Bottled Notes || Twenty-seven

Hellooooooooo,
Did you miss me? c: Het spijt me echt verschrikkelijk dat het zo lang heeft geduurd voordat ik weer iets voor dit verhaal postte (dit excuses aanbieden begint zowat een routine te worden). Dit hoofdstuk was gewoon erg moeilijk om te schrijven, omdat ik deze scene zo'n twee jaar geleden in mijn hoofd had uitgewerkt als een hele dramatische scene die eindigde met geschreeuw en gehuil en een cliffhanger (of zoiets, misschien is dat ook wel weer een overdreven beschrijving), maar tijdens het schrijven kwam ik erachter dat dat gewoonweg niet werkte én niet realistisch was.
Verder heb ik het ook druk, maar ik ben in elk geval een stuk minder gestrest dan een jaar geleden. De universiteit is leuk c:
Ik heb in elk geval bedacht als goed voornemen voor 2016 (want het is natuurlijk alweer bijna 2016, wut. En ook bijna mijn verjaardag, haha ^^) om dan dit verhaal af te ronden. Dat moet best lukken. Er zitten dingen in dit verhaal waarvan ik vind dat ze verteld moeten worden en daarom wil ik dit verhaal afschrijven. Ik heb nog geen idee wanneer het volgende hoofdstuk komt, maar ik hoop dat jullie snappen dat ik net zoals de afgelopen tijd (of zoals vanaf het begin van dit verhaal eigenlijk al) een beetje flakey zal zijn met wanneer ik activeer.
Alvast fijne feestdagen, mocht ik jullie voor die tijd niet meer 'spreken' ^^
Veel liefs,
Charlotte

P.S. Stille 5sos reference in de foto hierboven, ook al was het daar niet voor bedoeld. Als je denkt dat de foto vrij weinig met het hoofdstuk te maken heeft: dat klopt ook. Het was gewoon omdat er iets over cd's stond in het begin van het hoofdstuk en omdat de woorden 'everything I didn't say' bij dit verhaal in z'n algemeen passen.