Hoofdstuk 7. [Eleanor]

PAST

Met gepijnigde ogen keek ik vader aan. Je wist maar nooit of hij het meende of niet. ‘In een goede manier. Rustig,’ hij wees naar mijn handen en ik merkte dat ik onbewust weer magie gebruikte. Mijn wangen verschoten van kleur en beschaamt kijk ik weg. ‘Waar was je al die tijd? Smee zei… zei dat je was verdwenen.’
‘Ik was… ergens.’ Antwoorde vader koppig. ‘Meen je dat nou?’ Ik zei het alsof ik echt verbaast was, wat vader deed irriteren – mooi zo. ‘Ik ga je niet vertellen waar ik ben geweest Eleanor. Je zou me toch niet geloven.’
      ‘Ik kan je alleen maar geloven als ik wist waar je wa-’
      ‘Londen.’ Onderbrak hij me. Ik trok mijn wenkbrauwen op. ‘Ik was in Londen. Een aantal jaren, de tijd is hier anders wee je?’
      ‘Lónden?’ snoof ik. ‘Dat is onmogelijk. Niemand kan van het eiland af zonder Peters toestemming. En aangezien hij je haat - niks persoonlijks bedoelt – laat hij je voor geen goud naar Londen gaan.’
‘Hij liet me gaan.’ Was zijn antwoord daarop. ‘Hij kwam een keer midden in de nacht op het schip, vertelde me dat ik als ik wilde weg kon. En…’
      ‘En je geloofde hém.’
      ‘Waarom verdedig je hem niet? Hij is je vriend.’
      ‘Hij is dan wel mijn vriend.’ Zuchtte ik, vader was soms zo ongelofelijk dom en was blijkbaar met ogen open in Peter’s val getrapt. ‘Maar hij zal jóú nooit zonder reden terug gaan naar Londen.’
Toch was ik wel een beetje nieuwsgierig geworden wat hij in mijn geboorte stad gezocht had. Als Peter werkelijk zo veel moeite moest doen om vader in Londen te krijgen, zat er hoe dan ook een addertje onder het gras. En daarbij, Londen zou niet meer de plek zijn die we meenden te kennen.
      Ik keek vader strak aan en vroeg; ‘Wat moest je van hem doen?’
Vader keek op waardoor ik de onschuld in zijn ogen zag en dat hij zich ergens voor schaamde. Hij zuchtte diep en verschuilde zich. ‘Ik heb iemand meegenomen.’
Mijn adem stokte. ‘Wát?’
      ‘Ik heb een meisje meegenomen uit Londen, voor Pan.’ Vader lachte. ‘Er gaan dingen hier veranderen meisje, de Queen is met me meegegaan met het schip. Als het goed is vroeg ze voor Pan.’
Onmiddellijk werd ik nerveus. Ik had wel eens gehoord van de Queen van Grote Beer – het stamhoofd van de Indianen en Lily’s vader. Als de Queen zich in Neverland bevond en ze wou iets hebben van Peter…
‘Waarom heb je dit niet eerder verteld?’ Ik verhief mijn stem. ‘Als ik dit had geweten had ik Peter kunnen voorbereiden, straks doet ze iets waardoor hij…’ mijn stem stokte. Als de Queen Peter en mij werkelijk tegen elkaar wouden opzetten, had ze daar iets voor nodig. Iets wat onmogelijk gewist kon worden. Ik haalde weer rustig adem. Er was momenteel niks wat ze tegen ons kon gebruiken. Eleanor je moet weg hier. Vader en ik keken geschrokken op toen mijn elf Amore binnen kwam vliegen. Haar gezicht was een en al paniek. Tjeeh, doe rustig Am. Wat is er aan de hand?
Die ene kus tussen jou en Fox, Peter weet het… heeft een deal afgesloten met de Queen... Peter is woedend. JE MOET ONMIDDELLIJK WEG. Het geratel van Amore kon ik net verstaan en ik verstijfde. Ik keek vader aan.
      ‘Er is zeker geen manier om me hier weg te krijgen van Neverland, niet?’
      Je kan niet weg uit Neverland Eleanor, tenzij jij je magie opgeeft, want…
      ‘Ja ik weet dat alle magie met een prijs komt!’ schreeuwde ik per ongeluk recht in haar gezicht, waardoor ze zich onmiddellijk stil hield. Sorry. Piepte ze. Ik keek haar weer streng aan.
‘Ik moet Grote Beer waarschuwen, als Peter kwaad is… kan hij nog wel opvliegerig zijn.’ Vader stond op en hield me tegen voordat ik de deur open had getrokken. ‘Eleanor, ik weet niet dat ik de beste vader voor je ben geweest, maar wees voorzichtig. Je bent nog steeds mijn dochter en als Pan je ook maar iets aan durft te doen verklaard hij een echte oorlog.’ Ik rolde met mijn ogen. ‘Hij zal me nooit echt wat aandoen. Daar vertrouw ik hem op.’
      ‘Hou het maar in gedachten.’ Antwoordde vader daar op en tot mijn verbazing trok hij me in een stevige knuffel. Ik duwde vader weer een stuk van me af en keek hem aan. ‘Er is iets gebeurt in Londen niet? Waardoor je weer terug bent gekomen?’
      ‘Ja. Er is wat gebeurd en ik… ik had het je al veel eerder moeten vertellen. Eleanor, je moeder is-’
Op dat moment vloog e deur met een klap open. Ik draaide me om en staarde in de paniekerige ogen van Fox.
‘Peter is compleet doorgedraaid.’