SF ~ 24

Nadat ik met Louis gepraat heb, heb ik wat meer rust gekregen. Ik wist dat dit kon gebeuren en het gaat er eigenlijk ook niet om wat de wereld van je denkt, zolang jij maar de waarheid weet.
Louis weet niet beter, er worden zoveel sprookjes over hem verzonnen dat hij er inmiddels schijt aan heeft gekregen.
We zijn op de bank gekropen met wat fris en de tv aan.
de deur gaat open en Alieke stapt binnen.
''Goedenavond, hoe is het met jullie''? ze trekt haar schoenen uit en gaat naar de keuken om wat te drinken te pakken.
''Prima'' antwoord ik en Louis knikt.''Ik heb een ticket terug geboekt voor overmorgen''.
Alieke staat met een mond vol tanden.''Waarom zo overhaast? Neem eerst de tijd om er over na te denken''.
''Nee, ik weet het zeker. Ik wil ook graag bij mijn moeder zijn nu''.
''Dat begrijp ik'' Alieke loopt naar me toe en geeft me een knuffel.

Ik sta nu op het vliegveld en geef Alieke een laatste vriendschapsknuffel.
''Fijne reis en veel succes met je moeder''.
''Dankje, nog veel plezier met werken''. Mr. Morales kon helaas geen afscheid nemen, maar hij begreep het wel. Zo'n harteloze man is hij dus ook weer niet.
Als mijn vlucht word omgeroepen kijk ik nog een keer naar om naar Alieke en zwaai dan.
Ik weet zeker dat we nog altijd vriendinnen zullen blijven.

Als ik weer op Nederlandse bodem sta, voelt het toch weer goed om thuis te zijn. Dit bevestigd weer dat ik de juiste beslissing heb gemaakt.
Ik wacht tot ik ook het vliegtuig uit kan en volg de andere mensen naar de bagage band.
Ik ben weer veilig op Nederlandse bodem app ik Alieke en ik krijg snel een bericht terug dat ze blij is dat ik veilig terug ben en dat ze me mist. Ik mis haar natuurlijk ook.
Ik kijk naar buiten waar de ochtendgloed over Amsterdam schijnt en ik wacht tot mijn bagage op de band komt. Ik ben vanmorgen rond 1 uur het vliegtuig ingestapt maar ik heb het idee dat ik 24 uur onderweg ben geweest. Misschien komt de vermoeidheid van de zorgen van de laatste tijd omhoog.
Zodra ik mijn koffer heb loop ik naar de schuifdeuren en tot mijn verbazing staat Jesse er om mij op te halen.
Ik loop naar mijn broer toe en omhels hem.
''Ik ben blij dat je terug bent''.
''En ik ben ook blij dat ik terug ben. Ik heb de goede keuze gemaakt''.
Jesse en ik lopen samen naar de auto, lief van hem dat hij me naar huis wilt brengen. Ik zat er al tegen op om met de trein of taxi naar huis te gaan.
Als ik mijn appartement binnenstap en mijn koffer in de woonkamer zet, voelt het weer goed dat ik terug ben. Ondanks al die leuke zomers is het misschien toch een idee om volgend jaar zomer thuis te blijven.
Ik zie een bos bloemen op tafel staan met een kaartje erbij.
Ik ben blij dat ik jou heb leren kennen xx Louis
Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Lief van hem.
Ik loop naar de slaapkamer en plof op mijn bed. Ik sluit mijn ogen en val tevreden in slaap.