FinalDestination3

Chloë's pov:
Justin's mam was vertrokken, na wel duizend keer gevraagd te hebben of we het toch niet erg vonden dat ze even weg ging.
Wat merkten wij daar nu van, had Justin als excuus gegeven. We zitten toch in een andere kamer, en we gaan meteen slapen.
Daarbij had hij naar me geknipoogd wat me meteen een fladderend gevoel in mijn buik opleverde, en een giechel. We gingen zoiezo dus niet meteen slapen.
Hij leidde me terug naar onze kamer, want ik wist al niet meer waar die was.
'Moet ik me omkleden in de badkamer?'vroeg ik aan Justin.
Hij grijnsde. 'Nou, je màg je ook hier omkleden, maar ik waarschuw je wel, ik ga niet naar de badkamer.'
Ik porde hem. 'De badkamer dus.'
Ik pakte mijn zak en liep snel naar de badkamer.
Nou ja, wat een badkamer, dacht ik weer toen ik er binnenstapte.
Ik waste mijn gezicht, kamde mijn haar en wilde mijn pyjama aandoen. Tot ik bedacht dat ik de lange rode T-shirt mee had willen nemen.
Maar die had ik niet gevonden. En Justin had gezegd dat ik wat van iemand moest lenen.
'Justin?!'riep ik.
'Jaa?'riep hij terug vanuit de andere kamer.
'Wat moet ik als pyjama aandoen?'
'Je lange rode T-shirt?'vroeg hij en ik zweerde dat ik de lach in zijn stem gewoon hoorde.
'Die heb ik niet bij, remember?'riep ik terug.
'Mag ik binnenkomen?'
'Tuurlijk.' Ik had toch al mijn kleren nog aan. De deur ging aarzelend op een kiertje, en toen Justin me zag, kwam hij snel binnen.
Hij propte kleren in mijn handen. 'Alsjeblieft.' Hij grijnsde en liep terug de badkamer uit.
Ik glimlachte en deed de bermuda en het hemd van Justin aan.
Ik kende het hemd van een foto, en lachte.
'Wat?'vroeg Justin, die het had gehoord.
'Niets!'riep ik terug. 'Ik denk gewoon dat ik dit hemd ken.'
Hij lachte nu ook. 'Kan wel, ja.'
Ik kwam de badkamer weer uit en Justin was al klaar om te slapen.
'Goed, wat gaan we doen?'vroeg Justin, met een opgewonden blik in zijn ogen.
'Slapen?'vroeg ik, maar ik wist dat dat zoiezo niet ging gebeuren.
Hij lachte. 'Ja hoor. Ga jij maar slapen. Gaan we een film kijken?'
Ik was best al moe, maar wilde het niet laten merken. 'Tuurlijk. Een film. Leuk.' Ik probeerde zo enthousiast mogelijk te klinken, maar ik was écht moe.
Het was 23:59 uur en ik was gisteren, na het uitgaan met Tasha pas om 2uur gaan slapen.
Hij grijnsde. 'Goed. Welke film?'
Plots lichtten zijn ogen op. 'Final Destination?'vroeg hij.
Ik knikte. 'Mij goed.'
Ik ging in de zetel zitten, terwijl Justin Final Destination 3 opzette. Ik had geen idee wat voor film het was, dus ik schrok natuurlijk toen een meisje een visioen kreeg waarin zij en nog andere mensen zouden sterven in een attractie-ongeluk. Zij, een van haar vrienden en nog een paar andere mensen stapten uit, maar haar vriendje stierf vlak voor haar neus.
Ik kreunde, en dacht er even aan wat ik ervan zou vinden als Justin voor mijn neus zou sterven...
Ik huiverde en Justin die het zag en dacht dat het door de film kwam, sloeg een arm om me heen.
'Je vind het toch niet te eng?'vroeg hij met een bezorgde blik.
'N-n-nee, nee,'mompelde ik.
'Zeker?' Hij keek bedenkelijk.
'Nee. Ik denk dat ik gewoon een beetje moe ben.' Ik onderdrukte een geeuw. 'Ik ben gisteren een beetje laat gaan slapen.'
'Oké. Wil je liever gaan slapen?'
'Nee, nee,'zei ik snel.
Ik wilde niet dat hij me losliet. Al stond het huis in brand. Ik wílde gewoon écht niet dat hij zijn arm weghaalde, dus zweeg ik en keek naar de film.
Ik probeerde niet te veel te zien van de dode mensen, en na een tijdje lukte dat goed.
Heel goed.

Justin's pov:
Ik had mijn arm om Chloë heen geslagen, en ze leek het niet erg te vinden, dus hield ik hem daar. Ik wílde hem er eigenlijk gewoon niet meer weghalen. Het huis mocht nu in brand staan, ik wist niet zeker of ik mijn arm dan weg zou halen. Ach, kop dicht, Justin! zei ik tegen mezelf. Ik keek verder naar de film, en na een tijdje merkte ik dat Chloë's ogen zacht dicht gingen. Even later lag ze tegen mijn schouder te slapen.
Ik pakte haar nog een beetje steviger vast.
Eerst wilde ik haar wakker maken, maar ik besliste dat het beter was, haar te laten slapen.
Ik keek de helft van de film naar haar, en niet naar de film, omdat ik haar nu eindelijk eens kon bestuderen terwijl ze het niet doorhad.
Na een paar minuten kwam ik al tot een conclusie waar ik niet meer van af geraakte. Ze is zó mooi. Ze is geweldig. En zó lief. En grappig. Maar kon ik haar dit wel aandoen? Het lief van Justin Bieber?
Al die paparazzi die haar zouden stalken, al die persaandacht.
En ik, die niet veel bij haar zou kunnen zijn. Zij zou naar school moeten. En ik moest op tour. Wilde ik haar dit wel aandoen?
Ja. besliste ik. Ik wílde dit. Maar ik wist niet of zij dit wilde.
Ik zou haar vragen of ze wilde. Als ze 'nee' zei, zou ik ermee moeten leven. Als ze 'ja' zei, zou ik haar waarschuwen voor de paparazzi en dat ik er misschien niet altijd zou kunnen zijn. Ze zou kiezen voor wat ze koos.