Foto bij 101th birthday

Ik moest een verhaal schrijven met bepaalde woorden in, én in het Engels en over de afbeelding die hierbij staat...

Today it’s my 101th birthday, but I don’t celebrate it anymore. Almost 96 years I am waiting until my princess awakes. My beautiful princess… I’m waiting so long, but in all this time she hasn’t wake up. I’m in a retirement home now, too old to take care of myself. I pee in my pants, my teeth are gone… I’m old.

My clothes grew shabbier with the time and I don’t look as handsome as I was. I became desperately from the waiting and the other elderlies were gravely worried about me. My face is stained and full of wrinkles. The only good thing about me is my hearing. My hearing is very well and I hear the boisterous music and laughing of the other people. My vision is a bit bad, but I can live with it. I see the fake flowers, which are blossoming profusely in their vases, even if you know they’re fake.

Back to me. I’m sitting on the bed of my princess, looking down and sad. The other people are celebrating my birthday, but like I said, I don’t do that. I really don’t know what to do, the only thing I could do, was waiting and waiting. “Are you sure you don’t want to drink a few bottles of bear? Or eat some piece of cake?” a nurse asks me. “No, for the thousandth time, I don’t need anything”, I say petulantly. She puts her hands in the air, hopeless, and she goes to the other people.

Suddenly my heart begin to fail. I suffer, I feel the pain, but I’m holding on firmly. “Help…”, I ask silently and a nurse sees me collapsing on the floor, holding my hand on the place of my heart. “Oh my God, he’s dying!” someone shouts and I see black spots dancing before my eyelids. The only things I notice, are the people sitting in shock and nurses who are trying to reanimate me. Eventually, I see my princess opening her eyes, while mine were closing. She gets daintily up and come towards me. “Sleep, my prince and thank you for giving your life for me…”, she says and then my eyes closed forever…

101ste verjaardag
Vandaag is het mijn 101ste verjaardag, maar ik vier het niet meer. Reeds 96 jaar wacht ik totdat mijn prinses ontwaakt. Mijn prachtige prinses... Ik wacht al zo lang, maar in al die tijd is ze niet wakker geworden. Ik ben in een rusthuis nu, te oud om voor mezelf te zorgen. Ik pis in mijn broek, mijn tanden zijn vergaan... Ik ben oud.

Mijn kleren werden afgedragen met de tijd en ik lijk niet meer zo knap als ik was. Ik werd wanhopig van het wachten en de andere oudjes waren serieus bezorgd over mij. Mijn gezicht is bevlekt en vol met rimpels. Het enige goede aan mij is mijn gehoor. Mijn gehoor is heel goed en ik hoor de luidruchtige muziek en het gelach van de andere mensen. Mijn zicht is een beetje slecht, maar ik kan er mee leven. Ik zie de valse bloemen die veelvuldig bloeien in hun vazen, hoewel je weet dat ze vals zijn.

Terug naar mij. Ik zit op het bed van mijn prinses, naar beneden kijkend en verdrietig. De andere mensen zijn mijn verjaardag aan het vieren, maar zoals ik al zei, ik doe dat niet. Ik weet echt niet wat te doen, het enige dat ik kon doen was wachten en wachten. "Ben je zeker dat je niet een paar flesjes bier wilt drinken? Of een stukje taart wilt eten?" vraagt een verpleegster aan mij. "Nee, voor de duizendste keer, ik heb niets nodig", zeg ik geïrriteerd. Ze doet haar handen in de lucht, wanhopig, en ze gaat naar de andere mensen.

Opeens begint mijn hart te falen. Ik leid, ik voel de pijn, maar ik hou stevig vol. "Help...", vraag ik stil en een verpleegster ziet me op de vloer vallen, terwijl ik mijn hand op de plaats van mijn hart hou. "Oh mijn God, hij is stervende!", roept iemand en ik zie zwarte vlekken voor mijn oogleden dansen. De enige dingen die ik nog meekreeg waren de mensen, zittend in shock en de verpleegsters wie mij probeerden te reanimeren. Op het einde, zie ik hoe mijn prinses haar ogen opent, terwijl de mijne zich aan het sluiten waren. Ze staat elegant op en komt naar me toe. "Slaap, mijn prins, en bedankt voor het geven van jouw leven voor me", zegt ze en dan sloten mijn ogen zich voor eeuwig...

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen