Schrijver van eigen bodem • Natascha van Limpt
Natascha van Limpt (1990) heeft archeologie gestudeerd aan de Universiteit van Leiden. Ze heeft zich gespecialiseerd in de antropologie en archeologie van Midden- en Zuid-Amerika. Na het afronden van haar studie heeft ze zich helemaal op de schrijverswereld gestort. In september 2015 is ze aan een opleiding tot redacteur begonnen aan de Schrijversacademie. Sinds enkele maanden is ze mede-eigenaar van Ambilicious en voert ze redactiewerkzaamheden uit voor Zilverbron en -spoor. Met plezier helpt ze ook andere schrijvers hun droom te verwezenlijken.
Luotisade komt in april uit. Kun je in je eigen woorden vertellen waar het boek over gaat?
In het boek worden twee verhaallijnen gevolgd, die uiteindelijk met elkaar verweven raken. Eén daarvan speelt zich af op een piratenschip, dat Brian al vanaf een zeer jonge leeftijd als zijn thuis beschouwt. Hij ontdekt dat hij een medaillon heeft dat veel meer waard is dan hij altijd heeft gedacht. Gedurende het verhaal probeert hij het geheim te ontrafelen dat ermee verbonden is.
Brian is niet de enige die op zoek is naar antwoorden. Eleanor, een doodgewone dorpeling, krijgt van haar stervende moeder te horen dat ze nog een broer heeft. Samen met enkele anderen gaat ze ernaar op zoek en hun zoektocht leidt hen naar de Verdoemenis, een gebied waar zulke verschrikkelijke wezens wonen dat geen mens zich er vrijwillig in waagt.
Piraten lijken een belangrijke rol in Luotisade te spelen (en natuurlijk ook in andere verhalen die we van je kennen). Wat trekt jou aan tot piraten?
De periode van de ontdekkingsreizen en de daaropvolgende Gouden eeuw hebben me altijd al geïntrigeerd, zelfs al op de basisschool. Niets lijkt me een mooier avontuur dan de wereld te verkennen, exotische landen te bezoeken en dingen te zien die nog niemand anders heeft gezien. Mijn beeld van piraten is ongetwijfeld geromantiseerd door de Pirates of the Caribbean reeks, maar die films hebben destijds zo een indruk op mij gemaakt dat ik meer piratenverhalen wilde lezen. Helaas waren die er nauwelijks – en dus besloot ik ze zelf maar te gaan schrijven.
Je eerste boek ligt binnenkort in de winkel. Hoe voelt dat?
Het voelt nu nog heel erg onwerkelijk. Het lijkt me ontzettend vreemd om mijn kaft tegen te komen, haha.
Je hebt archeologie gestudeerd in Leiden. Heeft je studie je ook beïnvloed in je schrijven?
Ik heb er in ieder geval verhaalideeën opgedaan. Ik denk dat ik de kennis die ik daar heb opgedaan vooral gebruik voor de achtergrond van personages. Het heeft me zeker geholpen om bepaalde rassen uit te denken en hun cultuur vorm te geven. Ik denk dat ik door mijn studie wel meer aandacht heb besteed aan cultuur en religie, maar dat is iets wat in het eerste deel van Luotisade nog erg op de achtergrond blijft.
Door welke schrijvers word je geïnspireerd?
Tolkien is toch wel mijn grootste voorbeeld. Niet zozeer door zijn schrijfstijl, meer door de wereld die hij heeft gecreëerd en die voor veel lezers net zo echt voelt als een van onze eigen continenten. Heel knap vind ik dat, om een wereld die zo complex is zo erg tot de verbeelding te laten spreken.
Welk deel van het schrijfproces vind je nu het lastigst?
Bij dit eerste deel heeft het me behoorlijk veel moeite gekost om de rode lijn vast te houden. Ik heb dan ook meer dan één derde van het oorspronkelijke manuscript moeten schrappen. Terecht, want ik dwaalde ontzettend af van de hoofdlijn. Daarvan heb ik veel geleerd; de meeste verhalen die ik daarna ben gaan schrijven waren veel strakker.
