De Brief
Nu gaat het er net ietsje anders aan toe....
“Harry, opstaan.”
“Waarom? Ik heb geen zin.” Hij draaide zich om en trok het deken over zijn hoofd.
“Wat jij wil. Ik leg die brief hier wel neer.”
“Brief?” Harry gooide het deken van zich af. “Mijn brief?” Hij sprong uit bed en greep zijn bril. Zijn peetvader rende lachend de kamer uit, de brief nog in zijn handen.
“Geef hier!” Harry haastte zich de trap en zag nog net de grootte zwarte hond de deur naar de tuin doorgaan.
“Sirius dit is niet grappig!” riep hij terwijl hij rondjes door de tuin liep in een vruchteloze poging zijn peetvader in te halen. Het was niet eerlijk op vier poten was zijn peetvader uiteraard sneller dan hij op zijn twee benen. Uitgeput liet hij zich op het gras zakken dat nog nat was van de morgendauw.
“Alsjeblieft, mag ik mijn brief nu?”
“Alsjeblieft is het toverwoord.” Sirius liet zich naast hem in het gras vallen en woelde door zijn haar. “Maak hem maar snel open.” Met trillende handen verbrak Harry het paarse lakzegel en haalde zijn brief eruit.
Hoofd: Albus Perkamentus
(Commandeur in de Orde van Merlijn, Int. Tovergrootmeester, Heksenleider 1e Klas, Opperste Hotemetoot van de wereldbond van Toverlieden)
Geachte heer Potter,
Het doet me genoegen u te kunnen mededelen dat u in aanmerking komt voor een plaats aan de Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Bijgaand treft u een lijst aan van schoolboeken en andere benodigdheden.
Het schooljaar begint op 1 september.
Gelieve voor 31 juli per uil te reageren
Hoogachtend,
Minerva Anderling,
Assistent-schoolhoofd
“Het is echt mijn brief voor Zweinstein! Ik mag naar Zweinstein om een tovenaar te worden!”
“Is dat even een hele opluchting. Ik vreesde soms dat je misschien niet voldoende tovertalent bezat.” Harry keek hem met grote ogen aan.
“Zeg nou zelf, wat heb je van magisch talent tentoongespreid? Oké, je had die keer dat je jezelf op het dak blies en ik je eraf moest komen halen. Oh ja, en toen je je bord spruitjes door de kamer liet vliegen, omdat je ze niet op wou eten. En die keer dat je de gordijnen in brand stak. Of nee, ik had de broodrooster eronder gezet. Uiteraard is er ook nog die keer dat je Remus zijn broek plots groen gemaakt had en…”
“Sirius!” Harry gaf hem een stomp.
“Wees maar wat vriendelijker, jongen, anders mag je al je boeken zelf betalen”, maar terwijl hij dat zei, maakte hij Harry’s haar nog wat meer in de war.
Ik was niet van plan om twee maal achter elkaar reclame te maken voor één van mijn andere stories maar dit vind ik belangrijk
De inspiratie voor deze storie kwam er na een gesprek met een goede vriendin die zei dat het erg was dat er geen leerlingen uit Zwadderich zijn achtergebleven om te vechten tegen Voldemort. Ze konden nooit allemaal aan zijn kant staan.
En dat is zo. Van sommige kennen we hun namen, maar ik ben er zeker van dat een heleboel anderen zich ook op hun eigen bescheiden manier verzet hebben en die dat niet alleen voor Voldemort en zijn Dooddoeners verborgen moesten houden, maar ook nog eens voor hun eigen afdeling. En zonder er over te kunnen praten in hun leerlingenkamer of de Kamer van Hoge Nood, zullen hun daden misschien altijd onopgemerkt blijven.
Ik draad dit verhaal dan ook op aan haar en alle naamloze Zwadderaars en Volbloeden die zich op de een of andere manier verzet hebben tegen Voldemort.
Dagboek van een 4de jaars Huffelpuff in tijd van Oorlog
(dit verhaal staat compleet op zichzelf, je hoeft de voorgaande hoofdstukken absoluut niet gelezen te hebben.)
Reageer (5)
Geweldig!
1 decennium geledenals Harry nu zijn Nimbus 2000 had, dan had hij wel kunnen winnen zonder het toverwoord uit te hoeven spreken
1 decennium geledenWhaaaaa ik zie al helemaal voor me hoe harry en sirius elkaar achterna zitten in dat huis!!!!!!!!!!!!!!
1 decennium geledenhahaha probeer maar is te winnen tegen een hond!
1 decennium geledenEn nog steeds moet hij rennen om een brief te krijgen
1 decennium geleden