8.1

Aurora

Eigenlijk wil ik hem niet loslaten. Michaël is warm en veilig. In zijn armen weet ik ook zeker dat hij hier nog is en niet ergens op de bodem van het meer. Toch laat ik hem los en schuif van zijn schoot af op de koude grond. Silvan hoeft niet te zien dat ik bij Michaël op schoot zit.
“Ik stoor toch niet?” Hij heeft een enorme grijns op zijn gezicht als hij naast ons neerploft. “Ma wilde weten of jullie komen eten.”
Michaël kijkt Silvan aan met een kleine glimlach. Hij lijkt het niet heel erg te vinden dat Silvan zomaar binnenkwam. Dan moet ik het ook niet erg vinden. “Wij zijn ons avondeten kwijtgeraakt, dus we komen graag eten.”
“Wat hebben jullie gedaan?”
Na een blik op mij schudt Mica zijn hoofd. “Niks bijzonders. Hoe laat moeten we er zijn?”
“Vlak nadat de zon is ondergegaan.” Silvan staat alweer op en loopt naar zijn draak toe. “Ik zal tegen Ma zeggen dat jullie komen. Tot zo.”
Pas als ik zeker weet dat Silvan weg is spring ik op. “Ik moet me gaan wassen.”
“Wat?” Michaël knippert verbaasd met zijn ogen. “Waarom, liefje? Je ziet er perfect uit.”
“Ik ben vies en smerig.” Ik grijp Michaël zijn schouders vast en probeer hem overeind te trekken. “Je moet me helpen met mijn jurk. Om hem te wassen.”
Michaël gaat staan en schudt zijn hoofd naar me. “Dat is toch helemaal niet nodig. Iedereen heeft hard gewerkt. Niemand die zich zal omkleden.”
“Ja, maar.. Ik kan mezelf niet zo vertonen. Wil je mijn jurk los maken?”
“Waarom zou dat niet kunnen? Je ziet er goed uit, prinses.”
Hij gebruikt het woord prinses niet als mijn titel, maar dat is het wel. Ik ben hier nog maar net en ik ben het al aan het vergeten.
“Niet goed genoeg voor zoiets als dit. Als ze in het paleis te horen krijgen dat ik zo bij iemand thuis ben geweest dan.. Dan heb ik een probleem.”
“Hoe kunnen ze het te weten komen, liefje?” Hij legt zijn handen op mijn schouders. “Je bent hier veilig voor wat er ook gebeurt is met je in het paleis.”
Het schuldgevoel dat ik net voelde komt weer terug. Michaël heeft me net verteld over zijn jeugd. Ik hoor hem ook over de mijne te vertellen.
“Ze komen het altijd te weten. Wil je me alsjeblieft helpen? Dan.. Vanavond vertel ik het je dan. Als je het wilt weten.”