Deze is vanuit Sintelvel

Ik werd wakker in mijn hol.
Het gras kietelde mijn neus en ik stond op.
Ik keek naar de stralende zon en sloot mijn ogen.
Toen ik ze weer opende, was ik niet meer in mijn hol.
Ik voelde mos onder mijn poten en keek op.
In de verte stond een kat.
Een kater dacht ik.
Zijn pels vlamde.
Hij stond in een zonnestraal die feller scheen dan welke zonnestraal dan ook.
Alsof de kat belangrijk was.
Opeens voelde ik een koude bries.
Ik hoorde een stem zacht zuchten en keek verbaasd rond, maar ik zag niets.
Toen ik weer naar de kat keek, zat hij niet meer ver van me vandaan.
Een oranje kat.
Ik kon niet ontdekken of het een kater of een poes was.
Ik trok mijn mond open, maar de kat sloeg zijn staart voor mijn mond.
Ik zag de groene ogen branden in de mijne en sloot mijn ogen terwijl ik mijn kop schudde.
Toen ik ze weer open deed, was de kat weg en hoorde ik de blazende stem weer.
"Kijk naar de zonnestraal, die straalt op het vuur", fluisterde de stem.
Gelijk waaide het weg.

Ik opende mijn ogen weer.
Ik was weer in mijn hol.
Buiten hoorde ik verrast gemauw.
Ik glipte mijn hol uit en zag een meute katten zitten en staan.
Een zonnestraal scheen fel naar beneden.
Ik had een vermoeden.....
Was het teken nu al werkelijkheid geworden?
Ik drong door de katten heen en zag de zonnestraal neerkomen op een rode poes.
Kwikpoot!
Kwikpoot keek verbaasd om zich heen.
Ik sperde mijn ogen wijd open en liep naar Kwikpoot toe.
Ik likte haar oren en glimlachte naar haar met een geamuseerd licht in mijn ogen.
Daarna richtte ik me tot de andere katten.
"Katten van de Stormclan", begon ik.
"Er is een nieuw vuur die de clan zal redden".

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen