Hoofdstuk 5.

'Don't tell anyone your secret.' Las ik hardop voor. Licht verbaast keek ik er naar, die koekjes zijn echt eng. Andere keren dat Niall me een gelukskoekje gaf hadden ze ook precies iets wat met mij te maken had. 'Wat voor geheim Hazza?' Vroeg Niall en hij wiebelde even met zijn wenkbrauwen. 'Dat mag ik niet zeggen van het koekje' Grinnikte ik. Niall trok een pruillipje en knikte toen.
Het was al iets drukker aan het worden en ik zat achteraan nog in het restaurant langs het grote, pas schoongemaakte raam. Er liepen telkens verschillende mensen langs. Dikke mensen, dunne mensen, lange mensen, korte mensen, ga zo maar door. Dat er zo veel mensen waren, maar toch allemaal verschillend. Zelf tweelingen zijn niet precies het zelfde. Allemaal zijn we uniek. Mijn ogen maakte contact een paar chocolade bruine ogen die van de andere kant van de weg waar verschillende auto's en mensen reden. Naar wie ik keek had bruin hssr dat een beetje omhoog stond met waarschijnlijk gel of iets. Naast die jongen met bruin haar stond nog een jongen, hij had zwart haar en stond als een soort kuif omhoog gestoken. De jongen met bruin haar stootte de jongen met zwart haar aan. Hij wenkte mijn kant op waaraan de zwartharige jongen knikte. Ze liepen richting het restaurant en duwde even later de grote deur open. Ze liepen mijn richting op en bleven me maar aan kijken. Uiteindelijk gingen ze een paar tafeltjes verderop zitten dan ik zat. Ze leken me de hele tijd nauwkeurig in de gaten te houden want hun blikken voelde ik op me branden. Ik draaide me naar ze toe en direct wendde ze hun blik af. Met opgetrokken wenkbrauw keek ik ze aan, okay.. Ik draaide me weer terug om en zag vanuit mijn ooghoeken Louis aankomen die mij een korte glimlach schonk maar daarna door liep naar de tafel naast mij, waar die twee vreemde jongens zaten. Ze waren waarschijnlijk wat aan het bestellen want ik hoorde ze wat opnoemen van de menu kaart. Louis liep niet lang daarna langs mijn tafel en ik pakte zijn pols. 'Ik schrok me kapot' zei Louis die me geschrokken aan keek maar daarna grinnikte. Een korte grijns verscheen op mijn gezicht. 'Wil je tegen Ni zeggen, als hij me zoekt dat ik dan naar huis ben?' Louis knikte. 'Ga je al weg dan?' 'Ja, jullie zijn nu toch druk bezig. Wat heb ik eraan als ik hier zo blijf zitten en met pokerface rond kijk' Grinnikte ik tegen de bruinharige jongen. Hij gaf me een vriendschappelijk duwtje en grinnikte ook even. Ik stond op en liep nog even met hem mee maar liep daarna het Chineese restaurant uit. Mijn handen deed ik in mijn zakken en zo liep ik richting mijn huis.

Wat moesten die jongens van me? En waarom keken ze zo naar me?

Hey people,
sorry ik heb ff een tijdje niet geschreven, I know.
Ik had een tijdje geen inspiratie en ik was een beetje lui :p
Mja, beetje laat maar nog Happy Birthday to Ashton!
Wie gaat er volgend jaar naar 5sos, 20 mei? Le moi gaat wel