Op dit moment vind ik het vooral lastig om me op weinig verhalen te concentreren. Ik heb vorig jaar aan meer dan vijftien verhalen gewerkt. Dat was lekker divers, maar daardoor zat ik niet altijd even goed in het verhaal. Pasgeleden heb ik (sinds twee jaar) pas weer echt het gevoel teruggevonden dat ik helemaal in een verhaal zat en dat was echt heerlijk. Maar het valt niet mee om dat te blijven vasthouden. Ik heb nu een heel groot deel van mijn verhalen gepauzeerd. Hopelijk gaat dat helpen.
Tot slot zijn wij erg benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers. Aan welke tip heb jij veel gehad? Wat zou jij de jonge schrijvers van Quizlet op het hart willen drukken?
Wat mij erg vooruitgeholpen heeft, is de eerste feedback die ik van mijn (schrijf)docent heb gehad. Let eens op hoe vaak je constructies gebruikt als ‘ik zie’, ‘ik voel’ en ‘ik hoor’. Meestal hoeft dat helemaal niet. De lezer zit als het ware in het hoofd van je personage, dus hij wéét dat diegene het ziet, voelt en hoort. Als je zulke woorden weghaalt, is de tekst veel actiever en vaak ook pakkender.
Je kunt bijvoorbeeld schrijven. “Ik zag dat er twee mannen naar me toe kwamen”. Het kan echter evengoed zo: “Er kwamen twee mannen naar me toe.”
Of:
“Ik voelde hoe het bloed in mijn aderen bevroor.”
Dat kan ook best zonder: “Het bloed bevroor in mijn aderen.”
Een andere goede tip die ik ben tegengekomen tijdens mijn studie is als volgt: schrijf alleen iets op als je er een bedoeling mee hebt. Elke scène, elke handeling en elke gedachte zou ertoe moeten doen. Stel jezelf de vraag ‘waarom is het belangrijk dat ik dit opschrijf?’ Als je daar geen antwoord op hebt, kun je het vaak net zo goed weghalen. Op deze manier wordt je tekst krachtiger en blijf je dichter bij de kern.
Luotisade komt in april uit. Kun je in je eigen woorden vertellen waar het boek over gaat?
In het boek worden twee verhaallijnen gevolgd, die uiteindelijk met elkaar verweven raken. Eén daarvan speelt zich af op een piratenschip, dat Brian al vanaf een zeer jonge leeftijd als zijn thuis beschouwt. Hij ontdekt dat hij een medaillon heeft dat veel meer waard is dan hij altijd heeft gedacht. Gedurende het verhaal probeert hij het geheim te ontrafelen dat ermee verbonden is.
Brian is niet de enige die op zoek is naar antwoorden. Eleanor, een doodgewone dorpeling, krijgt van haar stervende moeder te horen dat ze nog een broer heeft. Samen met enkele anderen gaat ze ernaar op zoek en hun zoektocht leidt hen naar de Verdoemenis, een gebied waar zulke verschrikkelijke wezens wonen dat geen mens zich er vrijwillig in waagt.
Piraten lijken een belangrijke rol in Luotisade te spelen (en natuurlijk ook in andere verhalen die we van je kennen). Wat trekt jou aan tot piraten?
De periode van de ontdekkingsreizen en de daaropvolgende Gouden eeuw hebben me altijd al geïntrigeerd, zelfs al op de basisschool. Niets lijkt me een mooier avontuur dan de wereld te verkennen, exotische landen te bezoeken en dingen te zien die nog niemand anders heeft gezien. Mijn beeld van piraten is ongetwijfeld geromantiseerd door de Pirates of the Caribbean reeks, maar die films hebben destijds zo een indruk op mij gemaakt dat ik meer piratenverhalen wilde lezen. Helaas waren die er nauwelijks – en dus besloot ik ze zelf maar te gaan schrijven.
