Themawedstrijd harry potter opdracht 4

De nasleep van de oorlog zou nog lang duren. Alle gegevens van Dreuzelgeborene en Snullen zijn vernietigd, waardoor kinderen op een latere leeftijd of zelfs nooit te horen zouden krijgen hoe het zit met hun magische krachten. Dooddoeners die na de oorlog gevlucht zijn, moet nog een groot gedeelte van opgepakt worden. Zweinstein is in wederopbouw en er zijn nog duizenden vergaderingen gepland met de Dreuzel premier van Groot Brittannië om de gedane schade te beperken door verzonnen verhalen zodat Dreuzels niet achter het bestaan van de tovergemeenschap komen. Harry Potter wordt nog steeds herkend als De Jongen Die Bleef Leven maar staat nu meer bekend om de daden die hij verricht als Schouwer. Niet te vergeten dat zijn beste vriend, Ronald Wemel, nog steeds aan zijn zijde staat als Schouwer. Ze maken er zelfs een wedstrijdje van wie de meeste Dooddoeners oppakt. Hermelien Griffel staat op een van de hoogste rangen van het Ministerie van Toverkunst maar helpt nu mee om de archieven van het Ministerie juist aan te vullen, zoals vele dat doen op het Ministerie.
Harry potter en Ron Wemel waren al een week weg van huis. De zoektocht op Fenrir Vaalhaar was op een dwaalspoor gelopen. Ze zaten nu vast in Frankrijk, op de plaats waar 8 jaar geleden werd gestreden om de Wereldzwerkbalcup. “Wedden dat hij nog in Engeland zit?” suggereerde Ron. Harry schudde zijn hoofd. “ Hij weet dat hij door heel Engeland wordt gezocht, dus dat is geen strak plan.” Ron en Harry ijsbeerden en discussieerden voor een half uur voordat er doodse stilte viel toen Ron met het geweldige idee kwam. “ Wedden voor 1 miljoen galjoenen dat hij bij Malfidus is?” Harry en Ron gierden het uit van het lachen. Na de oorlog was er 24/7 toezicht op de Malfidus familie zodat ze niet konden terugvallen op hun oude gedrag. Het was gewoon grappig omdat het Ron en Harry liet terug denken aan hun schoolperiode. Ze haalden alle herinneringen op van hun schoolperiode, wat nu zo ver weg leek te zijn. Ondanks dat Voldemort hun schoolperiode overhoop had gehaald, hadden ze het niet anders willen meemaken. Ja, ze misten nog steeds de mensen die gestorven waren in de strijd tegen Voldemort. Daarvoor namen ze hun wraak om Dooddoeners op te sporen en op te pakken. “ Ik zat te denken, weet je dat nog van eergisteren in Nederland?” Ron keek op. “ Waarvan we dachten dat we werden geschaduwd door het Ministerie?” Harry schudde zijn hoofd stevig. “ Dat was Vaalhaar!” Ron begon te schelden. “ Godverdomme! Hoe hebben we dat kunnen missen?! Als Hermelien hier was, hadden we hem allang gehad…” Harry knikte en begon de spreuken op te heffen die ze als bescherming rond hun slaapplek. Ze waren klaar om te Verdwijnselen. “We moeten echt nog een klachtbrief inleveren om te kunnen reizen met bezemstelen.” Harry stemde in. Ze hadden allebei een hekel aan Verdwijnselen.
Hermelien Griffel- Wemel maakte zich klaar om weer naar het Ministerie van Toverkunst te gaan. “ Hermelien, schat ontbijt snel voordat je gaat. Je lunch staat klaar. Arthur en ik halen de kinderen wel van het station.” Molly en Arthur wilden graag voor Ginny en Hermelien zorgen als Harry en Ron op een van hun speurtochten waren voor Dooddoeners. Het was eigenlijk gekkenwerk maar ze maakten zich al zoveel zorgen om Harry en Ron, dat ze het liefste Ginny en Hermelien in hun buurt hadden. Hermelien liep van het erf af en keek nog een keer om naar het Nest voordat ze Verdwijnselde naar Londen. Op het Ministerie waren al veel dingen in hun oude glorie hersteld behalve de archieven. Daar was Hermelien mee bezig, samen met 200 medewerkers van het Ministerie. Zelf als Dreuzel geborene zou het zonde zijn als er zoveel magische talenten verloren zou gaan. Hermelien werkte op haar kantoor, bezig met de 15de brief die ze naar Mevrouw Anderling stuurde over een tovenaar op heks die in een dreuzel gezin woonde. Mevrouw Anderling had de positie overgenomen van professor Perkamentus maar met de titel: Plaatsvervangend Schoolhoofd. Hermelien had het vermoedde dat ze nog over 5 jaar bezig waren met alle archieven te herstellen. Hetzelfde gold ook voor het zoeken naar gevluchte Dooddoeners. Het was eigenlijk onbegonnen werk maar Hermelien was niet van plan om op te geven.
Marcel Lubbermans was aangesteld als leraar herbologie, ofwel magische plantenkunde. Hoewel Zweinstein grotendeels in zijn oude glorie was hersteld, waren er van die kleine dingetjes die nog hun tijd nodig hadden. De plantenkasten waren nog niet hersteld op ergernis van Marcel. Hij was dus gedwongen om net zo inventief te werken als Hagrid. Ze waren op het idee gekomen om de lessen samen te voegen. Het was maar tijdelijk maar Marcel had nog steeds weinig op bepaalde magische fabeldieren. Terzielen waren zijn beste voorbeeld. Buitenom leraar zijn, moest hij ook helpen Zweinstein te herstellen. Voornamelijk was dat vloeken opheffen van verschillende plaatsen in en om Zweinstein. Het ergste probleem was de kamer van Hoge Nood. Daar was tot heden toe geen oplossing voor te vinden. Ondanks dat Zweinstein nog in herstel was, was het nog steeds Marcel’s thuis en dat gold nog voor veel tovenaars en heksen.

Ginny Wemel- Potter deed waar ze het beste in was: scoren op een bezemsteel als lid van een van de Holly Harpies. Hoewel haar werk niet zo betekenisvol was als het werk van Harry, Ron, Hermelien of Marcel, ze had er wel plezier in haar werk. Entertainment was ook belangrijk, vooral in deze tijden. Hoewel de oorlog voorbij was, was de nasleep goed te merken. Heksen en tovenaars hadden behoefte aan afleiding. Alle zwerkbalwedstrijden waren druk bezocht, de Holly Harpies waren in topconditie en moesten vol aan de bak. Wekelijks een wedstrijd was het gevolg van het daverend succes van het team.
Niemand wist waar Loena Leeflang uithing. Ondanks dat ze regelmatig brieven stuurde naar haar vrienden, wisten ze niet waar ze was. Totdat er een nieuwe Kibbelaar uitkwam: ze was hoofdredacteur geworden en schreef regelmatig artikelen over niet-bestaande fabeldieren. Iedereen lachten erom maar ze volgde haar hart. Harry, Ron, Hermelien , Ginny en Marcel lazen haar artikelen met grootst plezier.

Ondanks dat iedereen hun eigen weg was gegaan, hadden ze ieder apart hun hart gevolgd en hoewel de Tovergemeenschap nog moest herstellen van de oorlog leverden iedereen hun deel aan de Tovergemeenschap, hoe klein het ook was. Maar het belangrijkste was dat Voldemort was verslagen en er werden maatregelen getroffen dat zoiets nooit meer kon gebeuren.