Prologue

Het was alsof de tijd stilstond. Schreeuwen verstomden, lichamen bevroren. Niks was nog in beweging, behalve die ene muur die niet zou mogen bewegen. Tergend langzaam kwam hij naar beneden en er was niks, níks, wat hem nog kon tegenhouden. Het werd geprobeerd, jawel, maar hoe hard er ook gevochten werd, niemand kon bewegen. Ze konden slechts toekijken hoe die muur zijn taak verloor en langzaam de lichamen eronder verpletterde. Het laatste wat zichtbaar was, was een klein plukje rood haar.

Forever Asleep

Reageer (4)

  • Phlegethon

    ik voeg me bij de onderstaande reacties toe V

    8 jaar geleden
  • Necessity

    Ik sluit me helemaal aan bij onderstaande reacties.
    Dit mag niet, dit kan niet, en Fred is vooral ook helemaal niet dood. Ik weet niet wat voor raar AU je schrijft, maar het is niet leuk :'(
    (haha eeuwige ontkenningsfase)
    Wel super goed geschreven trouwens!
    xx

    9 jaar geleden
  • Square

    Noh. No no no. D:

    Ik kan me eigenlijk alleen maar aansluiten bij Jips mooie, beknopte samenvatting van de gevoelens die dit oproept. (no_chears)

    9 jaar geleden
  • Wiarda

    Au. Pijn. Au. :c

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen