A ranger/traitor 247
En misschien geef ik jullie bij hoofdstuk 250 wel een fijn kerstcadeautje. Héél misschien komt er dan een speciale aankondiging. Wat denken jullie?
Miko nam Tyr mee naar beneden, waar het feest stilaan op gang begon te komen. Het merendeel van de Skandiërs bevond zich uiteraard aan de kant van de zaal waar ook het bier te vinden was. Ze werden op de typisch Skandische manier onthaald, met een hoop vrolijke vloeken en schouderkloppen waarvan je bijna door je knieën zakte. In ieder geval had het het gewenst effect en Tyr leefde weer helemaal op. Hij hield zelfs een wedstrijdje om ter snelst je kroes leegdrinken met Gundar. (Die hij verloor, maar dat zou waarschijnlijk iedereen gedaan hebben). Miko zei snel dat hij nog iets met Halt moest regelen en glipte weg, voor iemand op het idee zou komen om hem uit te nodigen hetzelfde te doen. Hij zag Halt echter nergens.
“Wil jij met mij dansen?” De jongste van de twee prinsessen, Aideen, trok hem aan zijn mouw. Miko’s ogen schoten heen en weer op zoek naar een uitweg, maar die was er natuurlijk niet. Hij zag wel hoe koning Sean van een afstandje naar hen stond te kijken, een grijns om zijn lippen.
“Ik kan helemaal niet dansen”, probeerde Miko nog, maar het mocht niet baten, het kleine meisje trok hem onverbiddelijk mee.
“Alle helden kunnen dansen”, zei ze. Daar wist Miko niet zo snel een weerwoord op te bedenken. Ondertussen hadden de Skandiërs ook gezien wat er aan de hand was en even lieten ze hun bier voor wat het was en wezen met het Skandische gevoel voor tact zijn richting uit. Geweldig… Miko was er zeker van dat hij de komende vijftig jaar geen voet meer in Skandia zou kunnen zetten, zonder hierover aangesproken te worden.
“Kom op, dit is leuke muziek!” Onzeker draaide Miko wat in het rond met de kleine handjes in de zijne. Waarom leerden ze op de jagerstraining niet wat je in een situatie als deze moest doen?
“Dank je!” zei het meisje ten langen leste en vrolijk huppelde ze terug naar haar ouders en zus. Tyr sloeg zichzelf op de knieën van het lachen.
“Wacht maar, jij bent vast als volgende aan de beurt”, siste Miko. Tyr zweeg onmiddellijk.
Op dat moment zag hij hoe Halt naast een van de zijdeuren tegen de muur geleund stond en zijn richting uitkeek. Dus behalve heel Skandia zou binnenkort ook het hele Grijze Jagerscorps het weten.
Reageer (8)
De Skandiërs kendende gaat hij hier de rest van zijn leven aan herinnerd worden
9 jaar geledenIk heb al een idee wat die 'speciale aankondiging' zou kunnen zijn
Snel verder
9 jaar geledenArme Miko, wat zou Halt niet van hem denken?, gelukkig waren er niet veel van de grijze jagers om het te zien, al zullen de skandiers er wel wat over zeggen,
9 jaar geledengelukkig is Tyr er wel weer wat gelukkiger.