Ik ben niet Janneke Visser
Inmiddels is het meer dan twee jaar geleden dat ik dat verhaal begon te schrijven en ik heb nu zelf de leeftijd die Jay had in dit eerste gedeelte van het verhaal. Ik kon het niet laten om mezelf zoals ik nu ben te vergelijken met Jay zoals zij was toen ik twee jaar geleden over haar schreef en daarna. Ik wilde deze gedachten graag opschrijven, ook omdat ik dingen van mezelf in Jay ben gaan herkennen die ik eerder nooit zo duidelijk had gesignaleerd.
Jay is overigens nog steeds een van mijn favoriete personages die ik ooit heb gecreëerd, denk ik. Dus hier zijn wat woorden over mijn geliefde personage (:
Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Reageer (3)
Dit is zo herkenbaar. Mijn personages zijn mij niet, maar ze zitten wel vaak vol mij. En God, wat leer ik veel van hen.
9 jaar geledenOh wauw. Wat een mooi stukje!
1 decennium geledenIk herken dit wel met mijn personages, ik zie ze altijd als een puzzelstukje van mezelf.
Ik kan geen karakters maken die niks met me gemeen hebben, ze worden onrealistisch en vlak. Ik wist niet dat anderen ook zo op hun eigen karakters lijken, ik dacht altijd dat ze ze perfecter maakte ofzo.
Ik ben het best met TAMOCHi eens, een goed karakter lijkt op jouzelf. Ik heb DITR nooit gelezen maar ik ga dit denk ik wel doen, na al die goede verhalen.
Heel mooi stukje!
wauw, dit is echt superleuk zo'n stukje !
1 decennium geledenIk heb Jay, vanaf het moment dat het verhaal begon tot het einde, als een voorbeeld gezien.
Zij is een van de personages die echt leek. En ik wou echt heel graag zijn zoals zij was.
Mijn positiviteit is ver te zoeken, en dat is moeilijk. Zowel voor de mensen om me heen als voor mezelf.
Dat met problemen vooruit schuiven, dat doe ik ook. Ik geef niet toe, en druk ze weg. En eigenlijk is dat juist iets wat je niet moet doen, omdat het je diep van binnen kapot vreet.
Mijn persoonlijke mening over personages is altijd: 'als ze op je lijken, zijn ze perfect. Maar maak het niet tè persoonlijk.'
Ik heb wel eens verhalen gelezen waarin de hoofdpersoon zichzelf sneed, en dat de schrijfster dan zei: 'Ja en ik zit hier zelf ook heel erg mee.'
Dan denk ik: 'Weet wat je nu zegt. Je zet nu je problemen open en bloot op internet. Weet je zeker dat dat een goed idee is.'
En nu is mijn speech afgelopen :')
Ik vind dit zeker een superleuk stukje ! <3
xx