Bondgenoot

Ik verstop me vluchtig achter een van de struikjes en zie hoe Peeta versuft wakker wordt. Hij kijkt verward om zich heen en staat op.
Wankelend kijkt hij omhoog. Terwijl hij zich bezig houdt met door mij opgeloste raadsel, bekijk ik zenuwachtig zijn uitrusting. Zou hij me kunnen zien?
Hij draagt een rugzak om zijn schouders, heeft een flink hakmes in zijn linkerhand, aan zijn riem hangt een bijl en een gevulde fles water. Ik zie het heen en weer klotsen wanneer hij zich omdraait. Voorzichtig bekijkt hij de omgeving. Zijn hakmes hangt dreigend langs zijn schouder, alsof hij elk moment kan toe slaan. Dan keert hij zich naar mijn kant toe. Dwars over zijn neus loopt een grote, dikke, onverzorgde snee. Het bloed is al opgedroogd. Ik hoor hem snuiven.
Dan fluistert hij mijn naam, heel zacht en onverstaanbaar, maar ik weet zeker dat het mijn naam was. Hoe kan hij weten dat ik hier ben?
'Katniss', piept hij nog een keer, dit keer iets harder. Hier zie ik een kans in als bondgenootschap, ik beweeg de struikjes ietsjes heen en weer. Met een ruk draait hij zijn lichaam. Ik steek mijn hoofd boven de struik uit, hij ziet me en glimlacht. 'Katniss!' Fluistert hij nogmaals.