Chapter 006 || Coco Brown

Chapter six

Ik werd wakker en moest me even oriënteren, ik wist dat ik amper iets gedronken had gister avond maar waarom leek het dan als of ik in een vreemd bed lach. Ik knipperde even met mijn ogen om aan het licht te wennen en zag dat ik toen in mijn oude kamer lag. Ik drukte mijn hoofd even in mijn kussen om de heerlijke wasmiddel te ruiken die mijn moeder altijd gebruikt. Hoe wel het heerlijk is om op mezelf te wonen voel ik nu toch wel hoe erg ik mijn ouders heb gemist, ik besloot maar een weekje te blijven hier als mijn ouders dat goed vonden, ik kon toch niks anders doen omdat ik moest wachten tot ik wist of ik de baan had of niet. Ik keek mijn kamer rond en speelde in mijn hoofd heel de avond af, hoewel ik zijn ogen maar een keer gezien had bleven ze maar terug komen in mijn geheugen, bleef ik ze maar zin, zijn ogen zijn gezicht. Ik schudden mijn hoofd en besloot dat het gewoon het moment was, ik voelde me thuis en op mijn plek daarom voelde ik dat. Ik pakte mijn mobiel onder mijn kussen en zag dat ik een berichtje had. 09:54 Kim says: ey huney, was gisteren heel gezellig met jou besef me nu pas hoe erg ik je heb gemist, zin om vanmiddag met mij, Claire en Nessie naar het strand te gaan we hebben veel bij te praten. Ik haal je wel rond een uur of een op. Ik stuurde een berichtje terug dat het goed was en dat ik er zin in had, daarna sloop ik mijn bed uit wat meer op rollen leek. Ik ging snel naar de badkamer die aan mijn kamer grensde en friste me even op daarna liep ik naar mijn oude kast met de hoop dat mama niks had gedaan met de kleding die ik had laten liggen, en gelukkig waren mijn gebeden gehoord, voor mijn neus lagen mijn oude kleding al was de helft nog nieuw omdat ik in die tijd nog heel veel kleding kocht en de helft nooit aan trok. Ik pakte snel een setje uit de kast en trok het aan. Daarna huppelde ik de trap af en liep de keuken in waar mijn ouders zaten te eten, ze keken me allebei erg verbaasd aan. 'Waar heb jij last van?' Vroeg mijn vader, ik stond stil en haalde mijn schouders op, hij had gelijk normaal was ik niet te genieten in de ochtend, net als gisteren maar vandaag was anders, vandaag voelde het of ik heel de wereld aan kon. 'Was het nog gezellig gister?' Vroeg mijn moeder toen ik plaats nam aan tafel en een boterham pakte. Ik knikte en vatten de avond samen maar een ding liet ik er toch mooi even uit. 'Mam, Pap vinden jullie het goed als ik een weekje hier blijf? Ik moet toch nog wachten tot ik weet of ik die baan heb of niet en ik merk nu pas hoe erg ik jullie heb gemist.' 'Maar natuurlijk mag dat meis, dat hoef je toch helemaal niet te vragen.' Zei mijn moeder terwijl ze een aai over mijn bol gaf. 'Waar is Danny eigenlijk?' Vroeg ik een beetje verbaasd, doelend op mijn jongere broertje. 'Die heeft zomer vakantie en is op vakantie met Collin en Brody' zei mijn vader. 'En dat vinden jullie goed?' Zei ik een beetje verbaasd doelend op de woeden aanvallen die dat kind zeker drie keer per week had. 'Ook hij word volwassen Coco.' Ik zuchten en naam aan dat ze gelijk hadden. Ik at mijn broodje op en was de rest van de ochtend bezig met mijn moeder in de tuin, af en toe zag ik wat mensen passeren die me vrolijk begroeten, of even en praatje hielden met mijn moeder, maar eigenlijk hoopte ik maar dat een iemand langs zou komen, ik wou mezelf een tik geven door die rare gedachten waar had ik opeens last van, misschien was ik te lang in de zon geweest gisteren. 'Hallo dromer, ben je er klaar voor.' Ik keek op en zag Kim voor me staan ik lachte en knikte. 'Ja even binnen mijn tas pakken hoor. Ik glipte naar binnen en pakte de tas die ik had klaar gezet, 'Doei pap ik ben naar het strand.' Riep ik naar mijn vader. 'Ik dacht dat je me zo miste wat ben jij voor dochter je maakt gewoon gebruik van mijn huis, en mijn goeie vader hard.' Riep hij dramatisch terug. Ik schoot in de lag maar besloot maar om niet te reageren. 'Ik ben er klaar voor. ' Riep ik naar Kim terwijl ik het huis uit stapte ze knikte samen namen we afscheid van mijn moeder en begonnen te lopen naar het strand terwijl we over van alles en nog wat praten, maar een onderwerp ontweek ik en dat was wat er gister avond tussen mij en hem gebeurt is.