7 - Los Angeles

@Calum5SOS How I long to see your face again.

Misschien was hij zelfs zenuwachtiger om haar terug te zien dan voor het concert van vanavond. Het was inmiddels alweer twee maanden geleden. Contact verliep dan ook vooral via telefoon en Skype. Al waren er natuurlijk ook de indirecte tweets waarvan ze wisten dat ze voor elkaar bestemd waren. Fans en media bleven gissen naar de status van zijn relatie, maar hij loste niets. Dat deed de frustraties alleen nog maar erger opflakkeren.
      ‘Calum?’ Eén van de securitymensen had zijn hoofd door de deuropening gestoken. ‘Yeah?’ De jonge Australiër ging automatisch wat rechter zitten toen hij zijn naam hoorde. ‘I’ve got someone in the hallway that wants to see you…’ De man knikte met zijn hoofd in de richting van de gang. Zonder er verder echt bij na te denken kwam Calum overeind uit de zetel. De andere jongens keken niet eens op en gingen gewoon verder met wat ze bezig waren. Luke en Michael waren verwikkeld in een spelletje Fifa terwijl Ashton wat op een gitaar zat te tokkelen.
      ‘This better not be a joke again,’ mompelde de jongen terwijl hij naar de deur wandelde en de kleedkamer verliet. Aan de andere kant van de gang stond een meisje tegen de muur geleund. Ook deze keer leunde er geen bril op haar neusbrug en haar bruine haar werd netjes bij elkaar gehouden in een paardenstaart. Zijn lippen krulden haast automatisch omhoog in een brede glimlach.
      ‘Hey, are you looking for someone?’ Zijn stem deed het meisje opkijken en ook in haar ogen was een blik van herkenning af te lezen. ‘Yes, actually. Australian, almost as tall as a skyscraper and quite handsome really… I don’t suppose you’ve seen him around, have you?’ Ze had zich inmiddels wat van de muur afgeduwd en ook Calum had enkele stappen vooruit gezet. ‘Nope, sorry…’
      Hij zette nog een stap vooruit. ‘But I’m willing to take his place if you’re interested,’ voegde hij er daarna nog aan toe. Florence zette een bedenkelijk gezicht op. ‘Sounds tempting,’ antwoordde ze grijnzend. Haar ogen gleden kort naar de kleerkast die wat verderop in de gang stond. Stiekem had ze hem toch wel intimiderend gevonden toen hij haar naar de kleedkamer had begeleid.
      ‘Can I hug you or is Rambo over there going to drag me out of the venue if I try to touch you?’ Calum moest kort lachen om haar opmerking, maar schudde toen zijn hoofd. ‘Nah, I think you’re good. Go for it.’ Dat liet Florence zich natuurlijk geen twee keer zeggen. Ze overbrugde de afstand die er nog tussen hen was en sloeg vervolgens haar armen om zijn nek heen. Zijn eigen armen belandden al snel om haar middel heen.
      ‘God I missed you,’ mompelde hij in haar bruine haren. Het was zoveel beter om haar in het echt te zien en om haar daadwerkelijk in zijn armen te kunnen houden. Iets waar hij naar had uitgekeken. ‘Missed you too,’ hoorde hij haar zachtjes antwoorden. Het liefst van alles wou hij zijn lippen tegen die van haar drukken, maar waarschijnlijk was dit niet het beste moment. Wie weet wie er allemaal door de gangen van het gebouw slenterde. ‘That’s it, I’m taking you hostage and you’ll have to come with me for the rest of the tour!’
      Haar lach drong zijn oren binnen alsof het zijn favoriete liedje was dat hij op de radio hoorde. ‘Seems like a great plan Cal.’ Al zou ze waarschijnlijk wel uit vrije wil meegaan als het zou kunnen. ‘Hold that thought,’ antwoordde hij grijnzend. ‘Okay, how about I introduce you to my bandmates?’ Niet dat ze er echt omheen zouden kunnen, maar het leek hem toch beter om het eerst te vragen. ‘Lead the way!’
      Calum greep haar hand met de zijne, klaar om weer in de kleedkamer te verdwijnen. Vreemd genoeg was hij erg enthousiast om haar aan de drie jongens voor te stellen.

