SF ~ 17

''Take 14, actie''! word er over de set geroepen en voor de zoveelste keer is het de bedoeling dat Louis en ik intiem worden. Het is alleen onwijs awkward waardoor we elke keer in de lach schieten.
Ik kijk recht in zijn ogen aan wanneer hij al zingend een hand op mijn rug legt en me dichter naar zich toe duwt. Onze gezichten buigen langzaam naar elkaar toe en op het moment dat onze lippen elkaar bijna raken kan ik mijn lach niet meer inhouden waardoor ik weer in een lachbui terecht komt en Louis met me mee lacht.
''Oke cut'' roept de Director alweer en kijkt me vernietigend aan. ''Ik denk dat het even tijd is voor een pauze''.
''Of we skippen die amateur en huren iemand professioneel in'' hoor ik iemand over de set roepen en mijn blik gaat de hele set af. Ik kan helaas niet vinden wie het is maar het boeit me eigenlijk vrij weinig.
''Zullen we dan maar wat gaan drinken''? stelt Louis voor en ik stem in. We wandelen de set af, de lobby in.
''Louis als je toch gaat, kun je dan misschien mijn zonnebril halen''? roept Niall achter ons aan en Louis knikt naar hem als teken dat hij het begrepen had.
Ik loop mee de lift in en druk op de knop van de verdieping.
''Ik ben het aan het verknallen hé''? vraag ik hem zonder hem aan te kijken.
''Wel nee. Je vind het spannend en soms is het inderdaad een beetje awkward om een zo maar iemand te zoenen Maar je moet je niks aantrekken van die andere trutjes. Die zijn ook zo begonnen'' stelt hij me gerust en ik kan een glimlach niet weerstaan om zijn lieve woorden.
We lopen de gang door naar de suite en Louis opent de deur. We lopen de suite in en ik sluit de deur achter me. Je weet maar nooit wat voor rare meiden er opeens binnen komen en Louis bespringen als een stel gierige apen op een banaan. Bij die gedachten voel ik opeens een steek van jaloezie maar ik schuif het snel aan de kant. Nee Delaina, niet bepaalde gedachten oproepen.
''Weetje, het kan helpen als je oefent zonder iemand erbij die op je flikker staat om het vast te leggen'' zegt Louis en vind de zonnebril in de la van het nachtkastje. Is dat een stille hint?
''Denk je dat dat werkt''? ik kijk hem aan. Ik hoop voor hem dat het zo is aangezien ik niet nog meer voor lul wil staan.
''We kunnen het proberen'' hij legt ze zonnebril op het bureau wat in de kamer staat en komt naar me toe.''Laten we gewoon de scene uitvoeren en kijken hoe het gaat''.
Ik pakt me net zo vast als in de scene en duwt me langzaam dichter tegen heb aan. Ik kijk in zijn ogen en als onze lippen elkaar raken sluit ik ze en geniet even van het moment.