Bottled Notes || Twenty-two

Lieve allemaal,

Het spijt me dat ik steeds zeg meer te zullen gaan schrijven en dat vervolgens niet doe. Het spijt me echt heel erg. Ik heb gewoon een beetje erg veel aan mijn hoofd gehad de laatste tijd, met school vooral, aangezien ik in mijn examenjaar zit. De afgelopen weken ben ik bezig geweest met alle laatste verslagen in te leveren. Ondertussen moet ik ook nog gaan uitvinden welke studie ik wil gaan doen (ik twijfel nog tussen twee) en ben ik nog steeds niet helemaal uitgeziekt (ik ben dus al sinds de kerstvakantie zo'n beetje half ziek, maar eigenlijk vooral heel moe geweest). Ik heb een toetsweek gehad en ik heb mezelf de afgelopen maanden geprobeerd te leren keyboardspelen en ik ben maandag en dinsdag naar Parijs geweest met school (we zouden eigenlijk al in januari gaan, maar toen werd het afgelast vanwege de aanslagen in Parijs). Parijs was wel heel leuk, alleen wel een beetje teleurstellend, omdat we een deel van de musea niet in konden en ik heel weinig heb geslapen en ik toen ik in de auto op weg naar huis zat erachter kwam dat ik mijn portemonnee was kwijtgeraakt (waarschijnlijk gewoon verloren en niet gestolen.) ): Ik heb dus een beetje pech gehad, maar ik heb wel een aantal Space Invaders (KLIK--> niet mijn foto, maar deze ben ik wel tegengekomen) gezien in Parijs (dat zijn een soort mozaïektegeltjes van een soort videogamefiguurtjes die worden achtergelaten door een graffitikunstenaar).
Dus dat is een beetje wat er de laatste tijd is gebeurd in mijn leven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het de laatste tijd heel lastig vind om aan dit verhaal te schrijven. Ik was twee jaar jonger dan ik nu ben toen ik dit verhaal bedacht en het sluit inmiddels gewoon wat minder aan op mijn belevingswereld dan dat het toen deed, denk ik. Ik heb op dit moment nog één hoofdstuk klaarliggen na dit hoofdstuk en ik denk dat ik dat binnenkort ga activeren en dat ik dit verhaal daarna toch maar een tijdje op tijdelijk gepauzeerd zet. Het spijt me echt heel erg. Jullie hoeven niet bang te zijn dat ik helemaal met het verhaal stop, want ik ben niet van plan het verhaal te laten eindigen als al mijn andere onafgemaakte verhalen, maar ik doe dit dit gewoon zodat jullie weten dat ik even een tijdje niks activeer en dat ik me niet schuldig ga voelen dat ik jullie zo lang laat wachten. Ik vind het aan de ene kant heel jammer, maar ik denk toch dat dit voor mij het handigste is. Ik hoop dat ik jullie hiermee niet al te veel teleurstel.
Veel plezier met het lezen van dit hoofdstuk (: Ik ben heel benieuwd wat jullie ervan vinden!!

Groetjes,
Charlotte