SF ~ 8
Louis Tomlinson
Als we klaar zijn met uitpakken besluit ik beneden wat te gaan drinken met Harry. Zoals altijd moet er een lijfwacht mee maar hij is inmiddels onze beste vriend geworden.
We stappen de lift uit en banen ons een weg naar de smoothie bar aan het strand. Terwijl Harry een tafeltje zoekt, loop ik naar de bar toe om te bestellen.
De jongen achter de bar draait zich om en kijkt me met een arrogante blik aan. Zo die is blij me te zien...
''Ja''? vraagt hij o zo vriendelijk. Goed begin..
''Een bananen smoothie graag en een perzik mango'' zeg ik vriendelijk en hij draait zich om en begint met het te maken. Ik wacht tot hij klaar is en ik betaal dan.
Ik loop met de smoothies naar Harry toe en ga bij hem zitten. Ik neem een slok en ik kijk daarna naar mijn drankje.
''Zo die is met liefde gemaakt. Dat proef je zo'' zeg ik sarcastisch.
''Te veel mango of perzik''?
''Nee, deze is net zo zuur als zijn hoofd'',
Ik besluit ermee terug te gaan.
''Sorry, maar deze smoothie is te zuur'' ik wil niet over komen als een zeikerd, maar hier betaal ik niet voor.
''Je moet niet zo zeuren. Je bent de enige die terug komt''.
''Dat kan wel wezen, maar hier betaal ik niet voor. Het is niet te zuipen'' van die arrogante houding ben ik niet gediend. Niemand neem ik aan.
''Wie denk je wel niet die je bent''? vraagt de jongen brutaal.
Pardon?
''Wie denk je wel niet wie jíj bent''? ik trek mijn wenkbrauwen op. Wat hij kan, kan ik ook.
''Ik vroeg het als eerst''.
''Ja en ik als tweede'' ik zie dat hij niks meer te zeggen heeft en pakt het glas van de bar. Hij maakt de smoothie opnieuw en zet die weer voor me neus neer.
''Is het nu wel goed, meneer de 'superster'''? vraagt hij overdreven en ik pak het glas. Van hem hoef ik even geen smoothie meer.
Reageer (2)
Snel weer een stukje!!
1 decennium geledenXx.
Snel veder.
1 decennium geleden+Nieuwe abos