De jongen van glas
Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Reageer (6)
Ook ik heb jouw verhaal gekozen voor de bonusopdracht. Ik hoop dat mijn alternatieve einde leuk vind!
8 jaar geleden‘Ik b-ben v-verliefd…’ Hij kneep zijn ogen dicht en kromp in elkaar. ‘O-op jou.’
Voorzichtig opende hij één van zijn ogen, om Mike te zien lachen. Het was een lach waarin hij niets kon opmaken. Hij hoopte alleen maar dat zijn leven niet vandaag zou eindigen. Hij hoopte met zijn hele hart op een leven zoals in de sprookjes: een lang en gelukkig.
‘Zet,’ stamelde Mike. ‘Ik ook.’
Zet voelde zijn wangen warm worden en ook iets anders: het glas verdween. Zijn lichaam was van vlees en bloed, van huid en haar. Hij voelde, hij haalde adem zoals hij nog nooit eerder had kunnen doen.
‘Echt waar?’ Maar Zet wist dat het waar was. Het glas was verdwenen. Voor eeuwig.
‘Echt waar,’ zei Mike, en hij bloosde.
Langzaam kwamen de twee jongens dichterbij. Zet kon bijna niet geloven wat er gebeurde, maar het was echt. Mike’s gezicht was zo dicht bij hem, zijn lippen vonden die van hem. Toen ze elkaar weer loslieten, wist Zet dat hij zijn lang en gelukkig had gevonden.
Dit is waanzinnig. Fan-tas-tisch. Maar ik ben dan ook niet anders van je gewend. ^.^
8 jaar geledenBonusopdracht 1: Vervolg
Schrijf verder aan andermans Stand-Alone! Bovenin het topic komen straks alle opdrachten te staan. Je mag zowel opdracht 1 als opdracht 2 pakken van iemand anders (en in het vervolg ook nog de opdrachten die gaan volgen.) Geef je eigen draai aan dit verhaal en laat de schrijver eens zien hoe zijn of haar opdracht misschien ook wel had kunnen aflopen. Het makkelijkste is om dit in een reactie onder de stand-alone te zetten (vandaar ook de reden dat ik graag had dat iedereen zijn eigen verhaal aan maakte). Mocht je stuk tekst te lang worden voor in een reactie, mag je deze hier in het topic zetten (Zet dan de link van het verhaal erbij), of nog liever in een pb naar de schrijver sturen, zodat deze een eigen hoofdstuk kan maken met aanvullingen op zijn verhaal.
De reward voor deze opdracht is dat je inzicht krijgt van andere schrijvers wat zij bij jou verhaal denken en misschien krijg je wel meerdere ideeën over hoe iets af had kunnen lopen. Daarnaast is het natuurlijk gewoon leuk als andere mensen jou verhaal lezen (;
Om de Bonusprijs te winnen:
* Deze opdracht is optioneel!
* Je schrijft een klein stukje tekst tussen de 100-500 woorden.
* Schrijf lekker wat er in je opkomt.
* Op hoe meer verhalen je reageert, hoe groter de kans op de prijs natuurlijk.
* Je mag natuurlijk ook verdergaan, waar een ander gestopt is. Bijv. als Semantiek op een opdracht 100 woorden verder schrijft, dan mag jij verder schrijven op de 100 woorden van Semantiek.
Deel 2
Met een mond vol tanden keek Mike met een uitgestoken hand naar waar Zet hoorde te staan, als een wijzende vinger om de jongen te beschuldigen voor zijn plotselinge verdwijning. De schreeuw die over zijn lippen rolde bevroor halverwege. Zonder met zijn ogen te durven knipperen, staarde Mike naar de scherven voor zijn voeten.
Hij balanceerde op de rand van de stoep, met in het ravijn een decimeter onder hem duizenden glazen puzzelstukjes. Scherven brengen geluk, maar deze puzzel is nimmer te helen. Een goed begin vinden zou onmogelijk zijn.
Zakkend door zijn knieën, in evenwicht blijvend op de bal van zijn voet, vormde hij zich tot een klein bolletje. Met nog altijd een uitgestoken arm raakte hij het glas aan. Pijn voelde hij niet, maar het was een reflex waardoor hij zijn hand naar zich terugtrok. Hij kon het niet voorkomen een paar druppels bloed op een gebarsten prisma achter te laten, in combinatie met splinters in zijn wijsvinger.
Ieder haartje op zijn lichaam stond recht overeind en een laagje kippenvel kroop van zijn tenen tot zijn kruin. Hij rilde en keek hulpeloos om zich heen.
Het kostte hem veel moeite te herinneren wat er een paar seconden voorheen voor zijn ogen gebeurd was en hij kon zich het verlies maar niet voorstellen. Het gezicht van Zet stond op zijn netvlies gebrand, zowel bij geopende als gesloten oogleden. Ook de emotieveranderingen op zijn gelaat speelden zich in sneltreinvaart in Mikes verbeelding af, maar hij kon er maar geen grip op krijgen. Enkel de naam Zet en een boel vraagtekens hadden een hoofdrol.
Toen hij besefte dat de afstand tussen de afgrond en hem steeds groter werd, stopte hij met achteruit kruipen en plofte languit op de grond neer. Verwoed bleef hij zijn hoofd schudden en vol ongeloof wenste hij dat hij de gave had de tijd terug te kunnen draaien. Gejoel van klasgenoten die elkaar meters verderop met water achternazaten verstomde. Ook voelde het niet langer als een warm seizoen.
Verkrampt en koud. Zo koud.
Vanaf het moment dat hij het oogcontact met Zet verloor, om vervolgens het contact opnieuw op te zoeken door zijn hand uit te steken en zijn bloed achter te laten, rustte er een vloek op zijn lichaam. Waaraan hij het had verdiend, kon hij niet zeggen en of er een middel bestond om de vloek op te heffen, wist hij evenmin. Waar hij zich nog helemaal niet bewust van was, was dat zijn leven vandaag ofwel zou beginnen, ofwel zou eindigen in pure horror.
Mooi geschreven!!!!!
8 jaar geledenBreekbaar, omg
8 jaar geleden