Hoofdstuk 9. [Killian]

Killian staarde Fox de hele tijd kwaad aan. Hij zat daar maar, zonder te weten hou ongelofelijk dom van hem was om hen op te zoeken. Fox was blijkbaar geen steek veranderd – behalve een paar lelijke puistjes hier en daar dan. Killian had drie theorieën die hij straks uitging proberen 1) eerst naar Fox verhaal luisteren want 2) die jongen wist nog meer dan hem 3) daarna hem een pak slaag geven door zolang vermist te zijn met de normale jongens.
      ‘Vertel je verhaal.’ Beval Emma hem. Ze ging recht tegen over hem zitten zodat ze kon zien of hij de waarheid sprak. Emma hoefde dat niet eens te proberen, Fox sprak jammer genoeg altijd de waarheid. En dat deed hij deed keer ook. Het werd stil om hen heen terwijl Fox zijn verhaal deed. Eerst natuurlijk het tragische verhaal van hoe hij hem kende en hoe ze hier waren beland waarop Regina iets in zich zelf leek te fluisteren. Sinds Killian wist wie de Queen was, had hij een stuk meer op haar gelet dan normaal. Nu Rumpel ook weg was, was zíj de grote tovenaar hier in het midden.
      Het was Killian tot hem doorgedrongen dat Fox niet veel over Elena had gesproken. Had dat miezerige joch dat extra gedaan, of was het omdat hij het vond dat hij het hen zelf moest vertellen? Killian vroeg zich af waar zijn dochter zich momenteel bevond. Ze had helaas velen van zijn eigenschappen geërfd. En daarbij hoorde ook koppigheid. Elena zou nooit toegeven dat ze hulp nodig had. Ze had ook hulp nodig. Hij had hulp nodig gehad… en nu leek hij de juiste mensen te hebben gevonden. Killian hoopte alleen dat Elena ook de juiste keuzes zou maken. Niet alleen voor hen maar ook voor zichzelf.
      ‘Weet je waar ze nu is?’ Onderbrak Killian Fox voordat hij uitgebreid kon vertellen over hoe híj de Queen (onze lieve Regina hier) naar Neverland had gebracht en er een puinhoop van had gemaakt. Goed, het was ook deels zij schuld, maar hij was veranderd. ‘Wat?’ Fox keek op. ‘Elena, wie denk je anders sukkel. Waar. Is. Zij?’
Fox haalde zijn schouders op. ‘Ik heb geen idee. Ik was haar aan het zoeken, ik dacht dat het misschien handig was dat ik eerst haar vond. Eerlijk gezegd had ik er geen rekening mee gehouden dat ik jou hier tegen zou komen.’
‘Volgens mij missen we hier iets.’ David stapte naar voren. Hij had al die tijd alles rustig zitten te bekijken had al door gehad dat die jongen iets voor hen verborgen hield. En nu gaf Killian de doorslag. Killian sloeg geïrriteerd zijn ogen ten hemel.
      ‘Hij sprak de waarheid.’ Peinsde Emma.
      ‘Wie zijn jullie?’ Wilde Fox weten. David keek de jongen strak aan. ‘Ik ben David, dit is mijn vrouw Mary Margaret, mijn dochter Emma,’ David wees naar hem. ‘Killian en dat is Regina.’ Fox bleef maar naar Regina staren, alsof hij de link niet kon leggen tussen de Queen en haar.
'U, u bent de Queen!' riep Fox. Hij sprong omhoog en deinsde van haar weg. Killian keek zuchtend naar David. 'Ze weten nog niet dat ze vera-'
      'Door u is Peter veranderd. Door u is iedereen in Neverland verdwenen!' Fox keek benauwt naar Regina die fronste. 'Hoe kun je met haar omgaan James! Daardoor is Eleanor vermist en Wendy en Bae en...'
Zonder dat Killian het door had had hij een dikke stok gepakt die van de bomen was gevallen en liet hem neer vallen op Fox zijn hoofd. De jongen zakte on middelijk in elkaar. 'Killian!' Emma keek hem verontwaardigd aan. 'Als hij door was gepraat, zou hij Regina hier iets aan kunnen doen en zo Pan naar ons leidden.'
      'Je lijkt Pan redelijk goed te kennen.' merkte Regina flauw op. 'En waarom zei hij' Emma wees naar Fox, 'zeggen dat jij een dochter hebt?'
Killians mondhoeken krulden wat omhoog toen hij aan zijn roodharige dochter dacht en het drong tot hem door dat hij haar vreselijk miste. 'Omdat dat zo is.' Het was echter niet hem die het zei, maar Elena zelf.