Chapter Two, Jesper

Jesper

‘We naderen de kust van Skandia’ riep al weer David van uit de mast ik liet Oglak gelijk het zeil spannen zo dat we harder zouden gaan. We zagen nu allemaal de haven Hallesholm en de bemanning begon meteen allemaal te schreeuwen. We voeren de haven binnen maar er was iets raars in de stad aan de hand. Ik zei ‘rem de boot af nu meteen’ nu zag iedereen wat er aan de hand was. De hele stad was verlaten als je goed keek zag je ook lijken op de grond liggen ik gaf het bevel om door te varen en de stad te gaan door zoeken.
We hadden nu aangelegd aan de kade. De eerste gingen al aan land de hele bemanning snapte er niets van wat is hier gebeurd dachten ze allemaal. We liepen nu met de hele bemanning richting de straten van Hallesholm. Ik liep voor op samen met Evelyn we zagen daar uit een huis rook door de schoorsteen komen. We rende gelijk met de hele bemanning op het huis je af we stormde binnen en tot onze verbazing zaten daar zwaar gehavende Skandiërs om het haard vuur. ‘ wat is hier gebeurt?’ Vroeg ik hen meteen de mannen schrokken nog al van hoe we waren binnen gestormd maar een van de oudste mannen zei als eerst iets ‘We zijn aangevallen door een heel leger Teutolanders’ Thor reageerde als eerst ‘ Wat Teutolanders !!!!’ één van de anderen mannen die bij het haardvuur zei ‘Ze kwamen uit het niets een walste over ons heen’. Ik vroeg nu ‘ waar zijn ze heen gegaan ?’ de oude man zei ‘naar het Noorden en ze hebben bijna onze hele strijdmacht gevangen genomen en uit gemoord’ ik zei tegen mijn mannen en Evelyn ‘ kom dan maar mee op naar het Noorden’ en we stormde met ze allen naar buiten en op weg naar die achter baks Teutolanders.