You want me to take off my clothes? I know that I'm incredibly hot but..

Neve hield me stevig bij mijn middel vast en ondersteunde me daarmee bij het lopen. Als ik niet zo gewond was dan had ik het mesje wel kunnen ontwijken. Hoe kon het dat ik hem niet had herkend buiten? Ik kreunde zachtjes ‘We moeten naar je broers kamer en wat kleren pakken.’ Ik keek haar aan en bedacht me ineens dat ze me helemaal niet kende en toch haar bloedeigen broer neerschoot voor antwoorden, terwijl ik ook gewoon een creep had kunnen zijn die doet alsof hij ergens mee te maken heeft terwijl dat niet zo is en eerder creep gedrag heeft vertoond bij haar en dat haar broer haar juist van me weg wilde houden, maar dat leek echter niet bij haar binnengeschoten te zijn. Wel leek ze overdonderd door wat ze zojuist had gedaan, wat begrijpelijk is natuurlijk maar nu keek ze me lichtelijk in paniek aan ‘Robin, we hebben geen tijd om verkleedfeestjes te houden nu. Eerst moeten we zorgen dat we hier wegkomen naar een veilige plek en dan je wonden te verzorgen.’ Ik trok haar weg van de trap en ging een richting op waarvan ik dacht dat het mogelijk was dat het Edmunds kamer is ‘White snow hier moet je m’n wonden behandelen omdat jouw broer geen bloederige kleding heeft en ik kan pas zijn kleren aan trekken als mijn wond is behandeld daarom moeten we toch een verkleedfeestje geven.’ zei ik knipogend. Ze duwde me richting een kamer wat dus Edmunds kamer bleek en ze zette me op zijn bed en draaide toen de deur op slot. Ze kwam naar me toe met de EHBO-doos en ze mompelde zachtjes in zichzelf ‘Je kan dit wel Neve, er zit alleen maar een mes in z’n buik die je eruit moet trekken het is niet zo dat hij eraan kan doodbloeden en dat het hem heel veel pijn gaat doen, oh wacht dat is wel zo.’ Ik kon er niks aan doen, maar ik begon te grijnzen en toen ze me aankeek deed ik zo onschuldig mogelijk maar ik wist dat ze het had gezien ‘White snow, echt waar?’ vroeg ze. ‘Sneeuw is altijd wit.' zei ik. Ze negeerde me en zei 'Dit gaat eventjes pijn doen, dus..’ ze probeerde met een trillende hand op mijn buik te zoeken naar het mesje, die ze dus niet zag door het bloed maar ik duwde haar hand weg en ze keek me dapper en angstig aan. Die blik kende ik, zo keek mijn prinses ook altijd als ik er slecht aan toe was bang dat ik dood zou gaan, maar dapper zijn voor mijn leven. Ik voelde een stekende pijn in mijn hart, maar grijnsde naar Neve. ‘Wat doe je?’ vroeg ze verbaasd. ‘Ik ga met de barbiepoppen spelen, want dacht je anders?’ Ze rolde met haar ogen en zo snel dat ze het niet eens zag, greep ik het mesje en trok het uit mijn buik, ik vertrok heel eventjes van pijn maar daarna kwam er zwakjes een grijns op mijn gezicht. Ik gooide het mesje op de grond en toen het op de grond kletterde zag Neve pas wat ik zo snel had gedaan ‘Wanneer heb je.. weet je laat maar.’ Zo snel als ze kon pakte ze een soort zalfje, smeerde ze het snel op mijn wond (ondertussen leek het alsof ze moest overgeven, waardoor ik moest lachen) en pakte het verband. Even stopte ze en keek ze me aan, ik wist heus wel wat ze bedoelde maar om haar te plagen deed ik alsof ik het niet wist ‘Ik ben geen dokter, maar ik weet wel dat je nu het verband’ Ze onderbrak me ‘Ik weet heus wel wat ik moet doen.’ Snauwde ze ‘Maar ehh, om dat te doen moet je, je shirt uit trekken’ voegde ze er ongemakkelijk achteraan. Ik grijnsde ondeugend ‘Je wilt dat ik me ga uitkleden?’ Boos keek ze me aan ‘Ja, dus schiet op.’ Ik trok mijn shirt uit en gooide het naast het mesje op de grond, ze staarde naar mijn boven lichaam en ik keek nog ondeugender (wat bijna niet mogelijk was) ‘Ik wil je niet storen hoor want ik weet heus wel dat ik een fantastische lekkerding ben, maar ik ben een beetje aan het doodbloeden dus..’ Ze schrok op ‘J-ja natuurlijk en voor alle duidelijkheid zo’n lekkerding ben je nou ook weer niet.’ Ik lachte en toen ze klaar was met verbinden hoorden we een keiharde klap en ik stond op en greep mijn dolken vast. Een zwaard was door de muur gekomen en ik keek Neve verbaasd aan ‘Ik dacht dat je zijn zwaard had afgepakt.’ Ze keek me niet verrast aan ‘Hij heeft overal wel ergens een voorraadje wapens verstopt, dus opschieten.’ Ik liet mijn dolken los en gooide mijn armen in de lucht ‘Ik geef me al over.’ Ik keek wat in Edmunds kast ‘Jouw broer heeft echt geen smaak van kleding’ , zei ik terwijl ik een trui op de grond gooide. Neve hield haar zwaard met trillende handen op de deur gericht ‘Schiet op, we hebben geen tijd om dit verkleedfeestje nog langer door te laten gaan Robin Goodfellow!’ Woww, nu had ze net teveel het karakter van Ash gekregen door me bij m’n volledige naam te noemen na zo’n opmerking. Eindelijk, 1 fatsoenlijk setje kleren gevonden. Ik kon me beter helemaal omkleden, dus trok ik een donkerblauwe spijkerbroek, een groene T- Shirt met daarover een groene/ witte/ blauwe bloes met wat patronen aan. Maar ik deed wel mijn riem met m’n dolken weer om. Inmiddels had Edmund al een gat in de deur gemaakt en stak hij z’n hand erdoor om de deur te openen. Ik zuchtte en schudde met mijn hoofd, Neve wilde al iets ondernemen maar ik duwde haar achter me ‘Blijf hier.’ Ze wilde duidelijk protesteren maar ik liep al naar de deur toe en haalde mijn dolken tevoorschijn ‘Wist je dat je ons nogal stoorde, ik stond hier halfnaakt in de kamer en dan probeer jij een gat in de deur te maken en probeer je de kamer in te komen, heb je nooit geleerd dat je eerst moet kloppen voordat je de deur sloopt?’ Zijn arm had bijna de sleutel die in de deur zat te pakken toen hij plotseling z’n arm stil hield ‘Je staat halfnaakt?’ vroeg hij kil. ‘Ik stond halfnaakt en tja wat zal ik zeggen, je ‘’zusje’’ kon me gewoon niet weerstaan’. Z’n hand schoot naar de sleutel, maar ik was sneller en pinde met mijn dolk de stof van zijn vest vast aan de deur en pakte de sleutel om vervolgens weer mijn dolk uit zijn vest te halen. Zijn arm schoot terug en de deur trilde toen hij ertegenaan schopte ‘Verdomme, ik had je moeten vermoorden toen ik net de kans had!’ Ik keek door het gat en hij probeerde naar me uit te halen met zijn zwaard maar ik ontweek het behendig ‘Ach, dat zeggen ze allemaal.’ Zijn stem klonk dodelijk toen hij zei ‘Wacht maar, ik zal je op een dag vermoorden Goodfellow.’ Dit dreigement deed me nogal weinig aangezien niemand een partij voor mij is, behalve Ash hij is echt de enige die me zou kunnen vermoorden, dus lachte ik alleen maar ‘Yeah. Jij en al die anderen Edje. Welkom bij de club.’ Ik draaide me om naar Neve die er niet super goed uitzag, maar wel vastberaden ‘Kom we moeten gaan.’ Ze knikte en ik deed het raam open ‘Ik ga eerst en daarna vang ik je op oké?’ Ze snoof ‘Dacht het toch effe niet roodkapje, ik kan heus wel zelf uit het raam klimmen.’ Ik grijnsde ‘Oké, wat jij wil maar uiteindelijk komen ze toch wel allemaal om mijn hulp vragen.’ Ze probeerde eerst te gaan, maar ik was sneller en zat al op het venster. Ik hoorde hoe Edmund bijna de scharnieren van de deur had los geslagen en riep nog snel naar hem ‘Leuk je weer eens gezien te hebben en de volgende keer verwacht ik een appel te krijgen.’ Ik sprong uit het raam en landde gracieus op de grond, toen ik naar boven keek zat Neve me aan te kijken alsof ik gestoord was. Ik hoorde hoe de deur uit z’n scharnieren los kwam en riep ‘Spring!’ Ze klom snel door het raam en voordat ze zich naar beneden liet glijden riep ze ‘Mocht je willen!’ Ze sprong maar ze werd uit de lucht gehaald door Edmund, hij probeerde haar naar binnen te trekken maar ze sloeg hem hard tegen zijn wond waardoor hij haar liet vallen. Ze gaf kort een klein gilletje en ik ving haar op. Ik kreunde en verbaasd deed ze haar ogen open ‘Zie je wel, ik ben gewoon je redder in nood.’ Ze wurmde zich los uit mijn armen ‘Oké, dus hoe kom je naar Nimmernimmer?’ Ik pakte haar pols vast en trok haar mee ‘Heb je, je mobieltje bij?’ ‘Ja? Hzo?’ Ik hield een rilling tegen en zei ‘Bel een taxi, zo te zien is het bijna avond en dus gaan we naar een club.’ We renden hard en ik trok haar mee tussen de bomen zodat Edmund ons niet makkelijk kon vinden ‘We moeten inderdaad naar Nimmernimmer, maar voordat ik je daar mee naartoe neem moet ik mijn wonden sneller laten genezen en ik kan dat alleen door de positieve gevoelens van mensen. Meestal zijn die te vinden in de avonden in clubs. En als ik beter ben kan ik ook mijn Zomermagie weer gebruiken.’ Verbaasd keek ze me aan ‘Sneller laten genezen door gevoelens van mensen? Zomermagie?’ Ik trok haar naar rechts zodat we weer een andere richting op renden ‘Waarom denk je anders dat ik je dat kusje op je wang gaf?’ Even leek het bijna alsof ze teleurgesteld was, maar ik zal het me wel vergist hebben. Plotseling stond ze stil waardoor ik een klein stukje werd teruggetrokken. Woww zij kan boos kijken, dat had je niet verwacht voor een meisje dat er zo liefjes uit zag maar ja ik had ook haar sarcasme niet aanzien komen ‘En wanneer ga je me dan de waarheid vertellen? Je zei dat je me die zou vertellen en ik wil het weten.’ Oh ja, bijna vergeten ‘Dat vertel ik je na de club, schat.’ Ze probeerde me weer te slaan, maar ik was sneller en greep haar pols vast en trok haar weer mee om door te rennen ‘Ik vermoord je echt als je me nog een keer schat noemt en ik meen het dit keer.’ Ik keek haar met een duivelse grijns aan ‘Ach, daarin lijk je erg op Edje.’ Na een tijd gerend te hebben en zeker te weten dat Edmund ons niet meer achtervolgde gingen we uit het bos en liepen we op de stoep. Ik keek in welke straat we waren en zuchtte ‘Iets van 5 km hiervandaan is een bekende club waar veel mensen komen, maar het is al donker en we kunnen niet zo lang de tijd nemen om daarnaar toe te lopen. Zou je dus een taxi kunnen bellen snowie?’ Ze rolde met haar ogen en belde een taxi, die er binnen 2 minuten was. Ze stapte de taxi in en ik keek er nogal angstig naar merkte ik ‘Kijk nou toch, je bent dus wel ergens bang voor.’ Ik ademde diep in en stapte zonder de deur aan te raken de taxi in. De bestuurder draaide zich om ‘Je moet wel de deur dicht doen.’ Ik keek Neve aan die terug staarde zonder iets te ondernemen. De bestuurder draaide zich weer om ‘Is dit een flauwe grap ofzo, want dan kunnen jullie allebei nu uitstappen.’ Neve gaf een elleboogje tegen m’n arm en snauwde ‘Doe die deur dicht.’ Ik schraapte mijn keel ‘Doe het lekker zelf.’ De bestuurder raakte blijkbaar behoorlijk geïrriteerd want hij zei ‘Uitstappen jullie allebei, jullie verdoen mijn tijd en ik heb nog meer klanten.’ Inmiddels draaide mijn hele maag zich om en voelde ik de pijn al. Neve leunde over mijn schoot heen en deed de deur dicht ‘Het spijt me meneer, maar deze idioot is gewoon een beetje gek in zijn hoofd alstublieft breng ons naar de ehh..’ ze keek mij aan en vervolgde ‘Welke club?’ Ik begon te zweten en wenste dat we nu gewoon er snel naartoe konden rijden ‘De duivel.’ Zei ik tussen mijn kiezen door. De bestuurder begon te rijden en Neve keek me boos aan ‘Waarom deed je nou zo raar?’ Toen ze mijn gezicht zag, keek ze ook bezorgd maar nog steeds boos ‘Wat is er aan de hand? Doet je wond..’ Ik onderbrak haar en mompelde nog steeds tussen mijn kiezen door ‘Alle fey zijn allergisch voor ijzer, behalve de ijzerfey en het doet pijn maar ik ben wel wat gewend toen ik altijd met Meghan naar school ging.’ Nu leek het alsof ze iets snapte ‘Daarom deed je net, ja ik snap het nu en ben jij naar school geweest? En wie is Meghan?’ vroeg ze nieuwsgierig. Ik antwoorde niet en keek uit het raam wat zij zou zien als dat ik dit deed om de misselijkheid tegen te gaan, maar eigenlijk wilde ik gewoon niet over Meghan praten dat voelde als iets persoonlijks. Toen we er waren betaalde Neve de bestuurder en stapten we uit. Meteen voelde ik me weer opknappen en er stond een enorme rij voor de club ‘Onthoud, ik heet Robbie Goodfell.’ Ze knikte ‘Maar hoe komen we daarbinnen, je moet 18 zijn om naar binnen te mogen.’ Ik keek haar glimlachend aan ‘Ik heb nu weer genoeg Zomermagie om me onzichtbaar te maken, maar voor jou moeten we een nep ID vinden en je wat ouder maken.’ Ik liep al op weg naar een steegje en wist wel zeker dat Neve achter me aan zou rennen, dus nam ik niet de moeite om achterom te kijken.