No More Tears - Epiloog

Ik kon niet geloven dat ze ontslag hadden genomen voor mij. Inmiddels is er een anderhalve week voorbij. Alles is uitgebreid in de pers geweest en dus hebben we een persconferentie gehouden waarin we samen met Simon en onze nieuwe management alles hebben uitgelegd. Ikzelf vond het nog wel aardig moeilijk dus de jongens hadden me er door heen geholpen. Ik werd blij van de lieve berichten die blij waren dat ik toch bleef en dat ze me allemaal perfect vonden zoals ik was. Dit was echt heel fijn. Het management van nu was fijn. Ze regelde wel touren en weet ik het maar echt met ons bemoeien deden ze niet.

We hadden een heerlijk weekendje vrij en ik was naar mijn favoriete thuisland gegaan. Ik was bij mijn ouders langs geweest en bij mijn broer. Het was fijn om iedereen weer even te kunnen zien. Met een grote glimlach knuffel ik de lads en ga naar de kleedkamers. Daar kleed ik me om zodat ik straks er fatsoenlijk uitzag om deze tour af te sluiten. Het was raar na zoveel optredens maar ja. Ik loop naar Lou die mijn haar in een kuif om hoog zet en ik glimlach even. Hierna zouden we lekker rust hebben. Minstens een maand maar we wilde met zijn vijven nog op vakantie gaan en ik wilde nog naar Ierland heel erg graag.

Op het podium spring ik vrolijk rond bij Best Song Ever. Helaas klinken de laatste noten al en sla ik de juiste akkoorden aan. Ik zucht zachtjes en bedank het publiek. 'Iedereen heel erg bedankt. Het was een gave tour. Nu gaan we lekker even uitrusten en wie weet komen we nog wel een keer met iets langs. We willen SImon met zijn Syco bedrijf bedanken en ons nieuw management die ons laat zijn zo als wij zijn en natuurlijk mijn vier broers wil ik heel erg bedanken' zeg ik door de microfoon en we geven een group hug. Daarna gaan we naar achteren en zwaaien we naar het gegil en zakken langzaam omlaag.

Dit was het dan, de tour en het verhaal=3