Ashton keek het meisje doordringend aan terwijl zijn hand wat met zijn glas speelde. Het zat voor de helft nog gevuld met bier, maar hij maakte voorlopig geen aanstalten om nog een slok te nemen. Na het concert waren ze naar een café getrokken, de behoefte om echt te gaan clubben was er namelijk niet. Natuurlijk hadden ze Florence ook meegevraagd.
      ‘So, you’re mystery girl huh?’ Florence was niet eens verbaasd om die vraag uit zijn mond te horen. Tegenwoordig bleek er niemand te zijn die niet wist waarover het ging bij het horen van die term. ‘Maybe…’ antwoordde ze dan ook grijnzend. Vaag blijven was zo ondertussen wel één van haar specialiteiten geworden. ‘And you also happen to be Cal’s favourite author. How the hell did you even meet?’ Het leek allemaal zo vreemd voor hem. Je ontmoette toch niet iedere dag je favoriete auteur waar je dan vervolgens verliefd op werd? Oké, Calum had vertelde hem niet veel over dat deel van zijn leven, maar het was voor hem redelijk duidelijk wat er gaande was.
      ‘Would you believe me when I tell you that we met in a bookstore?’ Het klonk wel heel erg cliché nu ze het zichzelf zo hoorde zeggen. Alsof het rechtstreeks uit een boek had kunnen komen. Ashton kon zijn lach niet inhouden en liet het vrolijke geluid dan ook gewoon over zijn lippen rollen. ‘Of course you did! That just completes the whole story.’ Ze mocht deze jongen wel. Op de één of andere manier voelde ze zich meteen op haar gemak wanneer ze met hem praatte. ‘Not all stories are written down in books Ashton. Sometimes they really happen,’ vertelde ze hem dan ook met een knipoog.
      ‘You totally sound like a writer.’ Na die vaststelling hief hij zijn glas van tafel en bracht het naar zijn lippen. Florence grinnikte nog een keer zachtjes waarna ze zijn voorbeeld volgde. Ondertussen plofte Calum weer naast haar neer. Het potje biljart met Luke en Michael was inmiddels afgelopen. Toen de andere twee besloten om er nog één te spelen had hij het voor bekeken gehouden. ‘Is he being nice to you?’ ondervroeg hij het meisje over Ashton. Wie weet welke verhalen zijn huisgenoot al over hem verteld had. Die waren er namelijk genoeg.
      ‘Hey! I’ve been nothing but nice to her!’ protesteerde Ashton. Hij was niet de persoon om zich als een eikel te gedragen. Behalve wanneer hij iemand echt niet kon hebben natuurlijk. Calum trok zijn wenkbrauw omhoog en keek toen naar Florence, zoekend naar een bevestiging. Het meisje knikte dan ook instemmend met Ashton. Ze kon direct merken dat de twee echt erg goede vrienden waren aan de manier waarop ze met elkaar omgingen. Dat bewonderde ze.
      ‘Good,’ constateerde Calum glimlachend. Vervolgens boog hij wat meer naar Florence toe. ‘Do you want to get out of here? I’m really spent…’ Concerten waren vermoeiend, zeker wanneer je al zolang bezig was aan een tour. Soms verlangde hij dan ook gewoon naar het einde. Niet omdat hij er niet van genoot om op een podium te staan, maar de gedachte aan een warm en comfortabel bed deed hem al bijna wegdromen.
      ‘Yeah okay. Let me just go say bye to Luke and Michael.’ Het leek haar nogal erg onvriendelijk als ze zonder iets te zeggen gewoon door zou gaan. Ashton zou ze wel doen wanneer ze terug naar de tafel kwam om haar spullen te nemen. Het meisje kwam overeind, Calum keek haar glimlachend na toen ze haar weg naar de biljarttafel maakte. ‘You know…, that’s a keeper you’ve got there Cal.’ Ashton kon dan ook direct aan de jongen zien dat hij een goner was.

De volgende ochtend werd Calum wakker in een bed dat niet het zijne was. Hij knipperde enkele keren verward met zijn ogen, maar herinnerde zich al snel dat hij gisteren niet naar zijn eigen appartement was teruggekeerd. Dat betekende natuurlijk dat hij zich maar op één plek kon bevinden: Florence’s appartement. Bij die gedachte krulden zijn lippen omhoog in een gelukzalige glimlach. Er was niets gebeurd, maar dat betekende niet dat het niet goed voelde om naast haar wakker te worden. Daar zou hij wel aan kunnen wennen.
      Het viel vooral mee dat ze morgen pas weer verder zouden gaan met de tour. Hij zou haar dus niet nog eens in alle haast achter moeten laten. Iets wat hij in Manchester wel had moeten doen. Zijn ogen dwaalden langzaam af naar het meisje dat naast hem in bed lag. Haar hoofd rustte op zijn borstkas en de rest van haar lichaam werd bedekt door de witte dekens. Hij kon nog net een klein stukje grijs stof van haar T-shirt onderscheiden.
      Alsof ze perfect op elkaar waren afgestemd, opende nu ook Florence haar ogen. Ze stonden nog steeds erg moe, maar het feit dat de jonge Australiër zich nog steeds in haar bed bevond maakte alles zoveel beter. Ook het meisje kon een glimlach niet onderdrukken. ‘Morning,’ mompelde ze dan ook slaperig. Ze nestelde zich nog wat dichter tegen zijn warme lichaam en zuchtte tevreden. ‘Morning,’ antwoordde Calum terwijl hij zijn vingers door haar bruine haar liet glijden.
      ‘I’ve been thinking you know…’ Het meisje richtte haar hoofd wat meer omhoog zodat ze hem zou kunnen aankijken. ‘About what?’ was dan ook haar logische vraag. Naar haar mening was het nog veel te vroeg om al diep ergens over na te denken. ‘About you. And about the fact that I haven’t kissed you yet.’ Dat had hij bewust niet gedaan om geen onnodige drama te veroorzaken. Al had hij er natuurlijk wel constant aan gedacht. ‘Well, no one is going to stop you if you’d want to go for it now…’ antwoordde het meisje langzaam. Zij zou hem zeker niet stoppen.
      Calum grijnsde breed en sloeg vervolgens zijn arm om haar middel heen zodat hij haar op haar rug kon duwen en hij zelf boven haar kwam te hangen. ‘I’d like to see anyone try,’ mompelde hij vooraleer hij haar lippen ving in een diepe kus.

@Calum5SOS I could get used to waking up next to you.

(Picture)