieder geval duidelijk. Ik had graag meer willen weten over de aarde (waarom is dat ineens vergaan tot as? Wat is er gebeurd?) maar omdat dat natuurlijk niet de wereld is waar James op dat moment leeft snap ik dat je daar niet op in kunt gaan. Hij weet het tenslotte ook niet. Ergens wel jammer, want ik ben echt super nieuwsgierig. Ook ben ik heel erg benieuwd naar de mogelijk nieuwe wereld die er ‘moet’ komen, maar dat is weer een heel ander verhaal.
Je woordenaantal is goed, de sci-fi is ook goed. Ik had misschien iets meer willen weten van het ruimteschip zelf, maar er was geen storend gebrek aan informatie.
De opbouw van het verhaal 19/20
Hier heb ik eigenlijk niet zoveel op aan te merken. Je begint eigenlijk heel simpel, met een simpele introductie van je personages. Bij korte verhalen en one-shots zie ik meestal liever niet al te veel introductie, want dan is er minder plek om bijvoorbeeld gebeurtenissen of emotie uit te werken. Toch werkt het in jouw verhaal heel goed. Hier is het echt nodig om de ‘crew’ wat beter te leren kennen.
Ik vind het vooral bijzonder hoe van een blije stemming zo naar een verschrikkelijke einde met een zelfmoord toe kunt werken zonder dat het gehaast voelt. Ondanks dat het niet heel origineel is dat James geen contact krijgt met de aarde, leef ik toch met hem mee en voel ik toch zeker de spanning die daarbij hoort. Good job!
Geloofwaardigheid 15/20
Ik heb geen enkele moeite met de geloofwaardigheid in het begin van je verhaal. Alles loopt lekker en het zou ook iets kunnen zijn wat in het echt gebeurd. Maar dan blijkt dat de aarde is ontploft (?) en daar stopt het eigenlijk met geloofwaardig zijn. Natuurlijk is het sci-fi en in een verhaal kan alles, maar wel met goede uitleg. Ik vermoed dat dit later in het verhaal nog aan bod zou zijn gekomen, maar nu dat er niet is heb ik echt moeite om het nog ‘geloofwaardig’ te vinden. Hoezo is de aarde ineens weg? Hoezo hebben ze niets gemerkt? Wat is er in die vijf jaar gebeurd? Het voelt heel onwerkelijk, omdat je niet verwacht dat zoiets zomaar kan. Ik had graag iets meer duidelijkheid hierover gehad, misschien met een flashback naar het verleden?
Spanning 9/10
Ja, bijna perfect! Door dat stukje ongeloofwaardigheid gaat er voor mij wel iets van spanning af, maar verder heb je het heel netjes gedaan!
Opdracht 3: Best nog wel even zonder
Door: Incidium
Totaal aantal punten: 81/100
Originaliteit 17/20
Oooooh! Dit is wel mijn ding. In het begin miste ik wel een stukje originaliteit, maar omdat je zo goed schrijft maakte het me eigenlijk niet zo heel veel uit. Een missie naar Mars omdat de aarde vol zit is namelijk al heel erg vaak gedaan. Dit vond ik ook best jammer, want je schrijft echt goed. En dan komt die fossiel in beeld en de innerlijke strijd van je hoofdpersonage. Wel of niet doen? Ik vond het erg leuk om die strijd te lezen en zijn uiteindelijke keuze vond ik ook een verrassing.
Spelling en Grammatica 11/15
ontsnappen – ontsnapten.
verlaagt – verlaagd.
Dit tot de menselijke nederzetting er is moest hem wel lukken, maar hij zou onherroepelijk een keer door de mand vallen. – Het eerste gedeelte van deze zin loopt helemaal niet lekker en ik zou hem eigenlijk in zijn geheel aanpassen.
plofte – ploften, want het gaat om meerdere voorwerpen.
Het houden aan de opdracht 14/15
Nou, dit kan eigenlijk bijna niet beter. Qua woorden zit je natuurlijk prima, maar het verhaal is belangrijker! Hier ben ik eigenlijk heel erg tevreden over. De sci-fi is duidelijk en je hebt ook heel duidelijk de wereld beschreven waarin je personage leeft. Niet alleen de aarde, maar ook Mars. Misschien had ik iets meer willen weten over de situatie op aarde, maar al met al had je genoeg informatie. Eigenlijk gewoon heel goed gedaan!
De opbouw van het verhaal 18/20
Ja, ook hier weer heel erg netjes. Je hebt een fijne schrijfstijl en je beschrijvingen lezen makkelijk weg. Eigenlijk gebeurd er maar heel erg weinig in je verhaal. Een man staat met een fossiel in zijn hand en voert een innerlijke strijd. That’s it. En toch voelt het helemaal niet langdradig en heb je een goede opbouw naar de uiteindelijke keuze die hij maakt voor de mensheid. Een opbouw hoeft namelijk niet altijd per se te maken hebben met een actie of gebeurtenis en dat bewijs jij hier maar eens mooi.
Geloofwaardigheid 15/20
Hier heb ik toch wel wat op aan te merken. Het grootste gedeelte van je verhaal is hartstikke geloofwaardig, niks mis mee. Zijn keuze is interessant om te lezen, maar roept wel vraagtekens op. Moet hij echt een keuze maken tussen de wetenschap of de mensen een nieuw huis geven? Dat voelt een beetje vreemd. Waarom kan het niet allebei? Waarom kunnen ze de fossiel niet onderzoeken en ondertussen de mensheid verhuizen? Waarom moet hij de keuze maken en overlegt hij niet met zijn crew? Ik heb dus een hoop vraagtekens bij zijn dilemma en uiteindelijke keuze en dat neemt wel iets weg van de geloofwaardigheid.
Spanning 6/10
Tsja, hier moet ik toch weer terugkoppelen naar het feit dat er eigenlijk bijna niets gebeurd in je verhaal. Het is een hele hoop innerlijke strijd en weinig actie. Het leest fijn, het is goed, maar veel spanning is er niet. Ik leef mee met de hoofdpersoon, maar mis dus spanning en sensatie. Heel jammer.
Oooooh! Dit is wel mijn ding. In het begin miste ik wel een stukje originaliteit, maar omdat je zo goed schrijft maakte het me eigenlijk niet zo heel veel uit. Een missie naar Mars omdat de aarde vol zit is namelijk al heel erg vaak gedaan. Dit vond ik ook best jammer, want je schrijft echt goed. En dan komt die fossiel in beeld en de innerlijke strijd van je hoofdpersonage. Wel of niet doen? Ik vond het erg leuk om die strijd te lezen en zijn uiteindelijke keuze vond ik ook een verrassing.
Spelling en Grammatica 11/15
ontsnappen – ontsnapten.
verlaagt – verlaagd.
Dit tot de menselijke nederzetting er is moest hem wel lukken, maar hij zou onherroepelijk een keer door de mand vallen. – Het eerste gedeelte van deze zin loopt helemaal niet lekker en ik zou hem eigenlijk in zijn geheel aanpassen.
plofte – ploften, want het gaat om meerdere voorwerpen.
Het houden aan de opdracht 14/15
Nou, dit kan eigenlijk bijna niet beter. Qua woorden zit je natuurlijk prima, maar het verhaal is belangrijker! Hier ben ik eigenlijk heel erg tevreden over. De sci-fi is duidelijk en je hebt ook heel duidelijk de wereld beschreven waarin je personage leeft. Niet alleen de aarde, maar ook Mars. Misschien had ik iets meer willen weten over de situatie op aarde, maar al met al had je genoeg informatie. Eigenlijk gewoon heel goed gedaan!
De opbouw van het verhaal 18/20
Ja, ook hier weer heel erg netjes. Je hebt een fijne schrijfstijl en je beschrijvingen lezen makkelijk weg. Eigenlijk gebeurd er maar heel erg weinig in je verhaal. Een man staat met een fossiel in zijn hand en voert een innerlijke strijd. That’s it. En toch voelt het helemaal niet langdradig en heb je een goede opbouw naar de uiteindelijke keuze die hij maakt voor de mensheid. Een opbouw hoeft namelijk niet altijd per se te maken hebben met een actie of gebeurtenis en dat bewijs jij hier maar eens mooi.
Geloofwaardigheid 15/20
Hier heb ik toch wel wat op aan te merken. Het grootste gedeelte van je verhaal is hartstikke geloofwaardig, niks mis mee. Zijn keuze is interessant om te lezen, maar roept wel vraagtekens op. Moet hij echt een keuze maken tussen de wetenschap of de mensen een nieuw huis geven? Dat voelt een beetje vreemd. Waarom kan het niet allebei? Waarom kunnen ze de fossiel niet onderzoeken en ondertussen de mensheid verhuizen? Waarom moet hij de keuze maken en overlegt hij niet met zijn crew? Ik heb dus een hoop vraagtekens bij zijn dilemma en uiteindelijke keuze en dat neemt wel iets weg van de geloofwaardigheid.
Spanning 6/10
Tsja, hier moet ik toch weer terugkoppelen naar het feit dat er eigenlijk bijna niets gebeurd in je verhaal. Het is een hele hoop innerlijke strijd en weinig actie. Het leest fijn, het is goed, maar veel spanning is er niet. Ik leef mee met de hoofdpersoon, maar mis dus spanning en sensatie. Heel jammer.
Opdracht 3: De Surgensstruik
Door: Underscore
Totaal aantal punten: 92/100
Originaliteit 19/20
Dat was eens wat anders! Erg leuk gedaan, met de nieuwe planeet en het nieuwe ras. Ook de relatie die zij hebben met mensen heb je zeker leuk gedaan. Ik zie al helemaal voor me hoe Laurance eruit ziet en eerlijk gezegd krijg ik daar wel een beetje de kriebels van. Die tong, ieuw! Sowieso is alles aan Laurance ieuw. Het is gewoon een viespeuk, maar wel goed neergezet.
Spelling en Grammatica 14/15
ouderwets service tevoorschijn – Ik denk dat je hier ‘servies’ bedoelt. Deze fout kom daarna nog een keer terug.
Het houden aan de opdracht 15/15
Niets op aan te merken. Je omschrijft je wereld heel goed en legt het er niet te dik bovenop. Het is veel informatie zonder dat het té is. Het past perfect in het thema en met het woordenaantal zit je natuurlijk ook goed.
De opbouw van het verhaal 18/20
Het eerste deel van je verhaal begint ietwat traag. Het is zeker goed geschreven, maar net iets korter had misschien wat beter geweest. Zodra er wat meer tempo in komt gaat het ook hard en dan niet in de negatieve zin. Het tempo zit er lekker in en je bouwt heel goed op naar het einde. Ik vond het erg spannend dat ze weg liep maar eigenlijk nog leuker dat het haar op het einde niet lukte. Daarmee heb je namelijk nog een cliché ontweken. Super gedaan!
Geloofwaardigheid 18/20
Omdat je met aliens en een nieuwe planeet werkt is het natuurlijk extra lastig om alles geloofwaardig over te laten komen. Toch heb je dit heel goed gedaan. Er kwamen namelijk niet echt dingen in voor die totaal niet zouden kunnen of toch echt een uitleg nodig hebben. Dat jouw alien paars is met drie ogen kan prima, want dat is nu eenmaal zo op die planeet. Dat is ook het voordeel van het creëren van een nieuwe planeet. Op aarde zou ik daar alweer veel meer moeite mee hebben, bijvoorbeeld. Dat brengt mij op het volgende: jouw mens, Florance. Is de planeet van Laurance zo gelijk aan de aarde? Kan zij daar zomaar overleven? Qua zuurstof, voedsel, water en al die basisdingen? Misschien ben ik zo’n type die op die details let, maar dat vroeg ik me toch wel af.
Spanning 8/10
Ja, goed gedaan! Op je ietwat trage start na zat er lekker veel spanning in! Top!
Dat was eens wat anders! Erg leuk gedaan, met de nieuwe planeet en het nieuwe ras. Ook de relatie die zij hebben met mensen heb je zeker leuk gedaan. Ik zie al helemaal voor me hoe Laurance eruit ziet en eerlijk gezegd krijg ik daar wel een beetje de kriebels van. Die tong, ieuw! Sowieso is alles aan Laurance ieuw. Het is gewoon een viespeuk, maar wel goed neergezet.
Spelling en Grammatica 14/15
ouderwets service tevoorschijn – Ik denk dat je hier ‘servies’ bedoelt. Deze fout kom daarna nog een keer terug.
Het houden aan de opdracht 15/15
Niets op aan te merken. Je omschrijft je wereld heel goed en legt het er niet te dik bovenop. Het is veel informatie zonder dat het té is. Het past perfect in het thema en met het woordenaantal zit je natuurlijk ook goed.
De opbouw van het verhaal 18/20
Het eerste deel van je verhaal begint ietwat traag. Het is zeker goed geschreven, maar net iets korter had misschien wat beter geweest. Zodra er wat meer tempo in komt gaat het ook hard en dan niet in de negatieve zin. Het tempo zit er lekker in en je bouwt heel goed op naar het einde. Ik vond het erg spannend dat ze weg liep maar eigenlijk nog leuker dat het haar op het einde niet lukte. Daarmee heb je namelijk nog een cliché ontweken. Super gedaan!
Geloofwaardigheid 18/20
Omdat je met aliens en een nieuwe planeet werkt is het natuurlijk extra lastig om alles geloofwaardig over te laten komen. Toch heb je dit heel goed gedaan. Er kwamen namelijk niet echt dingen in voor die totaal niet zouden kunnen of toch echt een uitleg nodig hebben. Dat jouw alien paars is met drie ogen kan prima, want dat is nu eenmaal zo op die planeet. Dat is ook het voordeel van het creëren van een nieuwe planeet. Op aarde zou ik daar alweer veel meer moeite mee hebben, bijvoorbeeld. Dat brengt mij op het volgende: jouw mens, Florance. Is de planeet van Laurance zo gelijk aan de aarde? Kan zij daar zomaar overleven? Qua zuurstof, voedsel, water en al die basisdingen? Misschien ben ik zo’n type die op die details let, maar dat vroeg ik me toch wel af.
Spanning 8/10
Ja, goed gedaan! Op je ietwat trage start na zat er lekker veel spanning in! Top!
Opdracht 3: Jezelf dood wensen in de ruimte
Door: Billywig
Totaal aantal punten: 66/100
Originaliteit 17/20
Begrijp ik nu heel goed dat jouw hoofdpersoon gewoon al drie jaar rondzweeft in een pak? Gewoon los? Niet op een schip, maar helemaal alleen? Dat dacht ik namelijk en ik kreeg oprecht de kriebels van je verhaal. Het idee dat je gewoon rondzweeft en een hele hoop ziet en maar niet doodgaat… afschuwelijk! Dat heb je goed omschreven. Het einde vond ik wat vaag, maar op zich wel een leuke toevoeging. Ik ben dan toch wel nieuwsgierig over hoe en wat.
Spelling en Grammatica 14/15
de expeditie met de – volgens mij moet tussen ‘expeditie’ en ‘met’ nog het woordje ‘ging’.
Het houden aan de opdracht 10/15
De opdracht was om je wereld goed te beschrijven. Hier mis ik toch wel een hele hoop, eigenlijk. Ja, je personage zweeft in de ruimte, maar dat is zo’n breed begrip. Hoe is het daar dan, behalve dat het eenzaam en groot is? Wat hoor je, wat zie je, wat voel je? Daarbij is je hoofdpersoon niet menselijk en noem je nog meer rassen. Daar krijgen we niet zoveel over te weten. Wat is er anders aan hen? Ik had hier graag meer over willen weten.
De opbouw van het verhaal 10/20
Je bouwt eigenlijk nergens naar toe. Op het eind komt je hoofdpersoon natuurlijk iemand anders tegen, maar dat is heel onverwacht en daar werk je niet naar toe. Eigenlijk had ik verwacht dat het zou eindigen met een zelfmoord of zo, want de titel doet dat een beetje vermoeden, maar er gebeurde eigenlijk niets. Jammer.
Geloofwaardigheid 10/20
Hier heb ik wel echt moeite mee. Een mens kan namelijk nooit zomaar los in de ruimte rondzweven. Dat kan gewoon niet, dat is niet mogelijk. Jouw personage is echter geen mens en dus zou het wel kunnen. Je vertelt kort dat de Erux langer zonder zuurstof kunnen, maar verder krijgen we geen enkele informatie over het ras. Het voelt dus heel onlogisch en vreemd, dat daar zo iemand rondzweeft, jarenlang, en dan van alles tegenkomt, want ook dat valt vies tegen. De ruimte is te groot om dingen tegen te komen. Misschien is het wel zo in een ander zonnestelsel bijvoorbeeld, maar omdat dat er niet bij staat weet ik dat ook niet. Dat je personage dan op het eind ineens een bekende tegenkomt… ja, ook dat is niet heel erg aannemelijk.
Spanning 5/10
Er gebeurt niks dus er is ook geen spanning. Toch heb je hier wel vijf punten voor gekregen vanwege die sfeer die er hing. Het idee van alleen rondzweven in de ruimte vind ik zelf doodeng, dus om daar dan een verhaal over te lezen wekt toch wat spanning bij mij op. Profiteer van mijn angst, haha.
Begrijp ik nu heel goed dat jouw hoofdpersoon gewoon al drie jaar rondzweeft in een pak? Gewoon los? Niet op een schip, maar helemaal alleen? Dat dacht ik namelijk en ik kreeg oprecht de kriebels van je verhaal. Het idee dat je gewoon rondzweeft en een hele hoop ziet en maar niet doodgaat… afschuwelijk! Dat heb je goed omschreven. Het einde vond ik wat vaag, maar op zich wel een leuke toevoeging. Ik ben dan toch wel nieuwsgierig over hoe en wat.
Spelling en Grammatica 14/15
de expeditie met de – volgens mij moet tussen ‘expeditie’ en ‘met’ nog het woordje ‘ging’.
Het houden aan de opdracht 10/15
De opdracht was om je wereld goed te beschrijven. Hier mis ik toch wel een hele hoop, eigenlijk. Ja, je personage zweeft in de ruimte, maar dat is zo’n breed begrip. Hoe is het daar dan, behalve dat het eenzaam en groot is? Wat hoor je, wat zie je, wat voel je? Daarbij is je hoofdpersoon niet menselijk en noem je nog meer rassen. Daar krijgen we niet zoveel over te weten. Wat is er anders aan hen? Ik had hier graag meer over willen weten.
De opbouw van het verhaal 10/20
Je bouwt eigenlijk nergens naar toe. Op het eind komt je hoofdpersoon natuurlijk iemand anders tegen, maar dat is heel onverwacht en daar werk je niet naar toe. Eigenlijk had ik verwacht dat het zou eindigen met een zelfmoord of zo, want de titel doet dat een beetje vermoeden, maar er gebeurde eigenlijk niets. Jammer.
Geloofwaardigheid 10/20
Hier heb ik wel echt moeite mee. Een mens kan namelijk nooit zomaar los in de ruimte rondzweven. Dat kan gewoon niet, dat is niet mogelijk. Jouw personage is echter geen mens en dus zou het wel kunnen. Je vertelt kort dat de Erux langer zonder zuurstof kunnen, maar verder krijgen we geen enkele informatie over het ras. Het voelt dus heel onlogisch en vreemd, dat daar zo iemand rondzweeft, jarenlang, en dan van alles tegenkomt, want ook dat valt vies tegen. De ruimte is te groot om dingen tegen te komen. Misschien is het wel zo in een ander zonnestelsel bijvoorbeeld, maar omdat dat er niet bij staat weet ik dat ook niet. Dat je personage dan op het eind ineens een bekende tegenkomt… ja, ook dat is niet heel erg aannemelijk.
Spanning 5/10
Er gebeurt niks dus er is ook geen spanning. Toch heb je hier wel vijf punten voor gekregen vanwege die sfeer die er hing. Het idee van alleen rondzweven in de ruimte vind ik zelf doodeng, dus om daar dan een verhaal over te lezen wekt toch wat spanning bij mij op. Profiteer van mijn angst, haha.
Opdracht 3: Nooitgedachtland
Door: Krolock
Totaal aantal punten: 84/100
Originaliteit 17/20
Oh, wauw! Ik wil Nooitgedachtland ook wel eens zien. Ik had een erg mooi beeld in mijn hoofd, in ieder geval. Het basis idee vind ik niet het meest originele wat er is, maar de uitwerking vond ik wel goed gedaan. Daardoor voelde het niet cliché en heb ik het met veel plezier gelezen.
Spelling en Grammatica 13/15
Tot mijn verbazing bracht het ligt een aantal schaduwen – Licht, in plaats van ligt.
Het spijt ons om dit te moeten bededelen – mededelen?
Het houden aan de opdracht 15/15
Hier heb ik niks op aan te merken. Top, helemaal leuk, toffe wereld en binnen de limieten!
De opbouw van het verhaal 18/20
Ik vond je start heel erg sterk. Het middenstuk was ook echt super, maar op het eind zwakte je wat af. Dit komt denk ik doordat de geloofwaardigheid dan een stuk afneemt, maar daar kom ik later nog op terug. Dat haalt ook de opbouw, of in dit geval de climax, er wel wat uit. Toch bleef het een zeer vermakelijk verhaal en was het niet overdreven storend.
Geloofwaardigheid 13/20
Hier komt hij dus. Dat de aarde plotseling weg is en je personage daar niets van merkt is al vreemd. Dat zij uitgekozen is samen met een man is ook vreemd, maar goed, het zijn aliens en die zijn sowieso al vreemd. Daar kon ik nog wel overheen lezen. Maar toen kwam ik bij het stuk waarin ze ineens dacht dat het misschien wel beter was als de aarde weg was. Dat ze het ineens, zomaar, accepteert en wil gaan settelen op deze nieuwe vreemde planeet met onbekende wezens. Dat voelde heel onnatuurlijk en onbewust vraag ik mij af of er iets is met die lichtjes of zo. Zitten ze met haar brein te fucken? Manipuleren ze haar? En omdat ik ga zoeken naar een verklaring en die niet krijg voelt dat gedeelte niet geloofwaardig.
Spanning 8/10
Hier scoor je weer beter. Eigenlijk geldt hier bijna hetzelfde als voor de andere stukjes. Ik voelde zeker de spanning, het hele verhaal door, alleen werd het op het eind iets afgezwakt. Toch was het al met al één van de betere verhalen die ik heb gelezen!
Oh, wauw! Ik wil Nooitgedachtland ook wel eens zien. Ik had een erg mooi beeld in mijn hoofd, in ieder geval. Het basis idee vind ik niet het meest originele wat er is, maar de uitwerking vond ik wel goed gedaan. Daardoor voelde het niet cliché en heb ik het met veel plezier gelezen.
Spelling en Grammatica 13/15
Tot mijn verbazing bracht het ligt een aantal schaduwen – Licht, in plaats van ligt.
Het spijt ons om dit te moeten bededelen – mededelen?
Het houden aan de opdracht 15/15
Hier heb ik niks op aan te merken. Top, helemaal leuk, toffe wereld en binnen de limieten!
De opbouw van het verhaal 18/20
Ik vond je start heel erg sterk. Het middenstuk was ook echt super, maar op het eind zwakte je wat af. Dit komt denk ik doordat de geloofwaardigheid dan een stuk afneemt, maar daar kom ik later nog op terug. Dat haalt ook de opbouw, of in dit geval de climax, er wel wat uit. Toch bleef het een zeer vermakelijk verhaal en was het niet overdreven storend.
Geloofwaardigheid 13/20
Hier komt hij dus. Dat de aarde plotseling weg is en je personage daar niets van merkt is al vreemd. Dat zij uitgekozen is samen met een man is ook vreemd, maar goed, het zijn aliens en die zijn sowieso al vreemd. Daar kon ik nog wel overheen lezen. Maar toen kwam ik bij het stuk waarin ze ineens dacht dat het misschien wel beter was als de aarde weg was. Dat ze het ineens, zomaar, accepteert en wil gaan settelen op deze nieuwe vreemde planeet met onbekende wezens. Dat voelde heel onnatuurlijk en onbewust vraag ik mij af of er iets is met die lichtjes of zo. Zitten ze met haar brein te fucken? Manipuleren ze haar? En omdat ik ga zoeken naar een verklaring en die niet krijg voelt dat gedeelte niet geloofwaardig.
Spanning 8/10
Hier scoor je weer beter. Eigenlijk geldt hier bijna hetzelfde als voor de andere stukjes. Ik voelde zeker de spanning, het hele verhaal door, alleen werd het op het eind iets afgezwakt. Toch was het al met al één van de betere verhalen die ik heb gelezen!
Opdracht 3: The other planet
Door: xlunalovegood
Totaal aantal punten: 59/100
Originaliteit 15/20
Ik ben er niet wild van en ik kan niet eens precies benoemen waarom. Misschien omdat je verhaal best wel heel veilig is. Het ene ras bezoekt het andere ras wat op een andere planeet woont is natuurlijk al heel vaak gedaan. Op zich is dat niet erg, maar dan ben ik wel op zoek naar iets anders wat het dan origineel maakt en dat miste ik bij jou echt wel. Het was wel leuk dat je een eigen ras hebt bedacht! Dat had ik graag verder uitgewerkt gezien, want dat was heel interessant.
Spelling en Grammatica 9/15
Soms schrijf je vanuit ‘ze en zij’ en dan weer vanuit ‘we en wij’. Dit kan echter niet samen, dus probeer één te kiezen en daar dan bij te blijven.
als het goed is is dit de planeet aarde. – Dit is een gesproken stuk en dus moet je hier “…” gebruiken. Ook vergeet je vaak een komma nadat er iets gezegd is, of gebruik je een hoofdletter waar dit niet nodig heb. Ik wil je ook meegeven om erop te letten om meer alinea’s te gebruiken. Nu kom ik er namelijk best moeilijk doorheen. Je spelling is op zich prima, maar ik zie wel dat je echt moeite hebt met personages die spreken. Daar maak je veel fouten. Jammer!
Het houden aan de opdracht 10/15
Qua woorden en sci-fi zit je goed, maar ik mis echt uitwerking van je wereld. Van hun eigen wereld, van het ruimteschip en ook van de aarde zelf. Je beschrijvingen zijn allemaal heel oppervlakkig en simpel en ik merk dat ik zo graag meer zou willen weten, want je basis is goed, maar ik wil méér. Ik ben eigenlijk heel erg hebberig als het gaat om details
De opbouw van het verhaal 10/20
Je werkt wel ergens naar toe, namelijk naar het landen op aarde, maar de weg daar naar toe is gewoon… tsja, langdradig. Dit heeft gedeeltelijk te maken met het feit dat je niet voldoende alinea;s gebruikt en er daardoor heel erg lange stukken ontstaan waar ik moeilijk doorheen kom.
Ook merk ik dat je heel erg veel beschrijft, maar toch heel erg oppervlakkig blijft. Je beschrijft een heleboel een klein beetje. Hierdoor is er niet veel diepgang, gaat het op momenten waarop je even de tijd moet nemen ineens heel snel en op momenten waar je sneller door kunt gaat het ineens heel langzaam. Probeer goed te bedenken wat belangrijk is in je verhaal en wat je wel en wat je niet gaat uitwerken.
Geloofwaardigheid 10/20
Bij gebrek aan diepgang ging er ook wat geloofwaardigheid verloren. Zo vond ik het erg moeilijk te geloven dat je hoofdpersoon gewoon kon gaan slapen en niet eens merkte dat het ruimteschip opsteeg en de ruimte in ging. Dat schijnt een enorm heftig proces te zijn waarbij je helemaal vastgegespt moet zitten in je stoel, met zeer heftige G-krachten. Nu begrijp ik wel dat jouw personages geen mensen zijn, maar ik krijg eigenlijk geen uitleg. Misschien dat die chip ook zoiets doet, maar ook over die chip krijgen we niet veel te weten. Het voelt een beetje alsof die er is en daarmee alles maar verklaart is, terwijl dat niet zo is. Natuurlijk kun je in boeken en films bijna alles doen. Alles wat je maar kunt bedenken is mogelijk, want jij bedenkt het. Mits je het wel uitlegt! Een mens heeft namelijk altijd uitleg nodig. Ik wil begrijpen wáárom iets zo is. Waarom kan zij slapen tijdens het opstijgen en voelt het bijna alsof ze gewoon in een auto of bus rijden? En waarom kunnen zij zo ongelooflijk snel vliegen? Ligt de planeet heel dichtbij? Hebben ze speciale brandstof?
Op het eind had ik mijn vraagtekens bij de man bij wie ze in de tuin landen. Als er een ruimteschip in mijn tuin zou landen zou ik waarschijnlijk heel hard gillen en dan flauwvallen en niet dreigen met het bellen van de politie. Dat voelde ook vreemd.
Nu voelt het vast alsof ik heel je verhaal aan het afzeiken ben, maar dat is dus niet de bedoeling. Dit zijn tips om jou te helpen jezelf te verbeteren. In je verhaal had je ook een paar goede punten zitten. Zo is de basis van je verhaal wel goed en ook zeker geloofwaardig. Een ander ras dat op ons lijkt en voorloopt dankzij een zwart gat? Klinkt best plausibel en vooral een leuk idee. Je basis is dus goed en dat is heel belangrijk!
Spanning 5/10
In het begin was ik zeker heel nieuwsgierig wat er ging gebeuren als ze eenmaal op aarde kwamen, maar omdat het lang duurde en het een beetje een anti-climax was nam dat wel wat af van de spanning.
Ik ben er niet wild van en ik kan niet eens precies benoemen waarom. Misschien omdat je verhaal best wel heel veilig is. Het ene ras bezoekt het andere ras wat op een andere planeet woont is natuurlijk al heel vaak gedaan. Op zich is dat niet erg, maar dan ben ik wel op zoek naar iets anders wat het dan origineel maakt en dat miste ik bij jou echt wel. Het was wel leuk dat je een eigen ras hebt bedacht! Dat had ik graag verder uitgewerkt gezien, want dat was heel interessant.
Spelling en Grammatica 9/15
Soms schrijf je vanuit ‘ze en zij’ en dan weer vanuit ‘we en wij’. Dit kan echter niet samen, dus probeer één te kiezen en daar dan bij te blijven.
als het goed is is dit de planeet aarde. – Dit is een gesproken stuk en dus moet je hier “…” gebruiken. Ook vergeet je vaak een komma nadat er iets gezegd is, of gebruik je een hoofdletter waar dit niet nodig heb. Ik wil je ook meegeven om erop te letten om meer alinea’s te gebruiken. Nu kom ik er namelijk best moeilijk doorheen. Je spelling is op zich prima, maar ik zie wel dat je echt moeite hebt met personages die spreken. Daar maak je veel fouten. Jammer!
Het houden aan de opdracht 10/15
Qua woorden en sci-fi zit je goed, maar ik mis echt uitwerking van je wereld. Van hun eigen wereld, van het ruimteschip en ook van de aarde zelf. Je beschrijvingen zijn allemaal heel oppervlakkig en simpel en ik merk dat ik zo graag meer zou willen weten, want je basis is goed, maar ik wil méér. Ik ben eigenlijk heel erg hebberig als het gaat om details
De opbouw van het verhaal 10/20
Je werkt wel ergens naar toe, namelijk naar het landen op aarde, maar de weg daar naar toe is gewoon… tsja, langdradig. Dit heeft gedeeltelijk te maken met het feit dat je niet voldoende alinea;s gebruikt en er daardoor heel erg lange stukken ontstaan waar ik moeilijk doorheen kom.
Ook merk ik dat je heel erg veel beschrijft, maar toch heel erg oppervlakkig blijft. Je beschrijft een heleboel een klein beetje. Hierdoor is er niet veel diepgang, gaat het op momenten waarop je even de tijd moet nemen ineens heel snel en op momenten waar je sneller door kunt gaat het ineens heel langzaam. Probeer goed te bedenken wat belangrijk is in je verhaal en wat je wel en wat je niet gaat uitwerken.
Geloofwaardigheid 10/20
Bij gebrek aan diepgang ging er ook wat geloofwaardigheid verloren. Zo vond ik het erg moeilijk te geloven dat je hoofdpersoon gewoon kon gaan slapen en niet eens merkte dat het ruimteschip opsteeg en de ruimte in ging. Dat schijnt een enorm heftig proces te zijn waarbij je helemaal vastgegespt moet zitten in je stoel, met zeer heftige G-krachten. Nu begrijp ik wel dat jouw personages geen mensen zijn, maar ik krijg eigenlijk geen uitleg. Misschien dat die chip ook zoiets doet, maar ook over die chip krijgen we niet veel te weten. Het voelt een beetje alsof die er is en daarmee alles maar verklaart is, terwijl dat niet zo is. Natuurlijk kun je in boeken en films bijna alles doen. Alles wat je maar kunt bedenken is mogelijk, want jij bedenkt het. Mits je het wel uitlegt! Een mens heeft namelijk altijd uitleg nodig. Ik wil begrijpen wáárom iets zo is. Waarom kan zij slapen tijdens het opstijgen en voelt het bijna alsof ze gewoon in een auto of bus rijden? En waarom kunnen zij zo ongelooflijk snel vliegen? Ligt de planeet heel dichtbij? Hebben ze speciale brandstof?
Op het eind had ik mijn vraagtekens bij de man bij wie ze in de tuin landen. Als er een ruimteschip in mijn tuin zou landen zou ik waarschijnlijk heel hard gillen en dan flauwvallen en niet dreigen met het bellen van de politie. Dat voelde ook vreemd.
Nu voelt het vast alsof ik heel je verhaal aan het afzeiken ben, maar dat is dus niet de bedoeling. Dit zijn tips om jou te helpen jezelf te verbeteren. In je verhaal had je ook een paar goede punten zitten. Zo is de basis van je verhaal wel goed en ook zeker geloofwaardig. Een ander ras dat op ons lijkt en voorloopt dankzij een zwart gat? Klinkt best plausibel en vooral een leuk idee. Je basis is dus goed en dat is heel belangrijk!
Spanning 5/10
In het begin was ik zeker heel nieuwsgierig wat er ging gebeuren als ze eenmaal op aarde kwamen, maar omdat het lang duurde en het een beetje een anti-climax was nam dat wel wat af van de spanning.
Opdracht 3: First Contact
Door: Square
Totaal aantal punten: 95/100
Originaliteit 19/20
Oh, ik heb echt zo enorm genoten van dit verhaal. Dit is mijn favoriet van al je inzendingen, zonder twijfel. Ik heb echt met heel veel plezier zitten lezen. Toen je hoofdpersoon haar handen verstopte kreeg ik al een vaag vermoeden en toch vond ik het nog net zo leuk om te lezen dat zij écht zo’n blauw wezentje was. Heel even had ik een Avatar gevoel, omdat ze blauw en groot zijn, maar dat ging gelukkig gauw weg.
Spelling en Grammatica 15/15
Kunnen we dit niet overslaan bij jou?
Het houden aan de opdracht 15/15
Wat is Quizlet soms toch ook bijzonder. Dacht ik toch even dat jij over je limiet heen was gegaan en had ik al punten afgetrokken en al… blijkt dat het helemaal niet zo is en je gewoon keurig binnen de limieten ziet. Foei, Quizlet.
Nou en afgezien van dat had ik eigenlijk niks aan te merken op dit onderdeel. Erg leuk gedaan!
De opbouw van het verhaal 20/20
Het voelde net alsof ik tussen de twee zusjes in zat met een warme chocolademelk in mijn handen en een dekentje om. In de realiteit zit ik op de bank met een laptop op schoot en pizza in mijn hand. Eigenlijk is dat zelfs beter! Maar… terug naar je verhaal. Het voelde dus echt alsof ik daar zat en het tijd was voor een verhaaltje van oma. Ik zat er gewoon echt helemaal in.
Wat ik zo tof vind is dat jij het iedere voor elkaar krijgt om iets te doen wat ik normaal gesproken heel vervelend vind. Bij opbouw gaat het namelijk om het toewerken naar iets. Dit is gewoon een verhaal en eigenlijk werk je nergens naar toe. En toch is er opbouw! Hoe doe je dat? Wat is je geheim? Iedere keer geef ik mensen advies over acties en hoe je ergens naartoe werkt en dan kom jij even aan met iets totáál anders en dan werkt het ook nog! Eigenlijk heel frustrerend, haha, maar echt, complimenten!
Geloofwaardigheid 18/20
Hier mis ik één ding. Hoe is de kleine blauwe Falla eigenlijk naar de aarde gekomen? Heb ik iets overduidelijks gemist in het verhaal? Misschien had ik daar graag gewoon wat meer van willen weten, want dat vind ik heel interessant. Natuurlijk is het verhaal van oma leuk en vermakelijk, maar het verhaal van de Falla zou ik ook ontzettend leuk vinden. Het voelt een beetje gek dat zij er nu is, geadopteerd en al en dat de oma het ras ontdekt heeft. Dat is dan erg snel gegaan. De ene generatie ontdek je een ras en de volgende generatie adopteert er kinderen van. Dat kan dan blijkbaar zomaar, alsof het heel normaal is dat er verschillende rassen rondlopen op aarde. Het voelt heel gek, zonder uitleg. Nu kijk ik stiekem wel uit naar de adoptiewebsites van alien-kinderen hier in Nederland, maar dat is weer een ander verhaal!
Spanning 8/10
Het grootste gedeelte van je verhaal vond ik zeker wel spannend. Zoals ik al zei, ik voelde me zelf net zo’n klein meisje dat daar zit en in spanning afwacht tot het verhaal eindigt. Toen het echter eindigde (het verhaal van oma) voelde dat ook als een soort afsluiting en was de spanning eigenlijk weg, want het verhaaltje was uit. Dat één van de twee zusjes helemaal niet menselijk is is dan een leuke verrassing, maar niet iets wat nog veel spanning oplevert.
Oh, ik heb echt zo enorm genoten van dit verhaal. Dit is mijn favoriet van al je inzendingen, zonder twijfel. Ik heb echt met heel veel plezier zitten lezen. Toen je hoofdpersoon haar handen verstopte kreeg ik al een vaag vermoeden en toch vond ik het nog net zo leuk om te lezen dat zij écht zo’n blauw wezentje was. Heel even had ik een Avatar gevoel, omdat ze blauw en groot zijn, maar dat ging gelukkig gauw weg.
Spelling en Grammatica 15/15
Kunnen we dit niet overslaan bij jou?
Het houden aan de opdracht 15/15
Wat is Quizlet soms toch ook bijzonder. Dacht ik toch even dat jij over je limiet heen was gegaan en had ik al punten afgetrokken en al… blijkt dat het helemaal niet zo is en je gewoon keurig binnen de limieten ziet. Foei, Quizlet.
Nou en afgezien van dat had ik eigenlijk niks aan te merken op dit onderdeel. Erg leuk gedaan!
De opbouw van het verhaal 20/20
Het voelde net alsof ik tussen de twee zusjes in zat met een warme chocolademelk in mijn handen en een dekentje om. In de realiteit zit ik op de bank met een laptop op schoot en pizza in mijn hand. Eigenlijk is dat zelfs beter! Maar… terug naar je verhaal. Het voelde dus echt alsof ik daar zat en het tijd was voor een verhaaltje van oma. Ik zat er gewoon echt helemaal in.
Wat ik zo tof vind is dat jij het iedere voor elkaar krijgt om iets te doen wat ik normaal gesproken heel vervelend vind. Bij opbouw gaat het namelijk om het toewerken naar iets. Dit is gewoon een verhaal en eigenlijk werk je nergens naar toe. En toch is er opbouw! Hoe doe je dat? Wat is je geheim? Iedere keer geef ik mensen advies over acties en hoe je ergens naartoe werkt en dan kom jij even aan met iets totáál anders en dan werkt het ook nog! Eigenlijk heel frustrerend, haha, maar echt, complimenten!
Geloofwaardigheid 18/20
Hier mis ik één ding. Hoe is de kleine blauwe Falla eigenlijk naar de aarde gekomen? Heb ik iets overduidelijks gemist in het verhaal? Misschien had ik daar graag gewoon wat meer van willen weten, want dat vind ik heel interessant. Natuurlijk is het verhaal van oma leuk en vermakelijk, maar het verhaal van de Falla zou ik ook ontzettend leuk vinden. Het voelt een beetje gek dat zij er nu is, geadopteerd en al en dat de oma het ras ontdekt heeft. Dat is dan erg snel gegaan. De ene generatie ontdek je een ras en de volgende generatie adopteert er kinderen van. Dat kan dan blijkbaar zomaar, alsof het heel normaal is dat er verschillende rassen rondlopen op aarde. Het voelt heel gek, zonder uitleg. Nu kijk ik stiekem wel uit naar de adoptiewebsites van alien-kinderen hier in Nederland, maar dat is weer een ander verhaal!
Spanning 8/10
Het grootste gedeelte van je verhaal vond ik zeker wel spannend. Zoals ik al zei, ik voelde me zelf net zo’n klein meisje dat daar zit en in spanning afwacht tot het verhaal eindigt. Toen het echter eindigde (het verhaal van oma) voelde dat ook als een soort afsluiting en was de spanning eigenlijk weg, want het verhaaltje was uit. Dat één van de twee zusjes helemaal niet menselijk is is dan een leuke verrassing, maar niet iets wat nog veel spanning oplevert.
Opdracht: Het lek en de ooglenzen
Door: Fleimkepa
Totaal aantal punten: 65/100
Originaliteit 15/20
Door de verschillende stations kreeg ik een beetje het idee van de Ark van de serie The 100. Het is niet erg als dingen wat op elkaar lijken, want dat kun je nooit helemaal voorkomen, maar dit kwam meteen heel duidelijk in mijn hoofd en zo’n sterke associatie is niet goed. Wel erg leuk dat je zelf allemaal namen hebt bedacht en ook wat meer hebt verteld over het schip. Daarmee ging het ‘The 100’ gevoel echt weg. Maar dan… stopt je verhaal eigenlijk voordat er iets gebeurd. Het is een half verhaal en daardoor vind ik het moeilijk om te beoordelen. Deze helft is goed, maar ik mis dus iets wat het origineel maakt en wat het ‘eigen’ maakt. Ik heb het vermoeden dat dat in het tweede deel hoort te komen. Wat gaat er gebeuren nu er een lek is? Ik ben heel nieuwsgierig en dat is positief, maar jammer dat het niet af is.
Spelling en Grammatica 13/15
Je maakt een paar keer een fout met hoofdletters na een dubbele punt of gesproken zin. Hier hoeft namelijk geen hoofdletter!
Het houden aan de opdracht 5/15
Je mist een hele hoop punten omdat je echt te weinig woorden hebt en dat is zo ontzettend zonde, want het verhaal heeft veel potentie. Het is sci-fi en je beschrijft het station waar ze wonen zeker goed. Zonde!
De opbouw van het verhaal 10/20
De opbouw is goed, maar snel. Het voelt heel erg snel, alsof je dit vlug hebt geschreven. Daar komt dan ook nog bij dat het natuurlijk niet af is en het halverwege zomaar stopt. Je bouwt wel op, maar er is geen einde, geen climax, niks. En daardoor kan ik eigenlijk niet meer punten geven dan de helft, want ik mis de helft.
Geloofwaardigheid 17/20
Ik had in het begin een beetje moeite met dat berichten sturen via je oog en dan knipperen. Want ik had dus even verkeerd gelezen en dacht dat het echt met je oog ging en niet via die lens. Dat zou heel raar zijn en ik kan ook niet bedenken hoe dat dan zou moeten werken. Dat het een lens is verklaart al een hoop, maar ik vind het nog best lastig. Hoe start je dat ding op? Wat als je iets stuurt wat je helemaal niet wilt sturen? Hoe kan het je gedachten lezen? Misschien denk ik hier teveel over na, maar dat soort dingen vraag ik me dan altijd af. De rest was wel goed!
Spanning 5/10
Ook hier kan ik weer niet meer punten geven dan de helft. Er is zeker spanning, want er is een lek en er is chaos. Er gaat iets gebeuren! Komt het wel goed? Hoe lossen ze het op? Je wilt verder lezen om te kijken hoe het afloopt en ja… dan is er niet meer. Balen!
Door de verschillende stations kreeg ik een beetje het idee van de Ark van de serie The 100. Het is niet erg als dingen wat op elkaar lijken, want dat kun je nooit helemaal voorkomen, maar dit kwam meteen heel duidelijk in mijn hoofd en zo’n sterke associatie is niet goed. Wel erg leuk dat je zelf allemaal namen hebt bedacht en ook wat meer hebt verteld over het schip. Daarmee ging het ‘The 100’ gevoel echt weg. Maar dan… stopt je verhaal eigenlijk voordat er iets gebeurd. Het is een half verhaal en daardoor vind ik het moeilijk om te beoordelen. Deze helft is goed, maar ik mis dus iets wat het origineel maakt en wat het ‘eigen’ maakt. Ik heb het vermoeden dat dat in het tweede deel hoort te komen. Wat gaat er gebeuren nu er een lek is? Ik ben heel nieuwsgierig en dat is positief, maar jammer dat het niet af is.
Spelling en Grammatica 13/15
Je maakt een paar keer een fout met hoofdletters na een dubbele punt of gesproken zin. Hier hoeft namelijk geen hoofdletter!
Het houden aan de opdracht 5/15
Je mist een hele hoop punten omdat je echt te weinig woorden hebt en dat is zo ontzettend zonde, want het verhaal heeft veel potentie. Het is sci-fi en je beschrijft het station waar ze wonen zeker goed. Zonde!
De opbouw van het verhaal 10/20
De opbouw is goed, maar snel. Het voelt heel erg snel, alsof je dit vlug hebt geschreven. Daar komt dan ook nog bij dat het natuurlijk niet af is en het halverwege zomaar stopt. Je bouwt wel op, maar er is geen einde, geen climax, niks. En daardoor kan ik eigenlijk niet meer punten geven dan de helft, want ik mis de helft.
Geloofwaardigheid 17/20
Ik had in het begin een beetje moeite met dat berichten sturen via je oog en dan knipperen. Want ik had dus even verkeerd gelezen en dacht dat het echt met je oog ging en niet via die lens. Dat zou heel raar zijn en ik kan ook niet bedenken hoe dat dan zou moeten werken. Dat het een lens is verklaart al een hoop, maar ik vind het nog best lastig. Hoe start je dat ding op? Wat als je iets stuurt wat je helemaal niet wilt sturen? Hoe kan het je gedachten lezen? Misschien denk ik hier teveel over na, maar dat soort dingen vraag ik me dan altijd af. De rest was wel goed!
Spanning 5/10
Ook hier kan ik weer niet meer punten geven dan de helft. Er is zeker spanning, want er is een lek en er is chaos. Er gaat iets gebeuren! Komt het wel goed? Hoe lossen ze het op? Je wilt verder lezen om te kijken hoe het afloopt en ja… dan is er niet meer. Balen!
Reageer (3)
Hahaha, ik vind het erg fijn te horen dat het ondanks het feit dat het nergens heen ging, toch werkte. Die verwarring kan ik begrijpen, want dat kwam er inderdaad niet meer echt in naar voren, al was dat grotendeels opzettelijk (en voor een klein deel omdat ik te weinig woorden had, whoops). Bedankt voor de beoordeling! ^^
7 jaar geledenJa, ik had ook uitgelegd waarom mijn verhaal maar half was ^^
7 jaar geledenHihi dankje c:
7 jaar geleden