Je eerste boek ligt binnenkort in de winkel. Hoe voelt dat?
Het voelt nu nog heel erg onwerkelijk. Het lijkt me ontzettend vreemd om mijn kaft tegen te komen, haha.
Je hebt archeologie gestudeerd in Leiden. Heeft je studie je ook beïnvloed in je schrijven?
Ik heb er in ieder geval verhaalideeën opgedaan. Ik denk dat ik de kennis die ik daar heb opgedaan vooral gebruik voor de achtergrond van personages. Het heeft me zeker geholpen om bepaalde rassen uit te denken en hun cultuur vorm te geven. Ik denk dat ik door mijn studie wel meer aandacht heb besteed aan cultuur en religie, maar dat is iets wat in het eerste deel van Luotisade nog erg op de achtergrond blijft.
Door welke schrijvers word je geïnspireerd?
Tolkien is toch wel mijn grootste voorbeeld. Niet zozeer door zijn schrijfstijl, meer door de wereld die hij heeft gecreëerd en die voor veel lezers net zo echt voelt als een van onze eigen continenten. Heel knap vind ik dat, om een wereld die zo complex is zo erg tot de verbeelding te laten spreken.
Welk deel van het schrijfproces vind je nu het lastigst?
Bij dit eerste deel heeft het me behoorlijk veel moeite gekost om de rode lijn vast te houden. Ik heb dan ook meer dan één derde van het oorspronkelijke manuscript moeten schrappen. Terecht, want ik dwaalde ontzettend af van de hoofdlijn. Daarvan heb ik veel geleerd; de meeste verhalen die ik daarna ben gaan schrijven waren veel strakker.
Op dit moment vind ik het vooral lastig om me op weinig verhalen te concentreren. Ik heb vorig jaar aan meer dan vijftien verhalen gewerkt. Dat was lekker divers, maar daardoor zat ik niet altijd even goed in het verhaal. Pasgeleden heb ik (sinds twee jaar) pas weer echt het gevoel teruggevonden dat ik helemaal in een verhaal zat en dat was echt heerlijk. Maar het valt niet mee om dat te blijven vasthouden. Ik heb nu een heel groot deel van mijn verhalen gepauzeerd. Hopelijk gaat dat helpen.
Tot slot zijn wij erg benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers. Aan welke tip heb jij veel gehad? Wat zou jij de jonge schrijvers van Quizlet op het hart willen drukken?
Wat mij erg vooruitgeholpen heeft, is de eerste feedback die ik van mijn (schrijf)docent heb gehad. Let eens op hoe vaak je constructies gebruikt als ‘ik zie’, ‘ik voel’ en ‘ik hoor’. Meestal hoeft dat helemaal niet. De lezer zit als het ware in het hoofd van je personage, dus hij wéét dat diegene het ziet, voelt en hoort. Als je zulke woorden weghaalt, is de tekst veel actiever en vaak ook pakkender.
Je kunt bijvoorbeeld schrijven. “Ik zag dat er twee mannen naar me toe kwamen”. Het kan echter evengoed zo: “Er kwamen twee mannen naar me toe.”
Of:
“Ik voelde hoe het bloed in mijn aderen bevroor.”
Dat kan ook best zonder: “Het bloed bevroor in mijn aderen.”
Een andere goede tip die ik ben tegengekomen tijdens mijn studie is als volgt: schrijf alleen iets op als je er een bedoeling mee hebt. Elke scène, elke handeling en elke gedachte zou ertoe moeten doen. Stel jezelf de vraag ‘waarom is het belangrijk dat ik dit opschrijf?’ Als je daar geen antwoord op hebt, kun je het vaak net zo goed weghalen. Op deze manier wordt je tekst krachtiger en blijf je dichter bij de kern.
Reageer (3)
Haaa natas, ik wist wel dat jij langs zou komen
8 jaar geledenHaha dit was te verwachten leuk natas!!
8 jaar geledenIk hoop het boek snel in de winkelrekken te zien (:
8 jaar geleden