Epiloog, Jesper & Evelyn

Jesper & Evelyn

Het was een hevige strijd geworden tussen ons en de Teutolanders. De aanval was vloeiend verlopen, de Teutolanders hadden onze aanval van achter niet verwacht en daardoor hadden we ze in minder dan een dag uitgeroeid. We hadden een aanval van achter geplant waardoor de Teutolanders van schrik onnozel gingen aanvallen. We vielen ze met drie teams tegelijk aan, honderd man van rechts, honderd man van links en honderd man van achter. Wij deden mee met de aanval van achter, en hadden ook al meerdere soldaten vermoord. Evelyn was gestoken in haar arm maar Joran verzorgde haar waardoor ze de laatste soldaten kon vermoorden. We trokken terug naar Skandia en de overgebleven Skandiërs verwelkomde ons vereerd. Dit was onze eerste echte missie met de Cheeta’s en hij was gelukt, wij werden een broederband die niemand ooit meer zou vergeten. We waren nu met allen overgebleven Skandiërs Hallesholm weer aan het op bouwen. Gelukkig lag alle buit er nog die we door de jaren heen hadden verzameld die hadden de Teutolanders niet gevonden gelukkig. Gelukkig zaten de gewonden Skandiërs nog steeds in het huisje, wij brachten hun het goede nieuws en we werden in warme knuffels gedrukt. Dat was het grootste gebaar van ons, een knuffel…
We hadden vele begroetingen gekregen en felicitaties van onze daad. Dit zou van af nu onze toekomst samen worden, de broederband de Chaata’s was nu officieel.