GoedeMorgen zei ryan met een klein lach op zijn gezicht, maar ik kon zie dat het een nep lacht was.
toen dacht ik aan de woorden die hij tegn me zijn 'Goedemorgen' en ik schrok hoe lang ben ik buitenbewustzijn geweest en ik ken hem met grote bangen ogen aan.
gelukkig begrijp hij me en zei rustig maar je bent 2uur wezen slapen en lachte (echte lach)
ik keek maar Brent en Hayley die nog altijd aan het bekvechten waren.
en ik keek ryan weer onbegrijpend aan.
Ryan zei, zo hard ga ze het hoorde en stopte met vechten, kom wel goed tussen die 2.
Toen Hayley zag dat ik wakker was rende ze half maar me toen en omhelsde me. ze keek op en en lacht, overdreven vrolijk.
nu zag ik ook Brent staan en had geen idee waarom hij hier nou eigenlijk was.
net toen ik heet hem wou vragen kwam er nog iemand binnen, het werd nu wel een beetje druk in de kamer want zo groot was hij nou ook weer niet.
ik deed net mijn mond open om iets te zeggen, maar Ryan keek me heel boos dus deed ik hem snel weer dicht.
de persoon die binnen was gekomen kende ik niet, dat was ook niet zo moeilijk voor een nieuwe leerling zo als mij.
ik keek de man aan,zijn haar bruin en strak maar achter en een witte jas aan. Misschien toch het ziekenhuis dacht ik bij mezelf?

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen