H1 [Banshees - na'vi name : Ikran.. ]

Foto bij H1 [Banshees - na'vi name : Ikran.. ]

Bonding with a banshee and becoming an Ikran Makto is a dangerous and required rite of passage for Na'vi warriors in some clans, including the Omaticaya. Like the direhorse, a Na'vi can connect to a banshee through a neural interface that allows animal and rider to move with apparent effortlessness through the skies. Unlike the direhorse, however, the banshee will only bond with one Na'vi in its lifetime.

The mountain banshee rookery is high in the Hallelujah Mountains. The largest rookery, which features the biggest specimens (and therefore the best to tame for riding), is in grottoes and outcrops on a sheer cliff face of Mons Veritatis, one of the largest of the floating mountains. It is here that the Na'vi come to select (and be selected by) a banshee for domestication. The bonded mountain banshees nest in the highest branches of Hometree, where they can be close at hand for their Na'vi rider.

The mountain banshee (like its smaller cousin, the forest banshee) is highly adapted for flight. Specially developed muscles attached to the breastbone allow for the powerful strokes needed to achieve lift. Xenobiologists continue to study the aerodynamics of the banshee. It is believed that all of Pandora's flying animals take advantage of gravity that is lower than Earth's and the increased air density, (which requires more force to displace with the downward/rearward stroke of their wings, and thus gives the animal's body more impetus with each flap). The downside is that the denser air is harder to move through, and requires highly-efficient streamlining to achieve high flight speeds.

Ik werd vroeg wakker, de zon was nog niet eens op. vreemd genoeg zag ik dat Tsu'tey ook al uit z'n 'hangmat' was.
Ik sporng op de tak boven me en zag Tsu'tey lopen met een rieten mand.
"Tsu'tey! Wacht." Riep ik. Ik rende naar hem toe, maar hij bleef niet staan.
"Tsu'tey! Waarom stop je niet, waarom loop je verder!"
Ik schreeuwde bijna zo hard, dat iedereen wel wakker moest worden. Ik rende zo hard als ik kon, nu besefte ik eigenlijk pas hoe groot Hometree wel niet was.
Er leek geen einde aan tekomen!
Ik stond stil, eindelijk was Tsu'tey gestopt met lopen. Hij wachtte op me.
Pas nu zag ik wat er in de rieten mand lag. Allemaal Sacred Seeds.
Hoe dichter ik bij Tsu'tey kwam hoe meer verdriet/woede ik voelde.
Ik had al zo'n gevoel waarom hij die zaadjes met zich droeg. Ik pakte zijn hand en we liepen verder.
Onderweg wisselden we geen woord met elkaar uit. Wat ik toen voelde opeens, het was ongelovelijk.
Het was zo zielig, en het deed zo'n pijn.
Het was zo sneu om zo'n mooi beest dat ons zoveel werk en plezier heeft beleefd daar te zien liggen.
Dood, futloos.
Het leek wel of deze ikran nooit geleeft had.
Tsu'tey liet mijn hand los en stortte in elkaar.
"Neeeeeeeeeee!"
De zaadjes die in de mand zaten vlogen langzaam langs me heen, richting Tsu'tey zijn ikran.
Ik hurkte naast hem neer en sloeg een arm om hem heen.
"Hoe kan dit nou! Eywa, waarom mijn. Waarooooooohhooooooom!?" Smeekte hij.
"Rustig, Het is al goed, hij heeft veel gedaan voor je en was al oud'." Probeerde ik maar ik hoefde niet veel te proberen.
"LIEG NIET! Hij was nog maar 2, en ik heb amper om hem gereden!" Hij duwde mijn arm van zijn schouder en rende boos weg.
"Tsu'tey wacht nou! Niet weer! TSU'TEEEEY."

Reageer (6)

  • Virtuoso

    NOOOOOOOOOO.
    Banshees zijn awesome D:
    Verderrr c:

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen